Sony DSC-RX1 - test aparatu kompaktowego z pełną klatką

Budowa i wygląd zewnętrzny

 

Trzeba przyznać, że Sony RX1 stworzono bez żadnych kompromisów. Z daleka widać, że jest to nieprzeciętny aparat. Czarny, matowy korpus bardziej kojarzy się z lustrzankami niż z kompaktami. Największy jednak atut aparatu drzemie w jego wnętrzu, jest nim matryca światłoczuła o przekątnej 35 mm. Jej wszystkie zalety pozwala natomiast wykorzystać stałoogniskowy obiektyw Carl Zeiss Sonnar T 35 mm F2. Temu aparatowi naprawdę warto przyjrzeć się z bliska.

zdjęcie 1

zdjęcie 2

zdjęcie 3

zdjęcie 4

zdjęcie 5

[converttable]

W skórze lustrzanki

Sony RX1 prezentuje się bardzo efektownie. Czarny, matowy korpus w pierwszej chwili można wziąć za niedużą lustrzankę lub hybrydę. Wrażenie to pogłębia jeszcze gumowa nakładka, otacza prawą ściankę aparatu i sięga aż tylnej części korpusu. Kanciaste krawędzie górnej i dolnej ścianki nadają obudowie agresywności, którą tonują zaokrąglone boki. Oczywiście trudno przeoczyć pokaźną tubę obiektywu. Otaczają go pierścienie regulacji przysłony, autofokusu i manualnego wyostrzania. W pierwszej chwili przywodzą one na myśl konstrukcje sprzed wielu lat. Uwagę przykuwają też dwie tarcze sterujące pracą aparatu oraz wyraźnie wybrzuszona gorąca stopka. Również intrygująco wygląda nietypowy kształt spustu migawki. Jedynym drobiazgiem, który nie bardzo pasuje do całości, jest plastikowe pokrętło włącznika. Wykonano je z czarnego plastiku, który ginie na tle korpusu. Dzięki temu nie narusza swoją obecnością nieco staromodnego wyglądu aparatu. 

[kn_advert]

Wykonanie jak z innej epoki

Nie tylko wygląd aparatu Sony RX1, ale też jakość wykonania są jak z zupełnie innej epoki. Solidny, ciężki korpus wykonano w całości ze stopu magnezowego. Wszystkie elementy są idealnie do siebie dopasowane. Żaden z nich nie kiwa się ani nie klekocze. Pokrętła sterujące obracają się z wyraźnym oporem, który nie przeszkadza w ich użyciu, zapobiega natomiast przypadkowemu przestawieniu. Bez trudu można też obrócić pierścienie otaczające obiektyw, a przy tym trudno je mimowolnie przekręcić. Nawet lampa błyskowa osadzona jest na tyle pewnie, że nie ugina się pod palcami. Jednym słowem: aparat jest nie tylko atrakcyjny wizualnie, ale świetnie wykonany.

Rozmieszczenie elementów

Sony RX1 sposobem rozmieszczenia elementów sterujących nie odbiega od standardów spotykanych w kompaktach. Na górnej ściance obudowy ulokowano lampę błyskową, gorącą stopkę, pokrętło zmiany trybów pracy i spust migawki z otaczającym go pierścieniem włącznika. Tuż obok ulokowano pokaźną tarczę korekcji ekspozycji oraz niewielki przycisk zmiany czułości.

Dużą część tylnej ścianki zajmuje 3-calowy ekran LCD. Ponad nim umieszczono dwa nieduże przyciski. Naciśnięcie lewego powoduje uniesienie i włączenie lampy błyskowej, prawy uruchamia odtwarzanie nagranych zdjęć i filmów. Nieco dalej w prawo, tuż pod górną krawędzią obudowy, znaleźć można niewielkie pokrętło zmiany ustawień, których zakres zależy od wybranego trybu pracy. Poniżej ulokowano dwa nieduże przyciski. Górny blokuje przyjęte parametry ekspozycji, a umieszczony pod nim pozwala na szybką zmianą szeregu ustawień ekspozycji (np. wybór czułości oraz trybu pomiaru światła i pracy autofokusu, efektów wizualnych, korekty ekspozycji i błysku, itp.). Pod przyciskami umieszczono typowe dla kompaktów pokrętło nawigowania z centralnym przyciskiem służącym do zatwierdzania wybranych opcji. Pokrętło pełni też rolę przycisku czterokierunkowego. Naciskając je w górnej części możemy zmienić sposób pracy ekranu, o czym zresztą świadczy napis DISP widoczny nad tym punktem pokrętła. Pozostałe punkty przycisku nie są opisane. Początkowo ich naciśnięcie nie wywołuje żadnej reakcji. Każdemu z nich możemy jednak przypisać jedną z funkcji, które dostępne są w menu sterującym aparatem. Może to być wybór trybu pracy, powiększenie cyfrowe, sterowanie autofokusem, jakością i formatem zdjęć lub efektami specjalnymi, balansem bieli, korekcją błysku, czułością, itp. Lista dostępnych funkcji jest długa i każdy bez trudu znajdzie funkcje, jakie będzie chciał przypisać poszczególnym punktom nacisku pokrętła. 

 

 

Podzespoły aparatu

Sony RX1 łączy w sobie najważniejsze zalety zaawansowanych lustrzanek oraz kompaktów. Wyposażono go bowiem w pełnoklatkową matrycę oraz obiektyw, dzięki któremu możemy wykorzystać zalety tak dużego czujnika obrazu. Poza tym nie należy zapominać o całej elektronice, która pozwala na sterowanie pracą matrycy oraz przetwarza olbrzymie ilości danych, jakie składają się na cyfrowe obrazy. Do tego dochodzi wygodna obsługa i proste sterowanie pracą aparatu. 

