Pokazy slajdów - FotoFestiwal 2011

Cykl prezentacji kuratorskich podczas nocnych pokazów slajdów rozpoczęty został dwa lata temu. Jego założeniem jest przede wszystkim śledzenie ciekawych osobowości świata współczesnej fotografii – kuratorów, ale też artystów. Pokazy slajdów powstają specjalnie dla Fotofestiwalu, doskonała selekcja prac przygotowana przez kuratorów i specjalnie dobrana muzyka pozwalają na stworzenie unikalnych prezentacji.

MAGAZYN 1000 WORDS (TYSIĄC SŁÓW)
Magazyn internetowy "1000 Words" poświęcony jest najlepszej współczesnej fotografii artystycznej z Wielkiej Brytanii oraz spoza niej, prezentuje prace zarówno nowych jak i uznanych fotografów, dzięki czemu ich twórczość ma szansę dotrzeć do szerszego grona odbiorców. Pisują dla niego szanowani autorzy z całego świata, dzięki czemu magazyn promuje kształtowanie krytycznego podejścia do fotografii jako sztuki. Przedstawiając różnorodne tematy, koncepcje, style, techniki i gatunki, magazyn zachęca nas do głębszego zastanowienia się nad współczesną fotografią.

JH Engström
Wells
"Prawdziwa podróż odkrywcza nie polega na poszukiwaniu nowych lądów, lecz na nowym spojrzeniu." Marcel Proust
Fotografowanie tego, co mnie otacza, czego doświadczam, stanowi dla mnie potrzebę i konieczność. Nieważne z kim lub gdzie jestem, ważne są spotkania i widoki, do których odnoszę się na co dzień.

Amandę fotografuję odkąd poznałem ją w 2005 roku. Fotografuję ją, nasze otoczenie i nas samych, bez przerwy. Czasem korzystam z jednorazowej "małpki", innym razem z aparatu 4x5" na statywie. Dopóty, dopóki rezultat moich działań spełnia moje oczekiwania, żadna hierarchia nie jest potrzebna. Siłą napędową moich prac jest moje własne życie oraz wiara w prawdziwość tego, co rejestrują codziennie moje oczy. Jest to historia cudu i miłości z całą jej siłą i wrażliwością. Jest to również historia zmian. Życie toczy się dalej.

Przedstawiona praca pochodzi z nowej kolekcji pt. "Wells" (Steidl, 2009), która stanowi trzecią część trylogii zapoczątkowanej przez Trying to Dance (Journal, 2004) oraz Haunts (Steidl, 2006). W "Wells" jeszcze szerzej wykorzystuję fotografię jako środek pozwalający na stworzenie autobiograficznego zapisu.

Wersja, którą prezentuję w Łodzi, to tylko zarys, zaczerpnięty z powstającej książki pt. "Wells". To dlatego pełno w niej śladów kurzu, taśmy klejącej, niepotrzebnych pikseli, ale właśnie na takim etapie pracy jestem obecnie.

Anna Linderstam
Niesłyszane Przeciwieństwa
Anna Linderstam tworzy ciche dramaty. Jej prace to kontrolowane i naładowane emocjonalnie, zainscenizowane scenariusze. Zdjęcia powstały przy użyciu analogowego aparatu 8x10", dzięki czemu portrety są bardzo szczegółowe.

Linderstam traktuje ciało jako czuły przekaźnik i wykorzystuje je w procesie performatywnym do ukazywania stanów umysłowych i konfliktów. Aby zaburzyć reakcje związane z nawykami czy wzorcami emocjonalnymi, do których potencjalnie mogłaby się odwoływać fotografowana osoba, autorka wykorzystała hipnozę, oślepienie i wysiłek fizyczny. Pomiędzy tak skonstruowaną sytuację a rzeczywisty stan fizyczny fotografowanej osoby wkrada się dwuznaczność.

Viviane Sassen
Flamboya
Centrum fotografii FORMA przedstawia obszerny wybór najnowszych zdjęć Viviane Sassen, które powstały podczas podróży po Afryce. Fotografie te stanowią w pewnym sensie próbę powrotu do spędzonych w Afryce dziecięcych lat artystki. Z drugiej strony, stawiają one podstawowe pytania o istotę obrazu, towarzyszące nam uprzedzenia oraz ograniczenia medium fotograficznego. Wiele z portretów, które Sassen zrobiła w Zambii, Kenii oraz Tanzanii, powstało dzięki intuicyjnej współpracy z fotografowanymi osobami. Zdjęcia te wyróżniają się niezwykłą kolorystyką i charakterystycznym sposobem wykorzystania cienia. Towarzyszy im aura lekkiego surrealizmu, co mocno kontrastuje z dominującymi na Zachodzie stereotypami o Afryce i jej mieszkańcach. Prezentowana wystawa przedstawia prace nagrodzone w 2007 r. nagrodą Prix de Rome, a także zupełnie nowe, wcześniej nie pokazywane fotografie.

MAGAZYN LAPSUS
"Lapsus" to czteromiesięcznik zajmujący się współczesną fotografią. Każdemu wydaniu towarzyszy motyw przewodni, choć nie jest on wyraźnie nazwany. Dzięki temu, że z magazynem współpracują fotografowie o różnym doświadczeniu i poglądach artystycznych, można w nim znaleźć wiele indywidualnych interpretacji tej dziedziny sztuki.

