Olympus SP-600 UZ - test

Prostota w projektowaniu – tak jednoznacznie można określić wygląd Olympusa SP-600 UZ. W górnej części aparat posiada przycisk odpowiedzialny za jego uruchomianie i wyłączanie oraz spust migawki otoczony dźwignią zmiany ogniskowej.

 

Tylny panel producent wyposażył w ekran LCD i kilka przycisków funkcyjnych, wśród których można znaleźć pokrętło sterujące. Oglądając Olympusa SP-600 UZ, od spodu zauważyć można gwint statywu oraz znaleźć miejsce na cztery baterie typu AA i slot na kartę pamięci typu SD.

 

 

Wbudowana w korpus lampa błyskowa umiejscowiona została dokładnie nad obiektywem. Pomiędzy obiektywem, a gripem znajduje się dioda, która wspomaga ustawianie ostrości.

 

 

Grip jest niewielki, ale pozwala dobrze i pewnie trzymać aparat w jednej ręce oraz precyzyjnie obsługiwać zarówno spust migawki, jak i dźwignię służącą do zmiany ogniskowej obiektywu. Wejście USB i HDMI znajduje się w bocznej części urządzenia.

 

Z zewnątrz

Obsługa
Olympus SP-600 UZ uruchamia się dość szybko. Potrzebuje nieco ponad pięciu sekund na zapisanie pierwszego zdjęcia, licząc od momentu wciśnięcia przycisku włączania sprzętu.

 

Konstrukcja menu, rozmieszczenia przycisków i ich funkcjonalność jest dokładnie taka sama jak w modelu Olympus mju 7030, który już testowaliśmy. Wydawać by się mogło, że aparat o większych gabarytach i większych możliwościach niż zwykły kompakt oferuje szybki i łatwy dostęp do podstawowych funkcji przydatnych podczas fotografowania. Szkoda, że tak nie jest. Ustawienia trybu pracy autofokusa dostępne są "dopiero" z poziomu głównego menu – a dlatego "dopiero", bo żeby dotrzeć do tej funkcjonalności, trzeba siedem razy naciskać różne przyciski, by wyświetlił się ekran wyboru. Aparat nie posiada trybu manualnego – tak więc prawdopodobnie dla jego potencjalnych użytkowników nie będzie to miało większego znaczenia. Tryb fotografowania, tryb pracy lampy błyskowej, funkcja makro, kompensacja ekspozycji, balans bieli, czułość ISO i tryb zdjęć seryjnych – to funkcje, które umieszczone zostały w tak zwanym szybkim menu.

Olympus SP-600 UZ posiada bardzo komfortowe rozwiązanie dla filmowania – o czym wspomnę w dziale poświęconym tej funkcji.

Optyka
Olympus SP-600 UZ został wyposażony przez producenta w obiektyw o 15-krotnym zoomie optycznym. Zakres ogniskowych, jakim dysponuje, zawiera się w przedziale od 28 do 420 milimetrów w ekwiwalencie dla filmu małoobrazkowego. Maksymalny otwór przysłony dla najkrótszej i najdłuższej ogniskowej wynosi odpowiednio 3,5–5,4. Obiektyw skonstruowany jest z 12 soczewek ułożonych w 8 grup.

28 milimetrów

420 milimetrów

maksymalny zoom cyfrowy (5x) - zdjęcie wykonane ze statywu

 
Podczas zmiany ogniskowej obiektyw nieznacznie zmienia swoje rozmiary.

aparat wyłączony

28 mm

420 mm

Zmiana ogniskowej z 28 milimetrów na 420 milimetrów zajmuje niecałe 2 sekundy.

Ostrość obiektywu pozostawia wiele do życzenia – szczególnie, jeśli chodzi o narożniki. Niepokojący wydaje się być spadek ostrości głównie z lewej strony kadru. Prawdopodobnie wynika to z błędów w mocowaniu matrycy.

kliknij na zdjęcie aby otworzyć pełną rozdzielczość

 

Aberracja chromatyczna jest korygowana bardzo dobrze, w trudnych scenach – na przykład takich jak ta poniżej – widać w zasadzie znikome ślady tej wady.

aberracja chromatyczna

Obiektyw przyzwoicie pracuje centralnie pod światło. Niestety, brak osłony przeciwsłonecznej powoduje powstawanie blików, kiedy źródło światła pojawia się z boku.

Zdjęcia wykonane przy 28 mm są nacechowane dystorsją beczkowatą. Na około 60 milimetrach dystorsja przybiera charakter poduszkowy. W przypadku dłuższych ogniskowych – powyżej 100 mm - dystorsja jest już niezauważalna.