Matryca obrazu – jak dla profesjonalistów

W aparacie Sony XR1 zastosowano pełnoklatkową matrycę obrazu typu Exmor CMOS o wymiarach 35,8 x 23,9 mm i efektywnej rozdzielczości ok. 24,3 megapiksela. Pozwala ona na tworzenie zdjęć o wymiarach 6000 x 4000 punktów, co odpowiada standardowej klatce małoobrazkowego filmu, jaki stosowany był w najpopularniejszych analogowych aparatach fotograficznych. Dlatego też zdjęcia mają tak jak dawniej proporcje 3:2. Nie tylko jednak rozmiar matrycy się liczy. Jej maksymalna rozdzielczość pozwala na uzyskanie takiej samej jakości obrazu jak przy użyciu filmów analogowych. W ten sposób otrzymujemy zestaw, który jakością zdjęć w pełni odpowiada najlepszym aparatom małoobrazkowym produkowanym przed cyfrową rewolucją. 

Dzięki technologii CMOS matryca charakteryzuje się wiernym odwzorowaniem barw oraz niskimi szumami. Taki układ stosowany był dotychczas w najdroższych lustrzankach przeznaczonych głównie dla profesjonalistów. Teraz otrzymujemy go w aparacie przeznaczonym dla szerokiego kręgu osób pasjonujących się fotografią. Dzięki dużym wymiarom matrycy możemy korzystać z bardzo szerokiego zakresu czułości, od ISO 100 po ISO 25600. W trybie rozszerzonym aparat może też uzyskać ISO 50, oraz zwiększyć maksymalną czułość do ISO 102400. 

Obiektyw – niesamowite szkło

Zamontowany w Sony XR1 obiektyw jest niewymienny i ma stałą ogniskową o długości 35 mm. Nie mamy możliwości zastosowania zoomu i optycznego powiększenia obrazu. Chcąc sfotografować jakieś detale musimy do nich po prostu podejść, chyba że zastosujemy zoom cyfrowy 2x. To jednak jedyny mankament obiektywu. Poza tym trudno nie wyrażać się o nim w samych superlatywach. Na optyczną konstrukcję obiektywu Carl Zeiss 35 mm Sonnar T składa się 8 elementów w 7 grupach. Zastosowano w nim 3 soczewki asferyczne, w tym soczewkę AA, a także 9-listkową przysłonę kołową, co daje świetne efekty na zdjęciach wykonywanych z małą głębią ostrości. Mimo złożonej konstrukcji jasność obiektywu wynosi f2, dzięki czemu możemy liczyć na udane zdjęcia nawet przy słabym oświetleniu i przy kiepskiej pogodzie. 

Podobnie jak w klasycznych konstrukcjach, obiektyw wyposażono w trzy pokrętła, które pozwalają na manualne ustawianie ostrości, zmianę zakresu wyostrzania oraz i regulowanie przysłony. Gdy wyłączymy autofokus, możemy ręcznie wyostrzać obraz kręcąc pierwszym z pierścieni. Na ekranie pojawia się wówczas powiększony fragment kadru. Dzięki niemu bez trudu można ustawić właściwą ostrość obrazu. Jest to o wiele wygodniejsze niż w typowych kompaktach, gdzie operowanie ostrością sterowane jest elektronicznie. 

Drugi z pierścieni przełącza autofokus w tryb wyostrzania obrazu na obiektach leżących w odległości od 20 do 35 cm lub w odległości powyżej 30 cm. Odległość wyostrzania mierzona jest od powierzchni matrycy, więc jeśli chcemy wykonywać zdjęcia makro niewielkich obiektów, to możemy podejść z obiektywem dość blisko do nich.

Obiektyw nie ma systemu stabilizacji optycznej. Jedynie podczas filmowania włącza się stabilizacja elektroniczna. Przy zdjęciach oddalonych obiektów lub postaci stabilizacja nie jest raczej potrzebna. Jeżeli będzie brakować nieco światła, zawsze można skorzystać z wyższych czułości bez wielkiej szkody dla jakości zdjęć. Jeżeli jednak zdecydujemy się na wykonywanie zdjęć po zmroku albo w ciemnych pomieszczeniach, to lepiej jest zastosować statyw.

[kn_advert]

Ekran – więcej niż standard nakazuje

Trudno narzekać na ekran zamontowany w Sony RX1. Może jego wielkość nie jest przesadnie duża jak na obecnie spotykane konstrukcje. Wydaje się jednak, że 3 cale to właściwy kompromis między rozmiarem ekranu a ilością zajętego miejsca. Na dodatek rozdzielczość obrazu wynosi 1,2 MP, czyli tyle ile można spotkać w najbardziej zaawansowanych kompaktach lub lustrzankach. Dzięki temu obraz jest bardzo wyraźny i kadrowanie zdjęć nie sprawia żadnych problemów. Na dodatek maksymalna jasność ekranu jest na tyle duża, że żadnej przeszkody nie stanowi nawet ostre słońce. Nawet podczas silnego oświetlenia bez trudu można obserwować kadr na ekranie. Jedyne zastrzeżenie budzi system automatycznego dopasowania jasności ekranu. Nieco zbyt mocno ściemnia on obraz przy dobrej pogodzie. Wystarczy jednak ręcznie zwiększyć jasność ekranu, aby rozwiązać ten problem.

Szybkość pracy

Za pracę aparatu Sony RX1 odpowiada procesor obrazu BIONZ. Umożliwia on zapis 5 kl./s w trybie zdjęć seryjnych z priorytetem szybkości. Ostrość ustawiona jest wówczas na stałe, przy zapisie pierwszego ujęcia. Jeżeli chcemy aby zdjęcia seryjne wykonywane były z działającym za każdym razem autofokusem, to szybkość zapisu spada do 2,5 kl./s. Migawka aparatu może pracować z szybkością od 30 sekund do 1/4000 sekundy, ale możemy też wykorzystać ręczne zwalnianie migawki (Bulb), co przydaje się przy zdjęciach nocnych lub wówczas, gdy chcemy uzyskać jakieś specjalne efekty. Szkoda jednak, że najkrótszy czas działania migawki nie jest zbliżony do lustrzanek, ale jak na kompakt, to czas 1/4000 jest i tak bardzo dobrym osiągnięciem. 

