Canon EOS 550D - test

Wierzchnia strona Canona 550D to matowy i przyjemny w dotyku materiał. Poszczególne elementy są ze sobą dobrze zespolone. Nie dostrzegłam żadnych szczelin oraz nie słyszałam żadnych niepokojących odgłosów wydobywających się z wewnątrz sprzętu podczas ściskania korpusu.

Aparat jest lekki, z jednej strony to zaleta, z drugiej wada. To na pewno atut podczas pieszych wycieczek zarówno w miejskiej dżungli, jak i w okolicznościach przyrody. Osoby fotografujące na co dzień cięższym i większym sprzętem będą zadowolone z takiego rozwiązania. Na minus zdecydowanie fakt, że korpus jest jednak plastikowy i jego lekkość nie sprawdza się podczas korzystania z obiektywów długich i ciężkich, które zmieniają środek ciężkości całego sprzętu.

Grip i część tylnej ścianki korpusu producent pokrył gumową i chropowatą okładziną, która bardzo dobrze wpływa na trzymanie sprzętu. Grip nie jest duży, adekwatny do niewielkich rozmiarów korpusu. Wydaję mi się, że osoby o dużych dłoniach nie będą zachwycone trzymając ten aparat w dłoni, ale za to w niewielkie ręce wpasowują się idealnie.

W górnej i tylnej część aparatu umiejscowione zostały duże przyciski, które usprawniają jego obsługę. Obok koła nastaw trybów fotografowania znaleźć można przycisk odpowiadający ustawieniom czułości ISO, przed nim znajduje się pokrętło sterujące i spust migawki.

Tylny panel można w zasadzie podzielić na dwie części: lewą z ekranem LCD, menu głównym i przyciskiem DISP, który ma swoje zastosowanie, między innymi jako tryb informacyjny - i prawą, w której  znajdują się rozsądnie rozlokowane i sensownie zaprojektowane pod względem wielkości przyciski, za pomocą których można szybko i sprawnie sterować aparatem. Najbardziej wysunięty ku górze, to przycisk uruchamiający tryb Live View, jak i rozpoczynający nagrywanie w trybie filmowania. SET otoczony został czterema półokrągłymi przyciskami do zmiany balansu bieli, trybu autofokusa, stylu obrazu i trybu fotografowania, które spełniają również rolę przycisków kierunkowych.

Szkoda, że aparat nie posiada przycisku umożliwiającego bezpośrednie sterowanie trybem pomiaru światła. Można go ustawić z poziomu szybkiego menu, które z kolei należy włączyć korzystając z przycisku oznaczonego literką Q. W tym trybie korzystając z przycisków kierunkowych, jak i z pokrętła sterującego można kontrolować wszystkie parametry istotne w procesie fotografowania aparatem cyfrowym.

Najbardziej wysunięte na prawo przyciski odpowiadają, między innymi za powiększanie i pomniejszanie zdjęć w trybie podglądu czy zmianę punktów AF.

 

Z zewnątrz

Obsługa

Po włączeniu aparatu suwakiem on/off, który umieszczony jest dookoła pokrętła trybów fotografowania wszystko wydaje się być proste i logiczne. Szybkie menu uruchomiane przyciskiem oznaczonym literą Q jest czytelne i bez większych problemów każdy będzie potrafił się po nim poruszać. Biorąc pod uwagę fakt, że aparat nie ma przycisków bezpośrednio kierujących do trybu pomiaru światła, czy bracketingu – rozwiązanie szybkiego menu wydaje się być idealne. Pozwala ustawić w zasadzie wszystkie najważniejsze opcje za jednym razem. Zapominalscy o ISO, korzystając z ekranu szybkiego menu będą mieli szanse nie przeoczyć już tego parametru.

Wszystkie przyciski są dobrze i wyraźnie opisane, ułożone w taki sposób, że już po kilkunastu  wykonanych zdjęciach można zapamiętać, gdzie co jest.

Menu główne wygląda dokładnie tak samo, jak w innych, nowych modelach linii EOS. Podzielone zostało na cztery moduły, w których można dostosować aparat do własnych upodobań, jak i aktywować lub dezaktywować różne funkcje. W pierwszym z nich, oznaczonym kolorem czerwonym dostępne są opcje dotyczące fotografowania, w drugim - niebieskim opcje odtwarzania zdjęć. Trzeci moduł, oznaczony kolorem żółtym zawiera wszystkie ustawienia aparatu, a ostatni - zielony służy do zorganizowania własnego menu.