28 mm

68 mm

420 mm

 


Matryca
Olympus SP-600 UZ producent wyposażył w matrycę 1/2,33'' Sensor Live CCD o 12 efektywnych milionach pikseli. Pracuje ona na czułościach od ISO 100 do ISO 1600. Każde podwyższenie czułości, począwszy od ISO 200, powoduje utratę ostrości szczegółów. Pod względem szumów zdecydowanie ISO 1600 wychodzi poza zasięg efektownej fotografii. Wyniki testu na ISO umieściłam poniżej.

 

pełny kadr
ISO 100                         kliknij tutaj by otworzyć pełny kadr
ISO 200                         kliknij tutaj by otworzyć pełny kadr
ISO 400                         kliknij tutaj by otworzyć pełny kadr
ISO 800                         kliknij tutaj by otworzyć pełny kadr
ISO 1600                         kliknij tutaj by otworzyć pełny kadr

 

Ekran LCD, zasilanie, pamięć...
Testowany aparat posiada 2,7 calowy ekran LCD TFT, który pracuje w rozdzielczości 230 tysięcy punktów. Jakość, jaką oferuje, jest niestety słaba, gdyż ciężko na ekranie określić choćby ostrość. Wykonując ujęcia testowe na aberracje chromatyczną i sugerując się wyświetlaczem stwierdziłabym, że aparat aberruje bardzo mocno, bo zdjęcia  na ekranie były praktycznie fioletowe, ale po obejrzeniu zdjęć na monitorze jest zupełnie odwrotnie. Stąd też wniosek, że zastosowany ekran LCD w Olympusie SP-600 UZ nie odzwierciedla faktycznego stanu fotografii.

 

Jasność wyświetlacza można regulować z poziomu menu w przedziale +/- 2 w krokach co jeden. W trybie pracy, po kliknięciu w górną część tarczy obrotowej, na ekranie pojawia się pomocnicza siatka – system szczególnie przydatny w fotografii krajobrazowej.

Olympus SP-600 UZ zasilany jest czterema bateriami typu AA. Jest to praktyczne, gdyż baterie te są ogólnodostępne, a te jednorazowego użytku w miarę tanie. Od ich pojemności i wydajności zależy, ile uda się zrobić zdjęć na jednym komplecie. Dla przykładu – podczas testu wykorzystywałam baterie alkaliczne firmy Duracell – PROCELL. Wykonałam ponad 400 zdjęć, nakręciłam kilka filmów, a miernik baterii na ekranie wskazuje nadal trzy kreski. Dodam jeszcze, że w menu miałam wyłączoną opcję oszczędzania energii.

 

 

Jeśli chodzi o nośnik pamięci, to aparat współpracuje z kartami pamięci typu SD/SDHC. Oprócz tego posiada jeden gigabajt wewnętrznej pamięci – co jest dużym atutem.

Fotografowanie
Fotografowanie Olympusem SP-600 UZ nazwałabym beztroskim. Aparat ten idealnie sprawdza się podczas spacerów, zarówno do fotografowania krajobrazów, jak i portretów. Warunki i oświetlenie zmieniają się wówczas bardzo powoli, tak więc wystarczy raz porządnie ustawić aparat i oddać się tylko komponowaniu kadrów – a to, z obiektywem o 15-krotnym zoomie optycznym, jest niezwykle przyjemne.

 

Olympus SP-600 UZ, jak już wspomniałam wcześniej, nie posiada trybu manualnego, tak więc wszelkich korekt dotyczących naświetlania można dokonywać za pomocą korekty ekspozycji w przedziale +/- 2 EV.

Dostępne tryby fotografowania to:

• i-Auto - aparat jest ustawiony automatycznie na podstawowe sceny.
• Programy tematyczne - Portret, Krajobraz, Zdjęcia sportowe, Sceny nocne, Portret na tle sceny nocnej, W pomieszczeniach, Przy świecach, Zachód słońca, Sztuczne ognie, Potrawy, Dokumenty, Plaża i śnieg, Czworonożny ulubieniec.
• MAGIC - zdjęcia z efektami specjalnymi: Pop-art, Fotografia otworkowa, Rybie oko, Szkic.
• Panorama - do wykonywania panoramicznych ujęć.
• BEAUTY - tryb upiększania.
• Program automatyki - program, w którym podstawowe funkcje między innymi takie jak: korekta ekspozycji, balans bieli, czułość ISO można zmieniać ręcznie.

 

Zasadniczym elementem każdego aparatu fotograficznego jest tryb pracy autofokusa i sposoby pomiaru światła. Pomiar ostrości odbywa się na zasadzie detekcji kontrastu. Autofokus pracuje w trzech trybach: iESP/AF Detekcji twarzy, Pomiar punktowy, Śledzenie AF. Do pomiaru światła można zastosować tryb centralnie ważony albo punktowy – oba działają bez zarzutu.