Autofokus

W Sony RX1 zastosowano wielopunktowy autofokus z wykrywaniem kontrastu, czyli rozwiązanie znane z większości kompaktów. W tym przypadku sprawdza się ono bardzo dobrze i działa z szybkością zbliżoną do rozwiązań stosowanych w amatorskich lustrzankach. Pomiar ostrości może być wykonywany w 25 polach w trybie wielopunktowym, centralnym lub elastycznie punktowym. W trybie punktowym możemy samodzielnie wskazać miejsce, gdzie ma być wyostrzony obraz. Sposób wyostrzania obrazu możemy przełączać za pomocą pokrętła umieszczonego na przedniej ściance aparatu. Pozwala ono włączyć działanie w pełni automatyczne, śledzenie ostrością oraz ręczne ustawianie ostrości. Jeżeli często fotografujemy te same osoby, to można zarejestrować ich twarze i włączyć funkcję śledzenia ostrości twarzy. Aparat później sam wykryje obecność zapamiętanej twarzy w kadrze i na niej ustawi ostrość. Jeżeli włączone będzie wykrywanie uśmiechu, to aparat będzie reagował na uśmiech właśnie tej osoby. 

Pomiar światła

Pozostałe systemy działają podobnie jak w wielu innych aparatach. Pomiar światła dokonywany jest w trzech trybach (wielosegmentowym, centralnie ważonym i punktowym). Możliwe jest też samodzielne wybranie kolorystyki światła, przy czym mamy bardzo bogaty zestaw opcji do wyboru. Poza trybem automatycznym, możemy wybrać światło dzienne, cień, chmury, wolfram, świetlówkę (ciepła lub zimna biel, albo biel dzienna), lampę błyskową, temperaturę barwową albo filtr barwny. Możemy też ustawić własną temperaturę światła. Takiej kolekcji źródeł światła nie mają nawet niezłe lustrzanki. Aparat dysponuje również funkcją DRO, czyli optymalizacją kontrastu, a także funkcją HDR. Ta ostatnia pozwala na wykonanie trzech zdjęć tej samej sceny z różnym naświetleniem, które są następnie nakładane na siebie w taki sposób, aby połączyć w jedno zdjęcie elementy najlepiej naświetlone. W ten sposób można uzyskać zdjęcie obiektów oświetlonych w bardzo kontrastowy sposób lub zdjęć, które zostały wykonane przy bardzo słabym świetle. 

Flesz

Przy braku światła możemy skorzystać z wbudowanej lampy błyskowej o liczbie przewodniej 6. Włącza się ją suwakiem, który umieszczony jest ponad lewym górnym rogiem ekranu. Lampa podnoszona jest wówczas stosunkowo wysoko, na specjalnym, łamanym ramieniu. Dzięki temu obiektyw nie rzuca cienia na fotografowaną scenę. Lampa może działać w pełni automatycznie, a także w trybie błysku wypełniającego, synchronizacji z długimi czasami ekspozycji lub zamknięciem migawki, jak również bezprzewodowym

[converttable]

Flesz 1

Flesz 2

[converttable]

 

 

 

Tryby pracy

Główne tryby pracy aparatu ustalamy za pomocą pokrętła umieszczonego na wierzchu aparatu. W takiej konstrukcji jak RX1 nie mogło zabraknąć zaawansowanych trybów pracy. Mamy więc Program AE, preselekcję przysłony lub migawki oraz tryb manualny. Możemy nawet zdefiniować trzy własne tryby z indywidualnie dobranymi parametrami pracy aparatu Oczywiście aparat może też pracować z pełną automatyką, a także w trybie programów tematycznych lub panoramy czy filmu. 

Pokaźne możliwości matrycy i obiektywu możemy w pełni wykorzystać dzięki rozbudowanym funkcjom bracketingu. Aparat pozwala na wielokrotne rejestrowanie zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji, balansu bieli, optymalizacji D-Range lub błysku. Możliwe jest także wyróżnianie zbyt mocno wyostrzonych fragmentów (peaking) zdjęcia. 

Osobne pokrętło steruje korektą ekspozycji. W odróżnieniu od większości aparatów, zakres korekty sięga od -3 do +3 EV i to zmienianych skokami co 1/3 EV. Dzięki temu możemy bardzo precyzyjnie dopasować jasność zdjęcia do warunków oświetleniowych oraz rodzaju obiektów, które fotografujemy. Bez trudu da się rozjaśnić lub przyciemnić główne obiekty, które mają być widoczne na zdjęciu. 

Programy i filtry

Aparat wyposażono też w bogaty zestaw programów tematycznych, które ułatwiają wykonywanie zdjęć osobom mniej doświadczonym w fotografowaniu. Oprócz tego możemy też sterować samą kolorystyką zdjęć wykorzystując specjalne style twórcze (żywy, neutralny, czysty, głęboki, jasny, portret, krajobraz, zachód słońca, scena nocna, jesienne liście, czarno-biały, sepia).

Poza nim możemy też wykorzystać obszerny zestaw efektów specjalnych. Co prawda są one typowe raczej dla zwykłych kompaktów, ale cieszy możliwość szybkiego uzyskania ciekawie wyglądających zdjęć nawet wtedy, gdy korzystamy z pełnoklatkowej matrycy. Zestaw filtrów obejmuje 13 pozycji, dzięki którym możemy uzyskać różnego rodzaju efekty graficzne połączone z wykorzystaniem małej głębi ostrości lub przetwarzaniem kolorystyki obrazu (zabawkowy aparat, kolor pop, posteryzacja, zdjęcie retro, high-key: miękki, częściowy kolor, obraz czarno-biały o dużym kontraście, miękka ostrość, malowidło HDR, obraz czarno-biały o bogatej gradacji, miniatura, akwarela, ilustracja). 

