Czasami nawet najbardziej niezawodny sprzęt odmawia posłuszeństwa. Dotyczy to także najlepszych aparatów cyfrowych i podejrzewam, że zgodnie z prawami Myrphyego z pewnością stosuje się to również do elementów systemu służących do pomiaru oświetlenia. Dlatego warto zapoznać się z tradycyjnym systemem szacowania ekspozycji. Jest on oparty na danych empirycznych gromadzonych przez całą historię fotografii i może służyć jako znak ostrzegawczy, że Twój światłomierz zaczyna odmawiać posłuszeństwa!
Najpopularniejszą regułą szacowania ekspozycji jest sunny 16 (słoneczna szesnastka lub słońce 16), która głosi, że w słoneczny dzień w średnich szerokościach geograficznych (na przykład w Ameryce Północnej lub w Europie Środkowej) poprawną ekspozycję uzyskasz, ustawiając przysłonę f/16 i czas naświetlania równy odwrotności ISO (na przykład f/16 @ 1/100 dla ISO). Poniższa tabela poszerza zastosowanie tej reguły.
Reguła słonecznej szesnastki
Warunki oświetleniowe
|
Czas naświetlania (otwarcia migawki) |
Pełne słońce |
Równy odwrotności ISO (1/ISO) |
Zamglone słońce |
Zwiększony o jeden skok (1/0,5xISO) |
Słońce za chmurami |
Zwiększony o dwa skoki (1/0,25xISO) |
Cień w plenerze lub silne zachmurzenie |
Zwiększony o trzy skoki (1/0,125xISO) |
Pełne słońce na plaży lub śniegu |
Zmniejszony o jeden skok (1/2xISO) |
f/5,6, 1/200s, ISO 50, fot. Lee Varis
Oczywiście istnieje wiele czynników wpływających na naświetlenie, więc nie zapominaj o zdrowym rozsądku. Jeśli model stoi obok białej ściany, w cieniu, w plenerze, odbicie wypełniające od ściany zmieni poziom światła i wpłynie na ekspozycję. Sprawdzaj także ISO w aparacie – jeśli według światłomierza coś nie ma sensu, być może ISO jest ustawione inaczej, niż myślisz.
Poniższe sytuacje są trudne do dokładnego zmierzenia (oraz do oceny na ekranie LCD z tyłu aparatu), więc czasem konieczne jest zastosowanie bracketingu wokół ustalonej ekspozycji.
Te szacunkowe wartości mają na celu uzyskanie wrażenia dziennego oświetlenia w nocy. Pamiętaj, że jeśli chcesz uzyskać efekt poświaty księżycowej, bez trudu przyciemnisz zdjęcie w Photoshopie, aby zdjęcie wyglądało zgodnie z Twoją wizją. Gdybyś ustawił ekspozycję, która od razu da "nocny" wygląd, zdjęcie będzie miało więcej szumów w cieniach.
[kn_advert]
Nocny krajobraz z księżycem w pełni
ISO |
Czas naświetlania (w sekundach) |
Przysłona |
400 |
2 |
f/8 |
1600 |
1/2 |
f/8 |
f/4, 1/100s, ISO 200. Lensbaby, fot. Lee Varis
Zdjęcia księżyca (punkt wyjścia do bracketingu), gdy znajduje się na wysokości powyżej 40 stopni. Jeśli jest niżej, zwiększ ekspozycję o 1/3 EV.
Zauważ, że to słońce oświetla księżyc, więc możesz zastosować regułę słonecznej szesnastki, aby uzyskać detale jego powierzchni!
Zdjęcia księżyca
Faza księżyca |
ISO |
Czas naświetlania (w sekundach) |
Przysłona |
Całkowite zaćmienie |
1600 |
1/4 |
f/4 |
Sierp (księżyc w nowiu) |
100 |
1/30 |
f/8 |
Kwadra |
100 |
1/60 |
f/11 |
Księżyc garbaty |
100 |
1/100 |
f/11 |
Pełnia |
100 |
1/100 |
f/16 |
Fot. Lee Varis
Zdjęci błyskawic (w nocy) – otwórz migawkę i czekaj na piorun, zamknij ją po błysku.
To bardzo niedokładne szacowanie, gdyż jasność może być bardzo różna, przypuszczalnie jednak kolejne błyski będą podobne, możesz zatem skorygować ustawienia po pierwszym. Błyskawice są bardzo jasne, lecz częścią efektu jest rozświetlenie chmur lub krajobrazu, więc nie obawiaj się prześwietleniem rozchodzącego się błysku do bieli, jeśli chcesz uzyskać detale w innych miejscach.
Zdjęcia fajerwerków robi się podobnie, chociaż są łatwiejsze do oszacowania, gdyż po poprawnym naświetleniu powinieneś uzyskać kolor. Zacznij od dwukrotnie większej ekspozycji niż niż podano w tabeli (zwiększ ekspozycję o jeden skok). Wybuchy można przewidzieć, więc sprawdzi się też względnie krótki czas naświetlania, na przykład 1/15 lub 1/30 sekundy, jeśli chcesz uzyskać ostrzejszy i barwniejszy wygląd.
Zdjęcia błyskawic (w nocy)
ISO |
Przysłona |
100 |
f/8 |
400 |
f/16 |
Fot. Lee Varis
Fot. Lee Varis