Aby ustawić balans bieli trzeba wybrać jeden z kilku z zaprogramowanych przez producenta ustawień: Auto, Słońce, Chmury, Żarówka, Światło jarzeniowe (3 rodzaje). Tryb automatyczny sprawdza się bardzo dobrze – w nim zostały wykonane wszystkie testowe fotografie.

Funkcja kompensacji cieni może działać w trybie automatycznym – może być włączona lub wyłączona i ma za zadanie zniwelować cienie w trudnych scenach fotograficznych. Poniższa fotografia potwierdza fakt, że funkcja ta działa przyzwoicie.

 

kliknij na zdjęcie aby otworzyć pełną rozdzielczość

 

Olympusem SP-600 UZ można wykonywać zdjęcia seryjne z prędkością 15,5 klatki na sekundę – szkoda tylko, że dla rozdzielczości dwóch megapikseli. Sprawdziłam w praktyce zdjęcia seryjne dla największej rozdzielczości. Prędkość sięga 1,1 klatki na sekundę i w serii zostaje zapisanych maksymalnie dziewięć zdjęć.

Stabilizacja obrazu, w jaką wyposażony został Olympus SP-600 UZ, kilkukrotnie pomogła mi w wykonaniu zdjęć o krótkich czasach naświetlania. Tak więc pod tym względem aparat wywarł na mnie pozytywne wrażenie.

Filmowanie
Aparat Olympus SP-600 UZ pozwala rejestrować filmy wideo. Maksymalna rozdzielczość, z jaką można nakręcić film, to 720p, a czas nie może przekroczyć 29 minut. Niestety, podczas filmowania nie można posłużyć się zoomem optycznym. Producent do dyspozycji pozostawił jedynie zoom cyfrowy. Aby można było z niego skorzystać, należy włączyć go w menu dla trybu fotografowania.

 

Czerwony przycisk umieszczony na tylnym panelu aparatu pozwala uruchomić filmowanie, bez względu na to, w jakim trybie fotografowania ustawiony jest aparat. Wbudowany mikrofon zapisuje dźwięk czysto, jednak jest tak czuły, że powiew wiatru czy odgłosy dźwigni ogniskowej również pojawią się w pliku filmowym. Z poziomu menu w trybie filmowania można włączyć lub wyłączyć autofokus pracujący w trybie ciągłym.

 

Zamieszczony poniżej kilkunastosekundowy film został nagrany przy użyciu statywu, z włączonym autofokusem ciągłym i obiektywem ustawionym na wartość około 420 milimetrów.

 

Podsumowanie
Olympus SP-600 UZ to aparat dla osób, które chcą większego sprzętu niż zwykły aparat kompaktowy, ale nie potrzebują  szczególnie zaawansowanych funkcji.

Niewątpliwym atutem sprzętu jest zasilanie bateriami AA i jeden gigabajt pamięci wewnętrznej. Te dwa czynniki pozwalają zaoszczędzić nerwów, kiedy jesteśmy w plenerze w przypadku rozładowania się baterii lub braku miejsca na karcie pamięci. Kolejną zaletą jest możliwość szybkiego rozpoczęcia filmowania, bez względu na ustawienia aparatu. Dobrze wyprofilowany korpus i szeroki zakres ogniskowych to zapewne coś, czego poszukuje wielu fotografów.

Oczywiście, nie ma rzeczy idealnych i Olympus SP-600 UZ posiada również swoje słabe strony. Wyliczając wady zacznę od słabej ostrości, która spowodowana jest nie tylko przez obiektyw, ale również matrycę. Im wyższa czułość – tym mniej detali. Dystorsję zarówno o charakterze poduszkowym, jak i beczkowatym dla najkrótszych ogniskowych również należy wymienić obok wad.

Reasumując,  testowany Olympus SP-600 UZ zasługuje na ocenę dobrą.

 

 
dobry

  

Dziękujemy firmie Olympus Polska za wypożyczenie aparatu Olympus SP-600 UZ do testu.

 

 

Galeria zdjęć
Poniższa galeria zawiera przykładowe, pełnowymiarowe zdjęcia wykonane aparatem Olympus SP-600 UZ. Po kliknięciu na wybrane zdjęcie, otworzy się ono w pełnej rozdzielczości w nowym oknie.

28 mm  |  ISO 400	28 mm  |  ISO 400
28 mm  |  ISO 400	263 mm  |  ISO 400
59 mm  |  ISO 100	28 mm  |  ISO 100
28 mm  |  ISO 400	28 mm  |  ISO 200
89 mm  |  ISO 100	50 mm  |  ISO 100
28 mm  |  ISO 400	28 mm  |  ISO 400
28 mm  |  ISO 200	89 mm  |  ISO 200
89 mm  |  ISO 100	28 mm  |  ISO 100
tryb super makro	tryb szkic