Manfrotto MK394-H oraz MK394-PQ - test statywów

Strona 1

Seria 394 statywów Manfrotto przewidziana została dla fotoamatorów, czyli miłośników fotografii, którzy poszukują uniwersalnego i niedrogiego rozwiązania. Tego typu statywy powinny zapewnić użytkownikowi wygodę transportu oraz wszechstronność w możliwości wykorzystania. Testowane przez nas modele MK394-H oraz MK394-PQ różnią się jedynie głowicą. Ten oznaczony jako H nazywany jest również Photo/Video, ponieważ zaprojektowany został z myślą o fotografach, którzy dodatkowo wykorzystują aparat do filmowania. Statyw o oznaczeniu PQ (Photo) służy natomiast jak najwygodniejszemu fotografowaniu.
 

Dane techniczne

Konstrukcja

Nogi statywów MK394 zostały wykonane z aluminium, przez co nie są tak wytrzymałe jak modele z włókna węglowego, ale za to lżejsze. Konstrukcja nóg jest czteroczęściowa. Pozwala to na kompaktowe złożenie statywu i sprawia, że różnica w wielkości przed i po złożeniu jest całkiem spora (maksymalna wysokość statywu osiąga 143 cm, natomiast po złożeniu wynosi 36 cm). Takie rozwiązania powodują, że sprzęt jest uniwersalny i mamy duże pole manewru w dopasowaniu jego wysokości do naszych potrzeb. W zamian za to nogi są cieńsze, a przez to bardziej podatne na wygięcie oraz drgania. I to właśnie jest największą zauważoną przeze mnie wadą modeli MK394. Kiedy rozłożymy wszystkie nogi, po zamocowaniu aparatu statyw zauważalnie się wygina i łatwo wpada w wibracje. Sprawia to, że nie jest on najlepszy kiedy fotografujemy na wietrze i w takich warunkach jesteśmy zmuszeni fotografować z niższych pozycji, przy częściowo złożonych nogach. Długość nóg dopasowujemy ręcznie i blokujemy je za pomocą zatrzasków. Blokady te są bardzo silne i sprawiają, że każda część nogi jest dobrze unieruchomiona i nie ma obawy, że się przypadkowo złoży. Każdą nogę z osobna możemy również odchylać na boki i zablokować w dwóch pozycjach - 25 stopni lub 52.
 

Porównanie minimalnej i maksymalnej wysokości statywu.

Dodatkowo, wysokość położenia aparatu możemy zmieniać za pomocą centralnej kolumny. Posiada ona swój własny zatrzask, a jej wysunięcie dopasowujemy ręcznie (kolumny często wyposażone są w korbę do regulacji wysokości, czego w tym przypadku nie ma). Niestety przy rozkładaniu kolumna często się zacina i musimy użyć siły lub przechylać ją na boki w celu odblokowania. Sprawia to, że czasem trudno jest idealnie dopasować jej wysokość, a korzystanie z niej może być uciążliwe. Kolumna nie została wyposażona w hak umożliwiający dodatkowe obciążenie statywu.

[kn_advert]

Maksymalny udźwig statywu wynosi 3,5 kg, a zatem nie nadaje się on do wykorzystania wraz z lustrzanką i ciężkim teleobiektywem. Jest natomiast odpowiedni do pracy z kompaktami, większością bezlusterkowców oraz lustrzanką wyposażoną w lekki, uniwersalny obiektyw.
 

Statyw MK394 z głowicą kulową po całkowitym złożeniu.

Nie mieliśmy okazji przetestować statywów w warunkach niskiej temperatury, ale biorąc pod uwagę wykonanie z aluminium oraz brak uchwytu z pianki, korzystanie z nich będzie wymagać rękawiczek.

Strona 2

Statyw Manfrotto MK394 dostępny jest w dwóch wersjach, różniących się głowicą, w którą został wyposażony. To, która z tych wersji będzie odpowiednia, zależy od naszego stylu fotografowania. Model MK394-H został stworzony z myślą o kimś, kto używa statywu zarówno by robić zdjęcia, jak i kręcić klipy wideo. Jeśli natomiast chcemy skupić się na fotografowaniu, model MK394-PQ okaże się lepszą opcją.

