Fotografia na świecie: Wielka Brytania, cz. 2

Zapraszamy na drugi odcinek fotograficznej wyprawy do Wielkiej Brytanii w ramach cyklu "Fotografia na świecie". W XX wieku Wyspy Brytyjskie zasłynęły doskonałym, czujnym fotoreportażem, portretem, ale i świetną fotografią mody. Przedstawiamy w skrócie sylwetki kilku spośród najbardziej znaczących fotografów minionego wieku.

Czytaj także: Fotografia na świecie: Wielka Brytania, cz. 1

Czytaj także: Fotografia na świecie: Wielka Brytania, cz. 3

W cyklu Fotografia na świecie po raz drugi odwiedzamy Wyspy Brytyjskie, tym razem prezentując kilka znaczących sylwetek minionego stulecia. W XX wieku fotografia brytyjska miała wiele znaczących osiągnięć. Takie nazwiska jak Cecil Beaton czy David Bailey znane są każdemu, kto choćby trochę interesuje się fotografią czy sztuką XX wieku. Dokument, moda, portret – we wszystkich tych dziedzinach brylowali reprezentanci Zjednoczonego Królestwa. Często fotografia powiązana była tu z szerzej pojętą kulturą popularną, ale i również z wnikliwym reportażem społecznym. Nie ma się czemu dziwić, skoro obie te dziedziny są bardzo charakterystyczne dla rozmaitych gałęzi kultury brytyjskiej, od muzyki z list przebojów po ambitne kino.

Jednym z najważniejszych i najbardziej wpływowych przedstawicieli fotografii brytyjskiej w pierwszej połowie XX wieku (choć również później) był Bill Brandt. Zapoznanie się z fotografią było w jego wypadku prawdziwym szczęściem w nieszczęściu – jako chorowity młodzieniec został wysłany na leczenie do Wiednia. Tam trafił w artystyczne kręgi, poznał m.in. Ezrę Pounda i Man Raya. Ten ostatni zaoferował zdolnemu Brandtowi posadę asystenta w swoim studio.
Przeprowadziwszy się do Londynu, Bill Brandt zainteresował się dokumentem społecznym. Zasłynął jako twórca znakomitych fotoreportaży, ale również pejzaży i portretów, pełnych oryginalnych ujęć, wzbogaconych nutą eksperymentalnej wizji. Fotografia surrealistyczna stała się jego ulubioną dziedziną po II wojnie światowej. Zdjęcia Brandta charakteryzują się oryginalnym, bardzo osobistym spojrzeniem, łączącym wrażliwość dokumentalisty z poetycką wyobraźnią.

Fot. Bill Brandt

[kn_advert]

Fot. Bill Brandt

Bill Brandt

Sir Cecil Beaton
Sir Cecil Beaton był prawdziwą legendą fotografii. Jego ulubionymi obszarami działań były moda oraz portret. Wizerunki słynnych piękności, gwiazd Hollywood, koronowanych głów współtworzyły dwudziestowieczną historię. Przed wojną wkroczył mocno w świat socjety, jeszcze jako młody człowiek podejmując pracę dla Vogue. W latach wojennych pracował dla Ministerstwa Informacji. Później powrócił do świata, w którym czuł się najlepiej, utwierdzając swoją markę doskonałego portrecisty. Stale współpracował z Vogue i Vanity Fair. Pracował również jako scenograf i kostiumograf przy licznych filmach oraz przedstawieniach na Broadwayu.
Portretował Marilyn Monroe, Katharine Hepburn, Micka Jaggera, Andy'ego Warhola, Gretę Garbo i wiele innych sław minionego stulecia.

Fot. Sir Cecil Beaton

[kn_advert]

Fot. Sir Cecil Beaton

Czytaj także: Fotografia na świecie: Wielka Brytania, cz. 1

David Bailey
Do ikon brytyjskiej fotografii niewątpliwie należy również David Bailey. Karierę fotografa rozpoczął jako asystent Johna Frencha, wkrótce jednak usamodzielnił się i zaczął pracować jako etatowy fotograf Vogue. Zasłynął jako jedna z legend "swingującego Londynu" lat 60., nie tylko jako jego portrecista, ale i bohater. Bailey stał się pierwowzorem postaci fotografa z Powiększenia Michelangelo Antonioniego. Grace Coddington z amerykańskiego Vogue mówiła: "On uosabiał wszystko, o czym można było marzyć. Był jak Beatlesi, lecz nie tak nieosiągalny (…) każda z nas pragnęła nad życie zostać jego modelką, ale dosyć szybko trafił na Jean Shrimpton" (muza i partnerka Baileya). Prócz fotografii, David Bailey – aktywny do dziś – zajmuje się również reżyserią.

Fot. David Bailey

[kn_advert]

Fot. David Bailey

Czytaj także: Fotografia na świecie: Wielka Brytania, cz. 1

Angus McBean
Walijczyk Angus McBean, podobnie jak Bill Brandt, miał słabość do surrealistycznych eksperymentów i śmiało poczynał sobie z perspektywą, choć znakomicie sprawdzał się również w tradycyjnym portrecie. Choć nie zyskał sobie aż takiej sławy jak Cecil Beaton czy David Bailey, z którymi konkurował w popularności, jednogłośnie zaliczany jest do grona najznamienitszych brytyjskich fotografów stulecia. Wśród gwiazd, z którymi współpracował, znaleźli się Laurence Olivier, Audrey Hepburn, a także Beatlesi, dla których przygotował okładkę debiutanckiej płyty, Please Please Me.

Fot. Angus McBean

[kn_advert]

Fot. Angus McBean

Czytaj także: Fotografia na świecie: Wielka Brytania, cz. 1

Terry O'Neill
Kolejną wyspiarską sławą fotografii – głównie mody – jest Terry O'Neill. Jego kariera nabrała tempa w latach 60., kiedy to stał się ulubieńcem gwiazd showbiznesu. Fotografował Judy Garland, Rolling Stonesów, Beatlesów i swoją ukochaną, Faye Dunaway, ale także rodzinę królewską oraz znanych polityków.

Fot. Terry O'Neill

[kn_advert]

Fot. Terry O'Neill

Czytaj także: Fotografia na świecie: Wielka Brytania, cz. 1

Czytaj także: Fotografia na świecie: Wielka Brytania, cz. 3