[converttable]

Brak efektu

Zabawkowy aparat

Kolor pop

Posteryzacja

Zdjęcie retro

High-key: miękki

[converttable]

[kn_advert]

[converttable]

Brak efektu

Częściowy kolor

Obraz czarno-biały o dużym kontraście

Miękka ostrość

Malowidło HDR

Obraz czarno-biały o bogatej gradacji

Miniatura

Akwarela

Ilustracja

[converttable]

 

 

[kn_advert]

Zapis zdjęć i filmów

W odróżnieniu od przeważającej większości kompaktów zdjęcia zapisywane są nie tylko w formacie JPG. Aparat potrafi zapisać je także w formacie RAW oraz RAW + JPEG. Możemy też sterować poziomem kompresji plików JPEG albo rozmiarem zdjęcia lub jego proporcjami. Poza pełnym wykorzystaniem rozmiaru matrycy, która pozwala na zapis zdjęć w proporcjach 3:2 o wielkości 24 MP (6000x4000), dostępny jest zapis fotografii o tej proporcji i rozmiarze 10 MP (3936 x 2624) lub 4,6 MP (2640 x1760). Jeżeli wybrana zostanie proporcja zdjęć 16:9, to możemy zapisać zdjęcia o wielkości 20 MP (6000 x 3376), 8,7 MP (3936 x 2216) lub 3,9 MP (2640 x 1488). Poza tym aparat pozwala na automatyczne tworzenie panoram o wymiarach 3872 x 2160 / 8192 x 1856, albo  5536 x 2160 / 12 416 x 1856.

Równie bogate możliwości mamy przy wyborze formatu i jakości filmów. Aparat potrafi zapisywać je w formacie Full HD, czyli 1920 x 1080 i to z różną szybkością zależną od formatu pliku i standardu zapisu kolorów. Filmy w formacie Full HD w trybie PAL rejestrowane są z szybkością 50p, 50i lub 25p, a w trybie NTSC z szybkością 60p, 60i lub 24p i zapisywane są w plikach typu AVCHD. Można także rejestrować filmy w plikach typu MP4, ale rozmiar klatki filmu ograniczony jest wówczas do 1440x1080 (25p w PAL i 30p w NTSC) lub 640 x 480 (25p w PAL i 30p w NTSC).

 

 

Wrażenia z użytkowania

Sony XR1 nie jest szczególnie duży, nawet jak na kompakt. W porównaniu do zwykłych, i to amatorskich lustrzanek, jest po prostu mały. Trudno więc się spodziewać, że będzie równie wygodny w użytku jak one. Ergonomiczne rozmieszczenie przycisków i pokręteł sprawia jednak, że sterowanie pracą aparatu jest proste i nie sprawia żadnych kłopotów.

Mały lecz wygodny w użyciu

Największy problem możemy mieć z pewnym uchwyceniem aparatu. Korpus nie jest duży, ale sporo waży. Na dodatek większą część przedniej ścianki zajmuje potężna tuba obiektywu, podczas gdy z tyłu króluje pokaźny monitor. Na uchwycenie aparatu nie pozostaje więc zbyt wiele miejsca. Na szczęście cały prawy bok obudowy pokryty jest grubym, porowatym tworzywem podobnym do gumy. Bardzo dobrze przylega ono do dłoni i zapobiega wyślizgiwaniu się aparatu z ręki. Z tyłu tworzywo wyprofilowano w taki sposób, że od góry tworzy zgrubienie, na którym można wygodnie oprzeć kciuk, dzięki czemu bardzo łatwo jest operować aparatem jedną ręką. Przy okazji pozostawiono trochę wolnego miejsca, więc trzymając aparat nie naciskamy na żadne elementy sterującej. Można więc skupić się na kadrowaniu zdjęć i operowaniu migawką aparatu. 

Oczywiście chcąc przestawić któreś z pokręteł musimy ująć aparat w jedną rękę. Jeżeli mamy to zrobić lewą dłonią, to z uwagi na ciężar, należy zmienić sposób trzymania aparatu i uchwycić palcami jego spód i górę. Wówczas prawym kciukiem lub palcem wskazującym możemy poruszać pokrętłami albo operować przyciskami. Gdy mamy trzymać korpus prawą ręką, to nie trzeba zmieniać uchwytu bo gumowaty uchwyt dobrze spełnia swoją rolę i aparat da się utrzymać w dłoni. 

Ergonomia 

Przyciski i pokrętła sterujące aparatem rozmieszczono bardzo ergonomicznie oraz intuicyjnie. W dużej mierze ułatwia to dopasowanie nastaw do wykonywanych zdjęć i warunków pogodowych. Fatalne jest tylko miejsce ulokowania pokrętła sterującego autofokusem. Aby włączyć właściwy tryb wyostrzania, należy cały aparat odwrócić tyłem do przodu, co jest mało wygodne zwłaszcza, gdy chcemy szybko przełączyć tryb pracy autofokusu. Trzeba też pamiętać, że chcąc wykonywać zdjęcia z małej odległości musimy odpowiednio przestawić jeden z pierścieni umieszczonych na obwodzie obiektywu. 

Zastrzeżenia budzi też sposób, w jaki włączamy i wyłączamy rejestrowanie filmów. Służy do tego osobny przycisk ulokowany na samej krawędzi obudowy. Jego naciśnięcie włącza filmowanie niezależnie od trybu w jakim pracuje aparat. Ponowne naciśnięcie wyłącza filmowanie. Pomijając to, że nie możemy wstrzymać nagrywania aby za chwilę uruchomić je ponownie, to jeszcze operowanie przyciskiem nagrywania jest mało wygodne. Aby go wcisnąć należy właściwie oderwać całą rękę od aparatu, żeby za chwilę znowu go chwycić i dokładnie wycelować w obiekt, który ma być sfilmowany. W efekcie, gdy włączamy filmowanie i je wyłączamy, aparat silnie drga co widać później na filmie. 

[kn_advert]

Poza tym operowanie elementami sterującymi jest bardzo wygodne. Opór, jaki stawiają pokrętła czy przyciski, jest na tyle dobrze dobrany, że nie stwarza problemów w czasie wykonywania zdjęć. Nie musimy się też obawiać, że przypadkowo włączymy niepotrzebny tryb pracy czy zbędną funkcję. Świetnie rozwiązane jest wykorzystanie pokrętła umieszczonego na tylnej ściance aparatu. Tak jak zwykle pełni ono rolę wielokierunkowego wybieraka, którym można posługiwać się podczas przeszukiwania menu. Przede wszystkim jednak można przypisać mu trzy dowolne funkcje z bogatej kolekcji ustawień, które w praktyce kontrolują działanie całego aparatu. Na dodatek pozostałym przyciskom też możemy nadawać dowolne funkcje. 

