Magazyn "LensCulture" wybrał wschodzące talenty światowej fotografii. Wśród zwycięzców jest trzech Polaków

Karol Pałka – "Gmach"

"Gmach" jest wizualną podróżą do czasów, o których większość chciałaby już zapomnieć. Fotografie przedstawiają wybrane obiekty będące pozostałościami po komunistycznym reżimie, m.in. wnętrza schronów i budynku dyrekcji Huty im. Lenina, słynnego dzieła socrealizmu, w którym wizyty składali Nikita Chruszczow i Fidel Castro, a także Hotelu Polana na Słowacji, zamkniętego rządowego ośrodka wypoczynkowego, który należał do Komunistycznej Partii Czechosłowacji.

[kn_free]

Karol Pałka konstruuje tytułowy Gmach, by opowiedzieć o władzy i jej trwałości. Gmach daje schronienie, zapewnia bezpieczeństwo, spokój i jednocześnie poczucie siły. To jednak uczucie złudne, a władza – wbrew przekonaniu tych, którzy ją dzierżą – nie została dana raz na zawsze, lecz tylko na chwilę. Tymczasem widmo upadku jest bliskie i czyha tuż za rogiem, tuż za zimnymi i grubymi murami pozornie wielkich idei.

Karol Pałka (ur. 1991) – fotograf, reżyser filmów dokumentalnych, absolwent Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego oraz Szkoły Wajdy. Obecnie rozpoczął studia doktoranckie na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Jego projekty fotograficzne nagradzane były w najważniejszych konkursach fotograficznych na świecie, m.in. na International Photography Awards, Hasselblad Masters Awards, PDN Photo Annual, La Quatrieme Image.

Fot. Karol Pałka

Fot. Karol Pałka

Fot. Karol Pałka

[kn_advert]

Paweł Starzec – "Pamięć wody"

Hi­sto­ria jest ugo­dą we­wnątrz da­nej spo­łecz­no­ści obej­mu­ją­cą spo­sób, w jaki ta spo­łecz­ność pa­mię­ta wy­da­rze­nia ma­ją­ce miej­sce w prze­szło­ści. Po­trze­ba kon­stru­owa­nia i opie­ra­nia się na hi­sto­rii w celu wy­kre­śle­nia współ­cze­sne­go po­rząd­ku jest do­dat­ko­wym do­wo­dem na jej szcze­gól­ną rolę. Gru­pa lu­dzi o iden­tycz­nym po­strze­ga­niu mi­nio­nych zda­rzeń for­mu­je zbio­ro­wą świa­do­mość. Na­ród, jako gru­pa et­nicz­na po­sia­da­ją­ca zor­ga­ni­zo­wa­ne pa­ństwo, wśród swo­ich cech kon­sty­tu­tyw­nych za­wie­ra współ­dzie­le­nie toż­sa­mych hi­sto­rycz­nych i kul­tu­ro­wych uwa­run­ko­wań. Kul­tu­ra da­nej spo­łecz­no­ści opie­ra się na współ­prze­ży­wa­nej hi­sto­rii, przyj­mu­jącej kształt usta­lo­ne­go po­rząd­ku fak­tów.

"Pa­mięć wody" jest do­ku­men­tem o prze­pi­sy­wa­niu na nowo hi­sto­rii w Bo­śni i Her­ce­go­wi­nie.

Paweł Starzec to fotograf, dziennikarz i socjolog. Pracuje nad dokumentami fotograficznymi. Zainteresowany relacjami pomiędzy przestrzeniami a ich szerszym kontekstem oraz wizualizowaniem procesów poprzez ich peryferia. Socjolog wizualny, pracujący jako teoretyk i zajmujący się badawczo w ramach studiów doktoranckich na ISNS UW polami wizualnej komunikacji masowej i wizualnych narracji. Wykładowca i prowadzący odpowiedzialny za szereg programów warsztatowych, współzałożyciel fundacji Papier Bije Kamień, obecnie w kolektywie Azimuth Press. Student fotografii na ITF Opava, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego i Wrocławskiego. Entuzjasta zinów i kultury DIY.

Fot. Paweł Starzec

Fot. Paweł Starzec

Fot. Paweł Starzec

Kaja Rata – "Kajnikaj"

"Czasami wydaje mi się, że wszystko się zapadnie. Szare od sadzy kamienice i zdewastowane chodniki, pod którymi ciągną się kopalniane korytarze. Mieszkam w niewielkim mieście na Śląsku, gdzie może kiedyś działo się coś ciekawego, ale było to na tyle dawno, że zdążyło się już zakopać w pamięci. Nie jest tu ani ładnie, ani brzydko. Nie ma spuścizny poprzednich pokoleń ani nawet przejawów ułańskiej fantazji obecnych. Gdyby nie sterczące w powietrzu martwe szyby kopalniane, moje miasto mogłoby znajdować się gdziekolwiek. Albo raczej gdzieniegdzie.

«Gdzieniegdzie» to przysłówek. W gwarze śląskiej ma swój odpowiednik – «kajnikaj». Jeżeli użyjemy tego określenia, moje miejsce będzie trochę mniej gdzieniegdzie. To oczywista forma oswajania zastanej rzeczywistości, pozwalająca na nadbudowanie jej i stworzenie swoistej mitologii.

Patrząc na rozciągające się nad podupadającym miastem niebo i konstruując rachityczne machiny, próbuję znaleźć swoją drogę ucieczki z miejsca, w którym się urodziłam i wychowałam. A przecież zdaję sobie sprawę, że jest to rzecz skazana na porażkę".

Kaja Rata (ur. 1987) urodziła się i mieszka na Śląsku. W 2015 roku obroniła pracę licencjacką z fotografii na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W tym samym roku przystąpiła do programu mentorskiego Sputnik Photos w Warszawie, pracowała nad projektem "Kajnikaj". Po zakończeniu programu rozpoczęła studia w Instytucie Twórczej Fotografii w Opawie.

Fot. Kaja Rata

Fot. Kaja Rata

Fot. Kaja Rata