Damián Ucieda Cortés
Witamy w Mrocznej Krainie
Damián jest reprezentantem nowej "fotografii inscenizowanej", w której sceneria i rozmieszczenie modeli, oświetlenie oraz elementy charakterystyczne dla twórczości danego autora stanowią klucz do zbudowania równoległej i niepokojącej "prawdy", pełnej pytań bez odpowiedzi i nierozwiązanych zagadek.

Martina Hoogland Ivanow
Za daleko, za blisko
W cyklu Za daleko, za blisko Martina Hoogland Ivanow bawi się ideą dystansu, zarówno w znaczeniu geograficznym jak i emocjonalnym: dystans między ludźmi, przedmiotami, w krajobrazie, dystans w stosunku do siebie jako fotografa.

Projekt bada dwa pozornie przeciwne aspekty – poczucie bliskości oraz dystansu. Jest analizą związku pomiędzy podróżowaniem i powrotami do domu. Portrety członków rodziny Martiny są wymieszane z fotografiami wnętrz oraz pejzaży, przywołując na myśl kwestie tego, co dziedziczymy po przodkach, miejsca w społeczeństwie, pochodzenia. W zestawieniu, zdjęcia te podkreślają relacyjne i konstrukcyjne aspekty rodziny oraz to, jak się z rodziną identyfikujemy lub od niej separujemy.

Prezentowane zdjęcia powstały w okresie siedmiu lat, m.in. podczas wypraw na Syberię, wyspę Sachalin na północ od Japonii, do Ziemi Ognistej na południu Argentyny oraz na Półwysep Kolski w Obwodzie Murmańskim. Miejsca te zostały wybrane ze względu na ich mroczną historię oraz możliwość doświadczenia na krańcach świata tego, co nieznane i niewygodne.

Nick i Sheila Pye
Enmienda

MAGAZYN PONCZ
"Poncz" powstał z pasji i fascynacji fotografią, z potrzeby prezentacji różnych sposobów patrzenia na świat i idei. W zdjęciach szukamy obrazu uczuć, emocji, stylu życia. "Poncz" to magazyn non-profit, w którym prezentowane są zdjęcia zarówno amatorów, jak i profesjonalistów.

Asger Carlsen
Nie tak
(Szalony) doktor już tu jest: niezwykła rzeczywistość Asgera Carlsena
Czym są? Na pierwszy rzut oka niczym się nie wyróżniają, wyglądają jak zwykłe zdjęcia jakichś zdarzeń, nudne portrety, czy fotografie towarzyszące wiadomościom w lokalnej gazecie. Lampa błyskowa (ta najzwyklejsza, wbudowana w aparat) rzuca ostre światło, tak często spotykane w albumach rodzinnych, a czarno-biała tonacja jeszcze przydaje autentyczności (czemu tak się dzieje?). Zdjęcia wydają nam się znajome i nie byłoby w nich nic dziwnego, gdyby nie to, że wszystko w nich jest dziwne. Czy to w ogóle są fotografie? Na myśl przychodzi mi przyklejona do góry nogami naklejka na zderzak z napisem: "Kwestionuj rzeczywistość". Już sam sposób jej naklejenia to zaproszenie do gry. "Prawda" w fotografii to od zawsze kwestia sporna. W tym przypadku, jak przy dostrzeganych kątem oka halucynacjach, zaczynamy się jednak zastanawiać nad nie-prawdą. To złudzenia optyczne – obrazy po "interwencji chirurgicznej", lecz bez śladu szwów. Wiem przecież, że nie można mieć dwóch w pełni sprawnych drewnianych nóg, a jednak oto widzę, jak ten człowiek odkurza podłogę. Oto czeka na swoim motocyklu na czerwonym świetle – widzę go i wierzę w to, że jest. Kiedy internauci zobaczą w sieci coś niepokojącego czy makabrycznego, z niesmakiem stwierdzają: "Nie mogę tego od-zobaczyć!" (ang. "Cannot Un-See!"). Obraz już wyrył się w głowie, za późno już, by o nim zapomnieć. Nie mogę "od-zobaczyć" alternatywnej rzeczywistości, którą Asger stworzył w tych zdjęciach. Przekonał mnie. Tim Barber z książki "Wrong" ("Nie tak") Asgera Carlsena

Kristoffer Axén
Nocą na morzu ORAZ Jak wyszliśmy z wody na ląd
Usiedli na kanapie. Patrzyli na obraz zawieszony na ścianie. Obraz był reprodukcją Alice in 1941 Maxa Ernsta. Ściana znajdowała się na piątym piętrze. Na zewnątrz była ulica. Po ulicy jeździły samochody. Pod nimi metrem jeździli ludzie. Każdy miał coś gdzieś do załatwienia. Zatem jechali. Kobieta, która bała się wind, utknęła na dziewiętnastym piętrze. Trzęsący się mężczyzna zerkał na łydki młodej dziewczyny na Eight Street. O osiemnastej czterdzieści pięć piętnaście szczurów zdechło z głodu. W pierwszych dniach wiosny padał przyjemny deszcz.

Lieko Shiga
KANAREK / Lilly
Lieko Shiga (ur. w 1980 r. w Japonii) ukończyła w 2004 r. Chelsea University of Art and Design w Londynie. Wydała dwa albumy fotograficzne – "Lilly" w 2007 r. oraz "KANAREK" w 2009. Jej zdjęcia są tajemnicze, bardzo osobiste i pełne emocji. Lilly to cykl portretów mieszkańców jej bloku we wschodnim Londynie. Tło do tych fotografii stanowiła ogromna płachta czarnego materiału, którą artystka przykryła ścianę budynku. Prezentowane tu zdjęcia pochodzą z serii KANAREK oraz Lilly.