Warto podkreślić, że dużą część parametrów sterujących wykonywaniem zdjęć zmieniamy bezpośrednio na ekranie aparatu po naciśnięciu przycisku Fn. W zależności od włączonego trybu pracy aparatu, możemy ustalić tryb pomiaru światła, balansu bieli, pracy flesza i autofoksus, a także włączyć korekcję błysku, funkcję DRO i HDR, filtry i efekty kolorystyczne albo zdjęcia seryjne. Możemy też włączyć wykrywanie twarzy i uśmiechu oraz wygładzanie twarzy czy kadrowanie portretów.

 

Jakość obrazu i filmów

Mając w aparacie pełnoklatkową matrycę oraz jasny, duży obiektyw nie musimy się obawiać o jakość zdjęć. Pod tym względem Sony RX1 jest po prostu nie do pobicia. Stałoogniskowy obiektyw o dużej jasności pozwala na uzyskanie bardzo ostrych i wyrazistych zdjęć. Należy tylko pamiętać o przełączaniu go we właściwy zakres ogniskowych.

Jakość zdjęć

W dzień, w nocy, w słońce czy w niepogodę: zabieraj Sony RX1 ze sobą bo jakością zdjęć cię nie zawiedzie. To chyba wystarczy za całe podsumowanie. 

Jakość zdjęć jest po prostu rewelacyjna. Pod tym względem aparat bez trudu może stawać w szranki z zaawansowanymi lustrzankami. Zdjęcia są bardzo dobrze naświetlone i to przy najróżniejszych warunkach pogodowych. Możemy śmiało wybrać się z aparatem w śnieżycę czy w deszcz. Nawet przy kiepskim oświetleniu zdjęcia będą wyraziste, z dobrze oddaną głębią i plastyką fotografowanych obiektów. Równie dobrze aparat sprawuje się przy fotografowaniu krajobrazów, jak i budynków czy drobnych obiektów lub różnych detali. Świetnie wychodzą na zdjęciach nawet szczegóły, takie jak kocie wąsy. W efekcie aparat sprawdzi się bez zarzutu przy robieniu dowolnych zdjęć, w każdych warunkach oświetleniowych oraz pogodowych, a nawet we wnętrzach i przy użyciu wbudowanej lampy błyskowej.

Czas 1/80 s, przysłona f/2.2, ISO 100, ogniskowa 35 mm, flash auto

Poziom szumów i rozpiętość tonalna

Można rzec, że matryca aparatu na dobrą sprawę nie generuje żadnych szumów. W całym zakresie standardowo dostępnych czułości są one po prostu niewidoczne. Do czułości ISO 3200 nie widać też żadnych śladów odszumiania zdjęć. Obraz jest czysty i niezwykle wyraźny. Świetnie widać najdrobniejsze szczegóły fotografowanych obiektów, włącznie z fakturą ich powierzchni. Dopiero przy ISO 4000 można dostrzec pierwsze ślady delikatnego rozmycia najdrobniejszych detali. Narasta ono przy ISO 16000, ale dopiero przy czułości równej ISO 25600 można powiedzieć, że pojawiają się szumy. W tym momencie jakość zdjęć i tak dorównuje fotografiom robionym na typowych kompaktach z czułością ISO 400. Zresztą zdjęcia wykonane na Sony RX1 z ISO 2000 wyglądają lepiej niż fotografie wykonane zwykłymi kompaktami przy ISO 100. 

[converttable]

 

Czułość ISO

ISO 50

ISO 80

ISO 100

ISO 200

ISO 400

ISO 800

ISO 1600

ISO 3200

ISO 4000

ISO 5000

ISO 6400

ISO 8000

ISO 10000

ISO 12800

ISO 16000

ISO 20000

ISO 25600

 

[converttable]

Równie bezkonkurencyjna jest rozpiętość tonalna matrycy. Najlepiej widać to na zdjęciach robionych w pełnym słońcu, gdy w kadrze pojawiają się obiekty bardzo kontrastowo oświetlone. Będą bardzo dobrze widoczne zarówno obiekty oświetlone pełnym słońcem, jak i te ukryte w głębokim cieniu. Rewelacyjnie wyglądają też uchwycone na niebie chmury. Aparat bez trudu unika prześwietlenia białych obszarów i w miejscach, które inne aparaty wypaliłyby do białości widać delikatne zróżnicowanie szarości. 

Czas 1/250 s, przysłona f/11, ISO 100, ogniskowa 35 mm

Odwzorowanie barw

Kolory widoczne na zdjęciach są dobrze nasycone i prawidłowo oddają rzeczywiste barwy fotografowanych obiektów. Nawet przy słabej pogodzie są wierne oryginalnym barwom, a jeżeli robimy zdjęcia przy dobrym świetle, to są żywe i naturalne. Świetnie oddane są nawet drobne odcienie barw ludzkiego ciała, co szczególnie dobrze widać na zdjęciach portretowych. Niestety widać też na takich zdjęciach wszystkie pory i skazy występujące na skórze. Lepiej więc unikać robienia takich zdjęć swoim znajomym. Matryca świetnie oddaje też delikatne przejścia tonalne i drobne różnice w odcieniach barw. Trudno też znaleźć miejsce na zdjęciach gdzie miejsca w różnych odcieniach tego samego koloru zlewałyby się w jednolite kolorystycznie plamy. Aparat świetnie nadaje się zarówno do wykonywania zdjęć portretowych, jak i do fotografowania roślinności bądź kwiatów, które zawsze sprawiają wiele problemów, gdy posługujemy się typowymi kompaktami.

Czas 1/80 s, przysłona f/2, ISO 125, ogniskowa 35 mm

Pomiar światła

System pomiaru światła bez trudu sobie radzi z doborem parametrów ekspozycji niezależnie od oświetlenia, w jakim przychodzi robić nam zdjęcia. Zarówno przy silnie zachmurzonym niebie, jak i w pełnym słońcu, zdjęcia są w całym kadrze dobrze naświetlone. Ważne jednak jest wybranie właściwego trybu pomiaru świtała. Zazwyczaj wystarczy pomiar wielosegmentowy, zwłaszcza gdy poziom oświetlenia całej sceny jest zrównoważony. Jeżeli jednak tylko część sceny, albo jeden obiekt jest oświetlony kontrastowo w stosunku do reszty elementów, to warto skorzystać z pomiaru punktowego. Aparat stara się wówczas dopasować ekspozycję zdjęć do wybranego miejsca, ale reszta zdjęcia też może być dość dobrze naświetlona dzięki dużej rozpiętości tonalnej matrycy. W szczególnie wymagających sytuacjach najlepiej sprawdzić jak sprawują się wszystkie trzy tryby pomiaru światła. Może się okazać, że zupełnie niezłe efekty da pomiar centralnie ważony. 