Dla niektórych, jednak największe znaczenie i tak odgrywają ustawienia indywidualne określane w EOSach skrótem C.Fn. Canon EOS 550D z umożliwia skorzystanie z dodatków takich jak:

W zakresie ekspozycji:	przyrosty nastaw ekspozycji (1/2 lub 1/3 EV), dodatkowe czułości ISO (12800), tryb Av – czas synchronizacji błysku (auto, auto w zakresie 1/200–1/60 s lub na stałe 1/200 s).
W zakresie obrazu:	redukcja zakłóceń – długi czas (wył., auto, wł.), redukcja zakłóceń – wysokie ISO (standardowe, niskie, silne, wył.), priorytet jasnych partii obrazu (wył., wł.).
W zakresie pracy autofokusa i migawki:	oświetlenie wspomagające AF (wył., wł., tylko z zewnętrzną lampą błyskową), blokowanie lustra podniesionego.
Inne:	spust migawki / Przycisk blokady AE (AF/Blokada AE, Blokada AE/AF, AF/Blokada AF bez blokady AE, AE/AF bez blokady AE), przycisk SET podczas fotografowania (bez funkcji, zmiana jakości zapisywania, korygowanie błysku, monitor LCD wł./wył., wyświetlanie menu), LCD po włączeniu aparatu (wyświetla, jak w chwili wył. aparatu), dane identyfikacyjne oryginału (wył. – bez dodawania danych, aktywne – dodawanie danych).

Aparat w czasie rzeczywistym reaguje na wydawane polecenia. Podczas testu nie przydarzyło się, by odmówił posłuszeństwa, poza rozładowaną baterią – ale to podczas każdego testu musi się stać.
 

Kompatybilność, zasilanie

Obiektywy marki Canon oznaczone symbolem EF-S są dedykowane dla aparatów z matrycą APS-C, czyli taką jaka zainstalowana jest w testowanym modelu – EOS 550D. Oczywiście, nie oznacza to, że obiektywy współpracujące z matrycami pełnoklatkowymi nie mogą być używane z tym korpusem. Biorąc pod uwagę typ matrycy należy pamiętać o przeliczniku w wartości 1,6x. Tak, więc obiektyw standardowy – 50 mm tak naprawdę da ogniskową 80 milimetrów, czyli prawie obiektyw portretowy.

Trzycyfrowa linia EOS od kilku modeli nie posiada już slotu na karty Compact Flash. Ten rodzaj kart zastąpiony został mniejszymi kartami pamięci typu SD/SDHC. EOS 550D współpracuje również z kartami SDXC – nowy typ kart stworzony z myślą o zapisie formatu HD generowanego przez urządzenia elektroniczne. Atutem kart SD jest również oszczędność miejsca, karty CF są jednak sporo większe. Podczas testu wykorzystałam kartę pamięci SDHC o klasie prędkości 6.

Canon EOS 550D posiada nowy akumulator w zestawie – LP-E8 o pojemność 1120 mAh. Na w pełni naładowanej baterii udało mi się wykonać 620 zdjęć i nagrać 10 kilkudziesięciu sekundowych filmów w rozdzielczości HD. Zaznaczę, że podczas testu aparat praktycznie w ogóle nie był wyłączany – sam przechodził tylko w stan uśpienia i bardzo często pracował w trybie LV, gdyż z takim wyświetlaczem LCD, to sama przyjemność. Nie mniej jednak częstotliwość użytkowania tej funkcjonalności wpłynęła na szybsze rozładowanie się akumulatora.

Dla osób, które nie będą zadowolone z wielkości uchwytu, jaki oferuje korpus rozwiązaniem może być dodatkowy uchwyt pionowy BG-E8, który niestety trzeba dokupić osobno.

Wydaje mi się, że z powodu wzrostu zainteresowania funkcją filmowania w lustrzankach cyfrowych w  testowanym aparacie można znaleźć stereofoniczne gniazdo mini jack 3,5 mm umożliwiające podłączenie dodatkowego mikrofonu celem zwiększenia jakości dźwięku. Aparat pozwala również na podłączenie wężyka spustowego RS-60E3. Canon EOS 550D współpracuje także z pilotami zdalnego sterowania. Oprócz tego posiada złącze USB 2.0, wyjście audio-wideo, wyjście HDMI typu C.