MK394-H

Model ten przeznaczony jest do wykorzystywania zarówno w celu fotografowania, jak i filmowania. Z tego względu zaopatrzony został w głowicę trójosiową. Oznacza to, że zmiany ustawienia aparatu na statywie dokonujemy w trzech płaszczyznach z osobna: góra-dół, lewo-prawo oraz pion-poziom. Aby dokonać zmiany ustawienia w jednej z osi, należy rozluźnić zakręcany zatrzask (osobny dla każdej osi), zmienić pozycję, a następnie zakręcić zatrzask w celu zablokowania. Takie rozwiązanie jest bardzo przydatne w trakcie kręcenia filmów. Kiedy bowiem na przykład odblokujemy oś lewo-prawo, możemy z łatwością panoramować podczas kręcenia, nie martwiąc się, że nasz aparat będzie drgał w osi góra-dół, dając tym samym płynny obraz. Ułatwia to również wykonywanie zdjęć panoramicznych, zapewniając, że każde kolejne zdjęcie będzie się idealnie nakładało z poprzednim. Obracanie aparatu w płaszczyznach pion-poziom oraz góra-dół jest ułatwione dzięki wygodnej do trzymania rączce.
 

Statyw Manfrotto MK394-H z głowicą trójosiową.

Główną wadą głowic trójosiowych jest znaczne spowolnienie pracy. Aby zmienić położenie aparatu często musimy odblokować, zmienić położenie i zablokować wszystkie trzy osie z osobna. Powoduje to, że jeśli zwykle nie zależy nam na poruszaniu aparatem tylko w jednej płaszczyźnie, do gustu zdecydowanie bardziej przypadnie nam głowica kulowa.

[kn_advert]

MK394-PQ

Model ten jest rozwiązaniem dla tych, którzy przez większość czasu będą wykorzystywać statyw do fotografowania. W zamian za brak możliwości poruszania głowicą tylko w jednej płaszczyźnie mamy możliwość dowolnej zmiany kadru za pomocą tylko jednego zatrzasku, dzięki czemu cały proces przebiega znacznie szybciej. Korzystanie z głowicy kulowej jest zdecydowanie bardziej wygodne, lecz mniej precyzyjne niż w przypadku głowic trójosiowych. Niestety w statywie Manfrotto MK394-PQ ta precyzja jest dodatkowo obniżona ze względu na brak poziomicy, która zwykle należy do standardowego wyposażenia statywów.
 

Statyw Manfrotto MK394-PQ z głowicą kulową.

Dodatkowy pokrowiec

Statyw MK394 niewątpliwie pomyślany został jako rozwiązanie dla tych, którzy fotografują na wycieczkach. Świadczy o tym nie tylko jego niska waga, wynosząca około 1,5 kg, ale również dodatkowe wyposażenie. Zarówno wersja H, jak i PQ zawiera bowiem dodatkowy pokrowiec. Jest on wykonany z wodoszczelnego materiału i jest wyposażony w uchwyt na ramię. Dzięki temu przenoszenie statywu jest bardzo proste i wygodne.
 

Statywy z serii MK394 otrzymujemy wraz z wygodnym pokrowcem

Strona 3

Podsumowując, statyw Manfrotto MK394 został stworzony, aby zapewnić wygodę użytkowania oraz uniwersalność dla tych, którzy lubią fotografować w podróży. Czteroczęściowa konstrukcja nóg zwiększa różnicę w wysokości złożonego i rozłożonego statywu, dając większe możliwości dopasowania wysokości podczas fotografowania. Wykonanie z aluminium sprawia natomiast, że statyw jest lekki i przenośny. Z drugiej strony, wszystko to kosztem stabilności. Średnica nóg jest stosunkowo mała, przez co są one podatne na uginanie, a niska waga powoduje, że statyw jest bardziej podatny na drgania podłoża oraz wiatr. Tym samym MK394 stanowi kompromis dla tych, którzy szukają przede wszystkim lekkiego rozwiązania do zabrania na wycieczkę. Ręczne przenoszenie statywu jest dodatkowo ułatwione dzięki dołączonemu pokrowcowi z uchwytem na ramię.
 

Statyw MK934-PQ.

Ocena końcowa (w skali 1-6):

dobry +

Zalety

niska waga dwie wersje różniące się głowicą duża różnica w wysokości przed i po złożeniu duża różnica między maksymalną i minimalną wysokością dodatkowy pokrowiec z uchwytem na ramię

Wady:

niska stabilność na wietrze słaba redukcja drgań przy maksymalnym rozłożeniu brak wbudowanej poziomicy

[kn_advert]