Pomiar światła ciągłego

Sytuacja trochę się komplikuje, kiedy to samo zdjęcie chcemy wykonać przy wykorzystaniu oświetlenia naturalnego i sztucznego. Źródłem światła sztucznego może być dowolna lampa błyskowa, zasilana z zasilacza akumulatorowego (na przykład Power Star). Jeśli wykonujemy zdjęcia, korzystając z zapisu cyfrowego i wykorzystujemy system pomiarowy kamery zdjęciowej, możemy dokonać pomiaru tylko światła naturalnego, a poziom oświetlenia sztucznego ustalić na podstawie zdjęć próbnych. Przy wykorzystaniu materiałów srebrowych wykonanie zdjęcia z określonym efektem światłocieniowym, bez pomiaru światła sztucznego, można liczyć tylko na łut szczęścia. Jedynym rozsądnym rozwiązaniem jest dokonanie dwóch pomiarów światłomierzem zewnętrznym, dostosowanym do pomiarów światła ciągłego i błyskowego.

Sposób pomiaru jest bardzo prosty: wykonujemy pomiar światła ciągłego (padającego bądź odbitego) i na tej podstawie ustawiamy poziom oświetlenia sztucznego, zgodnie z założonym efektem oświetleniowym. W tym przypadku chcemy uzyskać na tle bardzo ciemnego nieba postać dziewczyny ze wszystkimi szczegółami. Efekt ciemnego tła uzyskujemy przez skrócenie czasu otwarcia migawki do 1/25 s, a dokonując pomiaru światła błyskowego światłomierzem z kopułką sferyczną sprawdzamy, czy wybrany poziom energii błysku przy tym czasie otwarcia migawki odpowiada poprzednio wybranej przysłonie, czyli 82/3. Jeśli wynik pomiaru jest inny niż założony, zmieniamy poziom energii błysku lub odległość źródła światła do obiektu.

Po włączeniu światłomierza przyciskiem „Power” ustawiamy światłoczułość materiału zdjęciowego. Możliwe jest to przy wciśniętym przycisku „ISO”, zmiana wartości następuje przy pomocy przycisków wyboru, znajdujących się na prawej bocznej ściance, pod przyciskiem pomiarowym. Następnie wybieramy tryb pomiaru za pomocą przycisku „Mode”.  Ikona symbolizująca „słoneczko” informuje nas o prawidłowym wyborze. Dla światła ciągłego możliwe są dwa wskazania: liczba przysłony (z dokładnością do 0,1) i czas otwarcia migawki lub liczba świetlna.

Pomiar światła padającego (nazywany inaczej pomiarem z pozycji obiektu) wykonujemy kierując opalową, sferyczną kopułkę światłomierza w kierunku kamery zdjęciowej. Wynik pomiaru odczytujemy, korzystając ze wskazania cyframi arabskimi (liczba przysłony i czas otwarcia migawki lub liczba świetlna) i analogowej (wartości dziesiętnej liczby przysłony lub liczby świetlnej).

Pomiar luminacji obiektu (nazywany inaczej pomiarem z pozycji kamery) wykonujemy przez celownik przyrządu. Światłomierz Polaris Dual 5 umożliwia pomiar luminacji obiektu w kącie widzenia 5º. Ze względu na paralaksę celownika, zwracamy uwagę, aby najważniejsze miejsce fotografowanego obiektu znalazło się na prawej kropce, widocznej w kręgu pola pomiarowego. Ma to znaczenie przy małych odległościach pomiarowych, przy większych wpływ paralaksy można pominąć.

Przełącznik wyboru metody pomiarowej ustawiamy w położeniu „b”. Pomiar luminacji obiektu wykonujemy dla różnych punktów fotografowanej sceny dla wyznaczenia średniej wartości pomiarowej, lub dla sprawdzenia, czy zakres luminacji obiektu jest mniejszy od zakresu pojemności tonalnej materiału zdjęciowego.

Pomiar jasności oświetlenia możliwy jest przy zastosowaniu nasadki płaskiej. W wyposażeniu światłomierza taka nie występuje, w tym celu wykorzystujemy osłonę celownika, którą zakładamy na kopułkę sferyczną, uzyskując efekt nasadki płaskiej. Prawidłowy pomiar zapewnia prostopadłe ustawienie światłomierza do osi optycznej źródła światła. Przyciskiem wyboru trybu pracy wybieramy pozycję „EV”, „światło ciągłe” i „ISO” jak dla błony 100/21. Wynik pomiaru podawany jest w postaci wartości liczby świetlnej – EV. Korzystając z tabeli 1 możemy określić wielkość natężenia światła w luksach.

„Polaris Dual5” może być wykorzystywany przy określaniu kontrastu oświetlenia. Po założeniu osłony dyfuzora opalowa kopułka zachowuje się jak nasadka płaska. Przełącznik zakresów przestawiamy w położenie „pomiar światła padającego”. Z pozycji obiektu kierujemy miernik na źródło światła kluczowego i wykonujemy pomiar. Drugi pomiar wykonujemy podobnie przyrządem skierowanym na źródło światła wypełniającego. Przy różnych źródłach światła otrzymujemy różne wyniki.