 

Matryca

Canon EOS 550D producent wyposażył w matrycę CMOS w formacie APS-C (22.3×14.9 mm). Przypominam, że mnożnik ogniskowej, w ekwiwalencie dla małego obrazka wynosi 1,6 w przypadku Canona. Rozdzielczość jaką oferuje, to 18 megapikseli - to dość dużo biorąc pod uwagę amatorską klasę sprzętu. Aparat pracuje na czułościach od ISO 100 do ISO 6400, z rozszerzeniem do ISO 12800. W teście na poziom szumów wzięłam pod uwagę tylko natywne czułości na jakich pracuje sprzęt.

Poniższe tabele zawierają wycinki pobrane z plików RAW i z plików JPEG zapisywanych jednocześnie z RAWem.

pełny kadr
wycinki z wywołanego pliku RAW	wycinki z formatu JPG, który wygenerował aparat
ISO 100
ISO 200
ISO 400
ISO 800
ISO 1600
ISO 3200
ISO 6400

 

wycinki z wywołanego pliku RAW	wycinki z formatu JPG, który wygenerował aparat
ISO 100
ISO 200
ISO 400
ISO 800
ISO 1600
ISO 3200
ISO 6400

 

Pliki testowe na ISO w formacie RAW można pobrać tutaj:
ISO 100	ISO 200	ISO 400	ISO 800	ISO 1600	ISO 3200	ISO 6400

Po zestawieniu tabel, coś, co od razu przykuwa uwagę, to fakt, że RAW jest ostrzejszy niż JPEG. Wygląda na to, że surowy format prosto z matrycy w Canonie 550D nie jest wcale taki surowy. Nie mniej jednak, moim zdaniem większą uwagę należy skupić na niskim poziomie szumów na wysokich czułościach. Co prawda, zdjęcia w formacie RAW zostały wywołane do stratnego formatu JPEG, ale pragnę zauważyć, że jest to format najczęściej używany w fotografii cyfrowej.

Aparat dysponuje redukcją szumów - w czterech trybach pracy (wyłączona, słaba, standardowa i mocna redukcja).

 

Canon 550D w praktyce, cz. 1

Opisując Canona 550D w praktyce zacznę od ekranu. Ten 3 calowy wyświetlacz TFT LCD pracuje w rozdzielczości 1 040 000 punktów. Obraz, jaki generuje jest kontrastowy, ostry i zbliżony do produktu finalnego, jaki później oglądamy na monitorze komputera. W praktyce sprawdza się bardzo dobrze, pozwala na dokładną ocenę wykonanych zdjęć. Nie wiem dlaczego, ale na pierwszy rzut oka jakość wyświetlanego obrazu skojarzyła mi się z aparatem Sony DSLR-A900, w którym wyświetlacz również oferuje bardzo wysoką jakość. Oczywiście, nie należy porównywać ze sobą tych dwóch modeli – chociażby ze względu na cenę. Jasność ekranu w testowanym Canonie można regulować z poziomu menu w siedmiopunktowej skali.

Canon EOS 550D wyposażony został w 9-punktowy autofokus, z jednym punktem krzyżowym o podwyższonej czułości w środku kadru. Ostrość może być ustawiana w jednym (możliwym do wyboru) punkcie lub automatycznie wybierana przez aparat. W 550D autofokus pracuje w 3 trybach:

• One Shot AF – ustawienie ostrości po naciśnięciu do połowy spustu migawki,
• AI Servo AF – tryb ciągłej pracy autofokusa dla poruszającego się obiektu,
• AI Focus AF – tryb automatyczny, w którym aparat decyduje, w którym z powyższych trybów ma pracować.

Chcąc sprawdzić automatyczne nastawiania ostrości w praktyce wybrałam odbywające się w Krakowskim Klubie Jazdy Konnej zawody jeździeckie - XXXVII Memoriał Adama Królikiewicza. Do wykonania sportowych fotografii skorzystałam z obiektywów Canon EF 135mm f/2.8 SF i Canon EF 50 mm f/1.4 USM. Co mogę powiedzieć? Otóż jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Nie przypuszczałam, że aparat będzie sobie tak dobrze radzić. Tutaj przede wszystkim pochwała za autofokus. Szybki i precyzyjny.

