Fotografia z wysokich budynków

Z wysokości świat wygląda inaczej niż ze zwykłej, codziennej perspektywy. Wysokie budynki, wzgórza, platformy i wieże widokowe oferują niesamowite widoki – każdy fotograf z pewnością chętnie skorzysta z możliwości „pstrykania” w takich miejscach. Te atrakcyjne fotograficznie miejsca możemy spotkać prawie wszędzie, chociaż warto pamiętać, że niektóre nie są dostępne dla „zwykłych” zwiedzających i trzeba mieć pozwolenie na wejście bądź fotografowanie.

Do zdjęć z wysokości, jak do każdych innych zdjęć warto się wcześniej przygotować. Dobrze wiedzieć, czy w dane miejsce można wejść ze statywem, czy platforma widokowa osłonięta jest siatka lub szybą, co widać i o której porze dnia interesujące nas obiekty są najkorzystniej oświetlone. Jeśli spodziewamy się ochronnych szyb warto zabrać ze sobą filtr polaryzacyjny, który zminimalizuje odbicia, należy również pamiętać o wyłączeniu lampy błyskowej – w przeciwnym razie uzyskamy zdjęcie błysku flesza odbitego od szyby. W wypadku siatek zabezpieczających najlepiej sprawdzają się aparaty z obiektywami o wąskiej średnicy przedniej soczewki i zoom’em – zbliżamy obiektyw jak najbliżej oczek siatki (jeśli mamy szczęście, możemy bezpiecznie włożyć obiektyw miedzy oczka czy pręty) i mamy nadzieję, że zbędne elementy nie przesłonią widoku. Pamiętajmy też, że im większa ogniskowa, tym węższe pole widzenia i mniejsze prawdopodobieństwo sfotografowania siatki.

Dachy Pragi sfotografowane z punktu widokowego.

Jak zawsze wybierając się na plener fotograficzny trzeba pomyśleć o odpowiednim stroju. Planując zdjęcia „na wysokościach” trzeba pamiętać przede wszystkim o wietrze i temperaturze – na przykład wiosną, o zmierzchu, na wieży TV na Świętym Krzyżu niezastąpione były puchowe kurtki, ciepłe czapki i rękawice. Im wyżej, tym mocniej wieje, a im mocniej wieje, tym odczuwalna temperatura jest niższa.

Panorama Pragi sfotografowana z wieży widokowej przez szybę;
po lewej stronie kadru widać pionowe odbicia w szybie.

Przygotowanie

Sprzęt

Widok na Sandomierz z Bramy Opatowskiej.

Jeśli tylko jest możliwość, warto zabrać ze sobą kilka obiektywów i statyw – nigdy nie wiadomo, jaki typ zdjęć przyda się później, oraz czy zastane warunki pogodowe powtórzą się. Ja staram się zawsze maksymalnie wykorzystać miejsce i czas do zrobienia jak największej ilości różnorodnych zdjęć. Każde miejsce warto fotografować rożnymi obiektywami (szerokokątnym, „rybim okiem”, teleobiektywem itp.), szukając różnych „punktów widzenia”.

Widok z nadajnika radiowo-telewizyjnego na Świętym Krzyżu.

Statyw lub monopod przyda się szczególnie przy zdjęciach nocnych, wieczornych, wielokrotnych ekspozycjach i panoramach. Pamiętajmy też o zapasowych kartach pamięci i bateriach.

Motywy

Panorama Malagi z punktu widokowego.

Wysokie „punkty” dają okazję do sfotografowania znanych motywów w nowy, ciekawy sposób. Pięknie wyglądają widziane z góry pola, zbiorniki wodne czy zabudowania miejskie. Można szukać inspiracji w widocznych z oddali łańcuchach górskich lub abstrakcyjnych zbliżeniach znajdujących w dole budynków. Dozwolone są wszystkie rodzaje kadrów – od zbliżeń po szerokie panoramy – ograniczeniem jest tylko pomysłowość fotografującego.

Panorama Malagi punktu widokowego.

Panorama Malagi z punktu widokowego, detal sfotografowany teleobiektywem.

Technika i inne ciekawostki

Zdjęcia z wysokości pod względem techniki wykonania nie różnią się od innych rodzajów fotografii – zawsze warto świadomie korzystać z ustawień aparatu. Trzeba też pamiętać, że nie ma jednej sprawdzonej recepty na udane zdjęcie – ustawienia czułości, głębi ostrości, balansu bieli, czasu naświetlania, przesłony i innych parametrów będą zależały od zastanych warunków i „wizji” fotografa.

Widok z baszty zamku w Chęcinach.

Tyle teorii, a w praktyce możemy spotkać się z kilkoma problemami. Fotografując z wysokości nocą i o zmierzchu, kiedy czasy naświetlania wydłużają się, a wysokie czułości ISO znacznie pogarszają jakość zdjęcia (informacje o fotografowaniu nocą min. w artykule „Zdjęcia nocne Świętego Krzyża”) konieczny jest statyw lub inny sposób stabilizowania aparatu – chociażby oparcie go o barierkę lub o szybę na tarasie widokowym. W wypadku silnego wiatru nie sprawdzają się długie czasy naświetlania – zdjęcie, nawet wykonane z pomocą statywu może być poruszone. W takim wypadku trzeba „pójść na kompromis” i skrócić czas naświetlania stosując wyższe czułości ISO, można również próbować zdjęć „z ręki” wykorzystując stabilizację obiektywu bądź korpusu. Z taką sytuacja spotkałam się robiąc nocne zdjęcia z wieży TV na Św. Krzyżu – wyjątkowo użyłam czułości 400 – 600 ISO, skracając czas do 3 – 5 sekund, co dało akceptowalną jakość zdjęć i w połączeniu z przytrzymywaniem statywu pozwoliło uniknąć poruszeń.

Widok z nadajnika radiowo-telewizyjnego na Świętym Krzyżu.

Fotografując szerokie plany lub odległe detale możemy zmierzyć się z mała przejrzystością powietrza czy zamgleniem. Takie zdjęcia można uatrakcyjnić korzystając z programów graficznych, „wciągając” kolory i kontrasty z pliki RAW.

Panorama Kielc z tarasu widokowego w budynku Exbudu.

Robiąc zdjęcia przeznaczone do panoramy trzeba pamiętać o swoistych wymaganiach, jakie stawia nam ta technika: sekwencję zdjęć należy wykonać z tymi samymi ustawieniami czułości ISO, balansu bieli oraz ostrości (dobrym pomysłem jest ustawienie ostrości w wybranym punkcie i wyłączenie autofocusa). Równie ważne jest zachowanie tych samych parametrów ekspozycji – czasu naświetlania i wartości przysłony. Pomiar światła powinien być pobrany z najjaśniejszego i najciemniejszego miejsca i uśredniony dla całej panoramy.

Panorama z punktu widokowego na Fuerteventurze

Kolejne zdjęcia powinny pokrywać się przynajmniej w 1/4 kadru. Wykonując sekwencję zdjęć do zmontowania w panoramę, możemy spotkać się z problemem różnego oddania kolorów i kontrastów na poszczególnych zdjęciach. Spowodowane jest to różnym kątem padania promieni słonecznych. W takim wypadku, szczególnie jeśli chcemy zmontować panoramę niepełną, warto złamać zasadę „identycznych ustawień” i próbować korekty czasu naświetlania, wykonując kilka ekspozycji dla każdego zdjęcia, później wybierając odpowiednie ujęcia do złożenia w panoramę.

Anna Góra
CKfoto.pl