Czas 1/125 s, przysłona f/8, ISO 100, ogniskowa 35 mm

Balansowanie bieli

Uzyskanie właściwego balansu bieli nie stanowi żadnego problemu dla automatyki aparatu. Nawet przy różnym i to mieszanym oświetleniu kolory widoczne na zdjęciu doskonale odpowiadają rzeczywistym barwom fotografowanych obiektów. Jeżeli jednak przyjdzie nam wykonywać zdjęcia w jakimś miejscu, gdzie oświetlenie jest bardzo nietypowe, to można zastosować dedykowane ustawienia balansu bieli. Aparat wyposażono w rzadko spotykane ustawienia, takie jak wolfram, czy świetlówka z bielą ciepłą, zimną lub dzienną. Możemy też określić temperaturę barwową w Kelvinach bądź wybrać z palety konkretny kolor. Aparat pozwala też na wykonanie pomiaru temperatury światła oraz zapisanie trzech wartości, z których będzie można w przyszłości szybko skorzystać.

[kn_advert]

Autofocus

Sony RX1 wyposażono w autofokus z detekcją kontrastu, a więc taki sam jak w typowych kompaktach. Mimo to zdjęcia są bardzo wyraźne i to niezależnie od pogody i oświetlenia. Autofokus działa przy tym bardzo szybko i mamy nawet szansę uchwycić ptaka w locie czy inne szybko przemieszczające się obiekty. Tylko przy bardzo słabym świetle, właściwe w mroku, autofokus musi poświęcić chwilę na ustawienie ostrości. Gdy światła jest za mało, powinno się wykonać takie ustawia soczewki, by uzyskać maksymalną głębię ostrości, to powinno zazwyczaj wystarczyć do uzyskania ostrego obrazu. 

Jeżeli chcemy fotografować poruszające się obiekty warto włączyć tryb śledzenia ostrości ale w trybie automatycznym też możemy uzyskać ostre zdjęcia ptaków w locie czy jadących samochodów. Można to osiągnąć nawet przy nienajlepszym świetle, co dobrze świadczy zarówno o automatyce aparatu, jak i o możliwościach matrycy oraz obiektywu. 

Czas 1/2000 s, przysłona f/4, ISO 1600, ogniskowa 35 mm.

Tryb makro

W trybie makro zdjęcia są bardzo ostre i wyraźne. Możemy przy tym uzyskać płytką głębię ostrości. Uzyskamy w ten sposób efektowne ujęcia z delikatnym rozmyciem tła, które podkreśla właściwy temat fotografii. Należy jednak zwrócić szczególną uwagę na miejsce, w którym obraz jest wyostrzany. Miejsca położone centymetr za i przed tym miejscem będą już bowiem rozmyte. Korzystając z trybu preselekcji przysłony można dopasować rozmiar przysłony tak, aby uzyskać większą głębię ostrości. Jeżeli to nie wystarcza, warto przełączyć autofokus w tryb ręczny i samodzielnie dopasować ostrość zdjęcia.

Czas 1/160 s, przysłona f/8, ISO 160, ogniskowa 35 mm.

 

Dodatkowe funkcje

Aparat wyposażono w wiele dodatkowych funkcji przydatnych przy fotografowaniu. Jedną z nich jest podkreślenie zarysu, dzięki której na podglądzie zdjęć widać miejsca zbyt mocno wyostrzone. Możemy też skorzystać z funkcji HDR, która nakłada na siebie trzy kolejno wykonane zdjęcia i łączy najlepiej naświetlone obszary. Sony RX1 wyposażono też w znaną już od dawna funkcję redukcji zbyt dużych różnic w kontrastach. Przydatna jest też poziomica, która może być wyświetlana na ekranie LCD. Dzięki niej znacznie łatwiej utrzymać aparat w poziomie i w pionie.

Panorama

Sony od dłuższego czasu wyposaża swoje aparaty w świetny tryb tworzenia panoramy. Jest on również dostępny w DSC-RX1. Po jego włączeniu wystarczy wcisnąć spust migawki i przesunąć aparat przed sobą. Po zarejestrowaniu serii zdjęć zostaną one połączone w jedno ujęcie i to w taki sposób, że zazwyczaj trudno dojrzeć miejsce łączenia poszczególnych partii obrazu. 

Czas 1/500 s, przysłona f/6.3, ISO 100, ogniskowa 35 mm.

Cyfrowy zoom

Podstawową wadą obiektywu zastosowanego w Sony RX1 jest brak możliwości zmiany ogniskowej, a więc optycznego powiększenia kadru. Na szczęście do pewnego stopnia można tę niedogodność zrekompensować zoomem cyfrowym. Przy jego użyciu oczywiście fragment kadru jest po prostu powiększany. Aparat wykonuje jednak tę operację przy użyciu technologii By Pixel Super Resolution. Dzięki niej można powiększyć obraz 2-krotnie bez utraty rozdzielczości i śmiało można korzystać z tego rozwiązania. Aparat dysponuje też cyfrowym telekonwerterem, który pozwala na uzyskanie powiększenia 1,4x lub 2x.