135 mm  1/2000  F3.2  ISO 800

Ustawianie ostrości w trybie Live View dostępne jest w trzech trybach. Pierwszy działa na zasadzie detekcji kontrastu, drugi z dodatkowym wykrywaniem twarzy i trzeci ustawia ostrość za pomocą czujnika AF po opuszczeniu lustra. Ostrość można ustawić za pomocą wciśniętego do połowy spustu migawki lub przycisku AF-ON. W pierwszych dwóch trybach ustawienie ostrość trwa około od 2 do 6 sekund w zależności od fotografowanej sceny. W trzecim odbywa się to już znaczenie szybciej. Oczywiście, ostrość można również ustawiać manualnie, a precyzyjności pomaga funkcja powiększania obrazu.

W trybie filmowania, którym dysponuje EOS 550D autofokus działa na zasadzie detekcji kontrastu, z prędkością podobną do tej w trybie LV. Poniższy film prezentuje jak to się odbywa.

Zapewne, zwróciliście uwagę na odgłosy zarejestrowane na nagraniu. Miejmy nadzieje, że w niedalekiej przyszłości producenci wymyślą rozwiązania dla wytłumienia dźwięku pracy układu autofokus. Podobnie sprawa wygląda podczas zmiany parametrów ekspozycji. Pokrętło sterujące słychać jeszcze bardziej.

Jeśli chodzi o rozdzielczości w jakich można rejestrować wideo, to Canon tutaj zdecydowanie przoduje wśród konkurencji. Do dyspozycji mamy:

• 1920x1080 pikseli z prędkością 30 k.l/s,
• 1920x1080 pikseli z prędkością 25 kl./s,
• 1920x1080 pikseli z prędkością 24 kl./s,
• 1280x720 pikseli z prędkością 60 kl./s,
• 1280x720 pikseli z prędkością 50 kl./s,
• 640x480 pikseli z prędkością 60 kl./s,
• 640x480 pikseli z prędkością 50 kl./s.

Przykładowy film, który umieściłam poniżej został zarejestrowany w najwyższej możliwej jakości - 1920x1080 pikseli z prędkością 30 kl./s.

 

 

Canon 550D w praktyce, cz. 2

Z pomiarem światła nie było żadnego problemu zarówno w kontrastowych ujęciach, jak i podczas zdjęć nocnych. 63-strefowy czujnik iFCL (Focus Colour Luminance) spisuje się dobrze. Tryby pomiaru światła w jakich pracuje 550D to:

• pomiar wielosegmentowy,
• pomiar skupiony,
• pomiar punktowy,
• pomiar centralnie ważony uśredniony.

Zakres kompensacji ekspozycji został w tym modelu zwiększony do plus/minus 5 EV.

Jedyne co w zasadzie może denerwować wymagających użytkowników, to mały wizjer, w dodatku pokrywający tylko 95 procent kadru. Na szczęście informacje o parametrach są dość czytelne.  Regulacja dioptrii dostępna jest w zakresie od -3 do +1.

W trybie zdjęć seryjnych coś, co od razu rzuciło mi się w oczy, to fakt, że w trybie zapisu RAW + JPEG bufor aparatu jest pełny po niespełna dwóch sekundach, a co za tym idzie prędkość zapisu znacznie spada poniżej 3,7 klatki na sekundę - sugerowanej przez producenta. W trakcie zapisu w formacie JPEG o najwyższej jakości aparat osiąga prędkość 3,7 klatki na sekundę, ale co najwyżej przy pierwszych 10 klatkach.

Style zdjęć, to funkcja za który seria EOS ma u mnie plus. Można samemu dostosować tryby pod względem ostrości, kontrastu, nasycenia, tonu koloru i w praktyce nie zmieniać ustawień tylko tryby. W EOSie 550D regulacje te są dostępne w 8-stopniowej skali.

Na zakończenie poruszę jeszcze balans bieli - automatyczny spisuje się bardzo dobrze, ale tylko w świetle dziennym. Kiedy światła jest mało bądź światło sztuczne towarzyszy podczas fotografowania, aparat ma problem z poprawnym odwzorowaniem kolorów. O ile z zielonym i niebieskim raczej nie ma problemów, tak z barwą czerwoną jest inaczej. Co ciekawe - sprawa wygląda bardzo podobnie nawet w przypadku, jeśli balans bieli zostanie ustawiony według wzorca.

