Idealna torba na aparat według Czytelników serwisu SwiatObrazu.pl

To o czym chcę napisać pewnie nie uczyni toreb fotograficznych bardziej użytecznymi w dosłownym tego słowa znaczeniu, ale może zwróci uwagę na pewien problem. Bo mam problem - jestem fotografem. I kobietą. Tzn. fotografem kobietą. Do tego zajmuję się fotografowaniem koni i zawodów jeździeckich, co jest ciężką szkołą przetrwania dla sprzętu, także toreb i plecaków, w których się go nosi. Zdjęcia robi się w każdych warunkach, o każdej porze roku, na dworze, ale także w halach. Koniom nie szkodzi zła pogoda, ani piach, kurz i błoto, w przeciwieństwie do sprzętu. Jednocześnie jeździectwo to sport elegancki i nawet fotograf, zwłaszcza na zawodach najwyższej rangi, musi przyzwoicie wyglądać. Nie wspominając już o udziale w oficjalnych uroczystościach typu bankiet ze sponsorami. Trudno to pogodzić. Zwłaszcza będąc kobietą od której, jak wiadomo, oczekuje się staranniejszego ubioru, bo producenci różnych sprzętów jakby nie zauważali coraz większego zaangażowania płci pięknej w fotografię. W mojej branży konnej, pań wśród fotografów przybywa lawinowo.

Marzy mi się od wielu lat taka torba fotograficzna, która byłaby przede wszystkim profesjonalna - praktyczna, pojemna, dobrze chroniąca sprzęt, bardzo wytrzymała i trwała, a jednocześnie choć ?tyci? gustowna i elegancka, z nienachalnym logo. Żadna tam damska torebka! Za to powinna, tak ja ona, pomieścić wszelkie ?babskie? gadżety, które nie mogą mieć styczności ze sprzętem fotograficznym. Tak, tak - mowa o przysłowiowej szmince, która w wersji fotografa-kobiety jest pomadką ochronną do ust, krem z filtrem UV, by nie spalić sobie twarzy podczas całodziennych zdjęć na słońcu, oraz krople do oczu i lekarstwa, bo jestem alergikiem, itp. Moje koleżanki jeszcze więcej by tu dodały, zwłaszcza jedna, która nosi dodatkowy plecaczek na wspomniane powyżej drobiazgi. Z kupna wielu toreb musiałam zrezygnować, bo nie posiadały odpowiednio obszernej, odrębnej i zabezpieczonej kieszeni gdzie to wszystko mogłabym upchnąć, nie wyrzucając jednocześnie akcesoriów fotograficznych.

Nie podoba mi się także rozpanoszony wśród toreb foto kolor czarny. Często się zdarza, że nie mogę schować torby do cienia i jeśli jest czarna to mocno się wtedy nagrzewa (i mój krem z filtrem też :). Jeśli nawet torba przetrwała u mnie pierwszy rok eksploatacji, to po paru następnych odkrywałam, że już nie jest czarna tylko jakaś taka wyblakła. I jak coś takiego zabrać ze sobą na bankiet?! Szukam więc torby w innym kolorze, nie za jasnym, ale kojarzonym z elegancją. Jednocześnie musi to być profesjonalnie wyglądająca torba, żeby nikt nie próbował mnie traktować jak panienkę z aparatem, która nie wie co robi. Z mojego doświadczenia wynika też, że lepiej aby miała usztywnioną główną komorę i dobrze zabezpieczony przed przemoknięciem spód (np. coś w rodzaju gumowej kuwetki).

Sporym problemem bywa utrzymanie torby w czystości. Końskie, wszechobecne błoto jest wyjątkowo czepliwe, wżera się wręcz w tkaniny i jest trudne do usunięcia. Pozostają po nim na długo plamy. Pokrycie zewnętrzne torby powinno więc utrudniać przywieranie błota i brudu. Że do środka torby nie powinno się nic niepożądanego dostać to wiadomo. Nic nie powinno z niej też wylecieć - nawet wtedy gdy jest zapięta nie na zamek, a tylko na jedną klamrę. To także wynika z mojego doświadczenia - o mało nie straciłam całego sprzętu, gdy wypadku samochodowego nie wytrzymało zapięcie torby. Auto wylądowało kołami do góry na polu, a ja zbierałam z podsufitki i trawy dookoła zawartość torby (tu należy się ukłon w stronę Nikona - sprzęt wyszedł z wypadku bez szwanku, auto do kasacji).

Zapomniałabym o jednym: torba musi być możliwie lekka i zwarta. Już sam sprzęt jest dość ciężki, a my kobiety nie mamy tyle fizycznej siły by dźwigać dodatkowe kilogramy.
No i tak sobie marzę?