[converttable]

Zoom 1x

Zoom 1,4x

Zoom 2x

[converttable]

Filmy

Przy rejestrowaniu filmów z rozdzielczością Full HD są one zapisywane w formacie AVCHD, w plikach typu m2ts. Do ich odtwarzania najlepiej jest wykorzystać program dołączony do aparatu Sony RX1. Wystarczy podłączyć aparat kablem USB do komputera, a program zostanie automatycznie zainstalowany. Pozwala on ściągnąć filmy i zdjęcia z karty pamięci na dysk komputera, a także dzięki niemu możemy przeglądać pliki multimedialne i konwertować filmy do formatu DVD i Blu-ray. Można wówczas uzyskać najwyższą jakość obrazu, która jest faktycznie bardzo dobra. Jeżeli zainstalujemy kodeki do odtwarzania plików w formacie AVCHD, to można będzie wyświetlać filmy również korzystając z innych aplikacji, np. z Windows Media Playera, ale jakość obrazu będzie wówczas dużo niższa. Widoczny będzie zwłaszcza przeplot półobrazów. Wskutek tego krawędzie szybko poruszających się obiektów będą poszarpane, a nawet będzie widać dwa obiekty nakładające się na siebie. Możemy też zapisywać filmy w formacie MP4, które bez trudu da się wyświetlać dowolnymi programami multimedialnymi. Niestety filmy są wówczas rejestrowane z dużo niższą rozdzielczością (1440x1080,lub 640 x 480). 

 

Dodatkowe wyposażenie

Sony RX1 wyposażono w gorącą stopkę, która pozwala na podłączenie dodatkowych urządzeń. Między nimi są dwa typy wizjerów, optyczny i elektroniczny.

Wizjer optyczny

Wizjer optyczny to właściwie mała kostka mocowana na gorącej stopce. W jej wnętrzu umieszczony jest prosty układ optyczny umożliwiający obserwowanie przestrzeni znajdującej się przed aparatem. Na szybce tego układu naniesiono tylko zarys kadru, dzięki czemu możemy w przybliżeniu określić jak będzie wyglądać wykonywane zdjęcie. Wizjer w żaden sposób nie komunikuje się z aparatem. W związku z tym należy ręcznie wyłączyć monitor lub włączyć wyświetlanie na nim podstawowych parametrów ekspozycji. Wizjer nie ma też żadnego układu, który pozwalałby na krygowanie wad wzroku użytkownika aparatu. Poza tym osłona okularu wizjera zredukowana jest do cienkiej gumowej obwódki, więc należy uważać, aby nie uszkodzić sobie oka podczas kadrowania zdjęć. Korzystając z wizjera musimy też pamiętać o zjawisku paralaksy, które sprawia, że obraz widziany przez wizjer nie w pełni pokrywa się z tym, co będzie zarejestrowane na zdjęciu. 

Wizjer elektroniczny

Zastosowanie wizjera elektronicznego pozwala na obserwację kadru w taki sam sposób jak w lustrzankach. W wizjerze widzimy dokładnie ten sam obraz, jaki będzie zarejestrowany z chwilą wykonania zdjęcia. Dodatkowo wizjer wyświetla też podstawowe informacje o ekspozycji oraz może być w nim wyświetlana poziomica lub histogram. Obraz wyświetlany jest jednak przez niewielki monitor i daje się przy tym odczuć migotanie obrazu. W efekcie oko dość szybko się męczy chociaż obraz widziany w wizjerze jest bardzo dobrej jakości. Tylko po zmroku widać lekkie smużenie i nieznaczny szum. 

Wizjer można ręcznie włączać i wyłączać za pomocą przycisku, który umieszczony jest po jego lewej stronie. Ten sam efekt uzyskamy zbliżając wizjer do oka lub go odsuwając. Automatycznie z chwilą włączenia wizjera wygaszany jest ekran, po czym jest on włączany gdy odsuniemy aparat od twarzy. Wizjer wyposażony jest też w suwak, którym możemy regulować dioptriaż układu optycznego. Duża gumowa osłona okularu dobrze chroni oko podczas pracy z wizjerem i pozwala dodatkowo wesprzeć aparat o czoło.

[kn_advert]

Zasilanie

Do zasilania aparatu wykorzystano akumulator litowo-jonowy, typu NP-BX1, o pojemności 1243 mAh. Wystarcza on na cały dzień spokojnego fotografowania. Powinniśmy dzięki niemu wykonać około 100 zdjęć. Dużo zależy przy tym od jasności wyświetlanego na ekranie obrazu. Jej zmniejszenie z wartości maksymalnej do standardowej może dwukrotnie wydłużyć czas pracy aparatu. Mimo to, po jednym dniu użytkowania aparatu, warto na nowo naładować akumulator. 

 

Pamięć

Aparatu nie wyposażono w pamięć wewnętrzną, więc wszystkie zdjęcia i filmy zapisywane są na kartach Memory Stick Duo lub SD. Przypuszczalnie aparat obsługuje również karty SDHC oraz SDHX, chociaż nie ma na ten temat żadnej informacji w instrukcji aparatu. Byłoby jednak bardzo dziwne, gdyby nie można było z nich skorzystać biorąc pod uwagę rozmiary plików, jakie są zapisywane przez aparat, zwłaszcza gdy będziemy korzystali z formatu RAW.

Złącza

Na lewej ściance aparatu ulokowano porty micro-USB i micro-HDMI oraz gniazdo mikrofonu. Złącza te ukryte są pod plastikową klapką, którą w pierwszej chwili trudno w ogóle dojrzeć. Jej otwieranie czy zamykanie nie sprawia kłopotu i można to zrobić w dowolnej chwili. 

Na spodzie aparatu ulokowano gwint mocowania statywu oraz pokrywę osłaniającą gniazda akumulatora i karty pamięci. Niestety, tak jak w kompaktach, po zamocowaniu aparatu na statywie nie można wymienić ani akumulatora ani karty pamięci. 