Podsumowując, szkoda, że w Canonie 550D nie ma drugiego pokrętła sterującego. W trybie manualnym byłoby to bardzo przydatne, choć patrząc na to z drugiej strony - czy aparat tej klasy potrzebuje takich usprawnień?

 

Podsumowanie

Canon EOS 550D to aparat warty uwagi. Przede wszystkim pod względem jakości generowanych zdjęć w stosunku do ceny jaką trzeba za niego zapłacić. Poziom zaszumienia obrazu na wysokich czułościach jest niewielki, szczególnie jeśli wziąć pod uwagę jego klasę. Zadowalająca, praktycznie rzecz biorąc bezbłędna praca układu autofokus oraz świetny system pomiaru światła sprawia, że fotografowanie tym aparatem zalicza się do przyjemności. Bardzo dobry wyświetlacz LCD, niewielka waga sprzętu i czytelne menu – również na plus. Muszę powiedzieć, że podczas fotografowania nic szczególnie nie denerwowało mnie w obsłudze ani w działaniu EOSa 550D. Funkcjonalność czyszczenia matrycy co prawda wpisała się już w standard lustrzanek cyfrowych, ale uważam to również za dość dużą zaletę.

Po stronie wad zanotuje na pewno mały wizjer i fakt, że pokrywa tylko 95 procent kadru. Dla osób nie obrabiających zdjęć może to być irytujące. Myślę, że producent powinien pomyśleć o rozwiązaniach dla funkcji filmowania i wytłumienia pojawiających się na nagraniu dźwięków wynikających z obsługi aparatu i jego pracy. Na dopracowanie wpisuje się również praca autofokusa w tym trybie, ale może na razie nie ma co narzekać – biorąc pod uwagę, że aparat oferuje wysoką rozdzielczość zapisu wideo. Szkoda, że nie ma mikroregulacji AF – to postawiłoby 550D dość wysoko wśród innych modeli lustrzanek cyfrowych. Niepokojący - wydaje się być wyostrzany format RAW. I niby wszystko w nowym modelu trzycyfrowej serii EOS staje się lepsze, bardziej profesjonalne, ale brzmienie aparatu ciągle takie samo...

Canon EOS 550D oceniam jako bardzo dobry.

 

Dziękujemy firmie WIN-MAR Komputery za wypożyczenie aparatu Canon EOS 550D oraz obiektywów
Canon EF 135mm f/2.8 SF, Canon EF-S 18-55 mm f/3.5-5.6 IS.

 

Galeria zdjęć

Zdjęcia znajdujące się w poniższych galeriach zostały wykonane Canonem EOS 550D z obiektywami:

• Canon EF 50 mm f/1.4 USM,
• Canon EF 135mm f/2.8 SF,
• Canon EF-S 18-55 mm f/3.5-5.6 IS.

Poniższe zdjęcia zostały zapisane w formacie RAW, a następnie wywołane w Adobe Lightroom w wersji 2.7 na domyślnych dla tego programu ustawieniach i zapisane do formatu JPG maksymalnej jakości. Klikając na oznaczenie RAW można pobrać ten format do wglądu. Klikając na miniaturę - format JPEG otworzy się w nowym oknie.

135 mm  1/2500  F2.8  ISO 400  RAW		50 mm  1/400  F5.6  ISO 100  RAW
135 mm  1/200  F7.1  ISO 200  RAW		50 mm  1/320  F5  ISO 400  RAW
135 mm  1/1250  F2.8  ISO 400  RAW		135 mm  1/3200  F3.5  ISO 400  RAW
50 mm  1/80  F1.8  ISO 3200    RAW		50 mm  1/50  F3.2  ISO 6400  RAW
135 mm  1/640  F2.8  ISO 3200  RAW		50 mm  1,6s  F9  ISO 100  RAW
135 mm  1/640  F3.2  ISO 400   RAW		135 mm  1/2000  F3.5  ISO 400  RAW
135 mm  1/1000  F3.5  ISO 400  RAW		135 mm  1/3200  F3.2  ISO 400  RAW
135 mm  1/3200  F3.2  ISO 400  RAW		135 mm  1/3200  F3.2  ISO 400  RAW

Poniższa galeria zawiera zdjęcia w formacie JPEG, które wygenerował aparat, na neutralnych ustawieniach sprzętowych.

25 mm  1/125  F8  ISO 100		18 mm  1/125  F10  ISO 100
51 mm  1/80  F10  ISO 100		50 mm  1/100  F6.3  ISO 100