Przed Photoshopem: już w XIX wieku powstawały portrety ludzi bez głów

Bezgłowe portrety budziły swego czasu sensację. Gdy fotografowie zaczęli oferować w XIX wieku takie usługi, ludzie masowo pojawiali się w zakładach, chętnie płacąc więcej, niż za tradycyjne zdjęcie. Oczywiście sam proces fotografowania nie wiązał się z faktyczną dekapitacją modela.

Tutaj pisałem o arcyciekawej wystawie, z której zdjęcia najprościej opisać jako Photoshop bez Photoshopa. W publikowanej dziś serii dopatruję się takich samych wniosków, jakie przytaczałem wtedy: fotografowie od zawsze majstrowali przy swoich zdjęciach. Niektórzy poprawiali rzeczywistość, niektórzy nadawali kadrom aspekt komiczny. Inni zupełnie zmieniali treść fotografii.

Już w latach 50. XIX wieku Gustave Le Gray połączył dwa negatywy w jeden, co pozwoliło mu przedstawić równomiernie naświetlony krajobraz morski. Teraz Le Graya wspomina się jako ojca popularnych HDR-ów, bo jako pierwszy odważył się nieco "usprawnić" rozpiętość tonalną.

Le Gray był - po części - innowatorem. Ale nie tylko on należy do grona fotografów, którzy regularnie poddawali swoje fotografie manipulacjom. Podobnie jest z autorami poniższych zdjęć pochodzących z epoki wiktoriańskiej. Ustalenie indywidualnych nazwisk nie było niestety możliwe, dlatego też wszystkie musimy wrzucić do "jednego wora".

źródło: Blubabalu @ Blogspot

Co kierowało twórcami bezgłowych portretów? Cóż. Pieniądze.

Połączenie zawartości różnych negatywów miało wywołać zdumienie wśród publiki. W tamtych czasach mogło nawet szokować, a już z całą pewnością było niezwykle interesujące. Fotograf, który był w stanie zrealizować taki projekt, liczył sobie za niego więcej niż twórcy konwencjonalnych portretów. Któż nie chciałby trzymać własnej głowy w ręku?

źródło: Blubabalu @ Blogspot

[kn_advert]

Źródło: Blubabalu @ Blogspot