 

 

Podsumowanie

Sony RX1 od pierwszej chwili zaskakuje swoimi możliwościami. Zapisywane zdjęcia są najwyższej jakości i to zarówno, gdy fotografujemy krajobrazy, jak i wówczas, gdy tematem zdjęć są budynki lub portrety albo jakieś drobne detale. Nie stanowi przy tym żadnej przeszkody zarówno kiepska pogoda i słabe oświetlenie, jak i padający śnieg albo deszcz, a także silne słońce i mocne kontrasty. Kolorystyka zdjęć jest żywa i naturalna. Świetnie wygląda zwłaszcza błękitne niebo i sunące po nim chmury. Nie dostrzeżemy przy tym żadnych fałszywych przebarwień. Zakres dostępnych funkcji w pełni dorównuje wielu lustrzankom. Pozwala zarówno na dopasowanie ekspozycji do najróżniejszych warunków pogodowych, jak i na uzyskanie ciekawych efektów graficznych lub kolorystycznych. Jednym słowem Sony RX1 to lustrzanka w skórze kompaktu, a niewielkie mankamenty jakie związane są z rozmiarami korpusu, nie mają większego znaczenia dla końcowej oceny aparatu. Jego najpoważniejszą wadą jest jak na razie cena, która po prostu szokuje. Można bez trudu znaleźć dużo tańsze lustrzanki wyposażone w pełnoklatkową matrycę o znacznie bogatszych możliwościach. Trudno więc znaleźć uzasadnienie dla tak niebotycznej wyceny aparatu, zwłaszcza, że nie pozwala on na stosowanie wymiennej optyki. Jak na razie trzeba być wielkim fanem fotografii stawiającym zdecydowanie na jakość zdjęć, aby zdecydować się na zakup Sony RX1, którego główną zaletą pozostaje rozmiar. Na razie jest to faktycznie najmniejszy aparat, oferujący tak wysoką jakość zdjęć. 

[kn_advert]

Ocena: 5

 

Ocena końcowa (w skali 1-6):

bardzo dobry

Zalety:

pełnoklatkowa matryca obrazu, bardzo dobra jakość wykonania, duży, bardzo jasny obiektyw, świetna jakość zdjęć i filmów duża ilość filtrów artystycznych, wygodna obsługa, szybki, precyzyjny autofokus.

Wady:

stałogoniskowy obiektyw, zapis filmów Full HD w formacie m2ts, brak wizjera (dostępny osobno), beczkowate zniekształcenia przy minimalnej ogniskowej, bardzo wysoka cena.

Specyfikacja techniczna

Model	Sony DSC-RX1
Wielkość matrycy	24,3 Mpix (Exmor CMOS 35,8 x 23,9 mm)
Proporcje obrazu	3:2, 16:9
Dostępne rozdzielczości	Zdjęcia:  [3:2] L: 24M (6000 x 4000) / M: 10M (3936 x 2624) / S: 4,6M (2640 x1760) [16:9] L: 20M (6000 x 3376) / M: 8,7M (3936 x 2216) / S: 3,9M (2640 x 1488) [Panorama] Standardowa (3872 x 2160/8192 x 1856) / szeroka (5536 x 2160/12 416 x 1856)
	Film PAL:  AVCHD: 28M PS (1920x1080, 50p) / 24M FX (1920x1080, 50i) / 17M FH (1920x1080, 50i), 24M FX (1920x1080, 25p) / 17M FH (1920x1080, 25p) MP4: 12M (1440x1080, 25p) / 3M (VGA 640x480, 25p)
	Film NTSC: AVCHD: 28M PS (1920x1080, 60p) / 24M FX (1920x1080, 60i) / 17M FH (1920x1080, 60i), 24M FX (1920x1080, 24p) / 17M FH (1920x1080, 24p) MP4: 12M (1440x1080, 30p) / 3M (VGA 640x480, 30p)
Format zapisu	Zdjęcia: RAW, JPEG  Film: MP4, AVCHD
Zakres czułości	Automatyczna: ISO 100 – 25 600 Ręczna: ISO 50 – 25 600 (co 1/3 EV) Wieloklatkowa redukcja szumów: 100 – 102 400 (co 1 EV)
Pomiar światła	Wielosegmentowy, centralnie ważony, punktowy
Tryby fotografowania	Inteligentna automatyka, Autoprogram (z przesuwaniem linii programowej), preselekcja przysłony, preselekcja czasu migawki, ręczny, MR (pamięć ustawień) 1 / 2 / 3, film, panorama, wybór sceny
Programy tematyczne	Portret, Sporty, Krajobraz, Zachód słońca, Scena nocna, Z ręki o zmierzchu, Nocny portret
Czasy migawki	Bulb, 30" – 1/4000
LCD	3 cale, 1 229 000 punktów, proporcje 4:3
Przysłona	f/2 ~ 22
Ogniskowa	35 mm
Stabilizacja optyczna	nie
Zapis wideo	tak
Wbudowana lampa błyskowa	tak
Polskie menu	tak
Nośnik	Memory Stick Duo, SD
Zasilanie	akumulator litowo-jonowy (NP-BX1), 1243 mAh
Wymiary	113,3 x 65,4 x 69,6 mm
Waga	482 g (z akumulatorem i kartą Memory Stick Duo)
Cena	13877 zł (www.skapiec.pl 06.03.2013)

 

Galeria zdjęć testowych

 

 

Galeria zdjęć testowych

Czas 1/125 s, przysłona f/6.3, czułość ISO 400, ogniskowa 35 mm.		Czas 1/100 s, przysłona f/5.6, czułość ISO 400, ogniskowa 35 mm.
Czas 1/160 s, przysłona f/8, czułość ISO 400, ogniskowa 35 mm.		Czas 1/80 s, przysłona f/4, czułość ISO 1600, ogniskowa 35 mm.
Czas 1/2000 s, przysłona f/2, czułość ISO 100, ogniskowa 35 mm.		Czas 1/125 s, przysłona f/8, czułość ISO 100, ogniskowa 35 mm.
Czas 1/100 s, przysłona f/8, czułość ISO 100, ogniskowa 35 mm.		Czas 1/200 s, przysłona f/11, czułość ISO 100, ogniskowa 35 mm.
Czas 1/80 s, przysłona f/10, czułość ISO 100, ogniskowa 35 mm.		Czas 1/160 s, przysłona f/11, czułość ISO 100, ogniskowa 35 mm.
Czas 1/250 s, przysłona f/11, czułość ISO 100, ogniskowa 35 mm.		Czas 1/400 s, przysłona f/11, czułość ISO 100, ogniskowa 35 mm.
Czas 1/160 s, przysłona f/11, czułość ISO 100, ogniskowa 35 mm.		Czas 1/50 s, przysłona f/2, czułość ISO 6400, ogniskowa 35 mm.

 

[kn_advert]