Fotografia dziecięca pozwala wrócić do dzieciństwa! Przeczytaj obszerny poradnik

Fotografia dziecięca czyli naucz się bawić

 

Spis treści   Obserwowanie emocji i nastrojów Wizualizacja Portretowanie oczu będących bramą duszy Kontakt fotografowanych osób z naturą Studiowanie języka ciała, gestów i ruchów Opowiadanie historii fotografiami Fotografia dziecięca - ćwiczenie Psychologia fotografowania dzieci Fotografia dziecięca - zadanie

Wspaniałą przewagą fotografii cyfrowej nad tradycyjną jest większa spontaniczność, możliwość rejestrowania wyjątkowych chwil i naturalnego entuzjazmu dziecka, jak na zdjęciu 7-1 oraz 7-2, bez ponoszenia wysokich kosztów wywoływania odbitek. Cyfrowa technologia umożliwia ciągłe uczenie się podczas robienia zdjęć. Dzięki temu, że fotografie natychmiast widać na podglądzie, można usunąć nieudane ujęcia i postarać się ponownie zarejestrować obrazy. Dla osób, które robienia zdjęć uczyły się w erze fotografii klasycznej, czyli wykorzystywały filmy, udogodnienie to jest spełnieniem marzeń.

Opublikowany poradnik to fragment książki wydanej przez wydawnictwo Helion - "Fotografowanie dzieci. Warsztaty fotograficzne" (obecnie dostępna w formie e-booka), której autorami są Ginny Felch i Allison Tyler Jones.

Fotografia 7-1

Szczeremu zachwytowi oraz spontaniczności małej dziewczynki, która zbiera kwiaty dla mamy, nie można zaprzeczyć. Wykonywany przez nią gest dodaje fotografii ikry.1/4000 sekundy, f/5,6, czułość ISO 500. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

 

"Spróbuj nasiąknąć, napełnić siebie fotografowaną osobą, a aparat sam wskaże Ci kierunek i poprowadzi za rękę". - Margaret Bourke White, pierwsza kobieta fotoreporter dla magazynu "Life"

 

 

 

 
 

Obserwowanie emocji i nastrojów

W fotografii dziecięcej zarejestrowanie pewnych elementów ekspresji, nastroju, emocji, jest najwyższym priorytetem. Poniżej przedstawiam kilka min lub odczuć, jakie łatwo zaobserwować:

• Radość.
• Zachwyt.
• Zaciekawienie.
• Frustracja.
• Zamyślenie.
• Czułość (jak na zdjęciu 7-3).
• Zaangażowanie.
• Zaduma.
• Spokój, sen, odpoczynek (jak na zdjęciu 7-4).
• Zaabsorbowanie.
• Marzycielstwo.
• Obserwowanie.
• Aktywność.
• Flirtowanie, zaloty.
• Zaskoczenie (jak na zdjęciu 7-5).
• Swawolność.
• Zdumienie.
• Ciekawość.
• Rozpacz.
• Przywiązanie.

Fotografia 7-2
Sfotografowana z charakterystyczną zabawką oraz kołdrą, dziewczynka wykonuje w sposób bardzo naturalny typowe dla swojego wieku gesty oraz miny. Brudne stopy uzupełniają przekaz.	1/80 sekundy, f/1,8, czułość ISO 400. Copyright © Marianne Drenthe, www.marmaladephotography.com

 

Fotografia 7-3
Na portrecie przedstawiającym chłopca z kilkudniowym rodzeństwem widać czułość i dumę. Wiele wyrazu mają jego wpatrujące się oczy. Przytulenie pod dużym kątem sprawia wrażenie intymności.	1/100 sekundy, f/4,5, czułość ISO 1600. Copyright © Wendi Hiller

 

 

"Jesteś aparatem, Twoje oczy to migawka. Malujesz to, co widzisz. Ty decydujesz, jakie dobrać kolory". - Richard F. Barber

 

 

 

Wizualizacja

Każdy rodzic niejednokrotnie żałował, że akurat nie ma aparatu pod ręką. Ileż to razy spoglądał w lusterko wsteczne samochodu i widział delikatne, zaokrąglone policzki malucha śpiącego w foteliku. Czyż nie byłoby wspaniale, gdyby można było jedynie nacisnąć przycisk, a otrzymałoby się zdjęcie przedstawiające nie tylko malucha, ale i emocje, jakie towarzyszyły Ci w tym momencie? Praktykowanie wizualizacji takich chwil zwiększa prawdopodobieństwo zarejestrowania ich w przyszłości. Gdy przebywasz wśród dzieci, spróbuj w myślach skomponować kilka ujęć. Dzięki takim ćwiczeniom staniesz się lepszym fotografem. Później, gdy będziesz miał aparat w rękach, wykonywanie fotografii przyjdzie Ci łatwiej.

Fotografia 7-4
Zauważenie i zarejestrowanie tak krótkotrwałego wyrazu twarzy sprawia wielką radość. Kompozycja z koca układającego się w miękkie zakrzywienia nadaje fotografii wrażenie ciepła, bezpieczeństwa; wydaje się też ujmować widza.	1/2000 sekundy, f/1,4, czułość ISO 200. Copyright © Wendi Hiller

Gdyby świat był perfekcyjny, idealne momenty, o których tu piszę, po prostu udawałoby się fotografować. Tak naprawdę jednak szczęśliwe przypadki, polegające na zarejestrowaniu takich wyjątkowych chwil, są rzadkie, a do tego nie następują po sobie w krótkich odstępach czasu. Najczęściej albo nie ma aparatu pod ręką, albo w momencie odwracania się w kierunku fotografowanej osoby czar pryska, spontaniczność znika, a piękna chwila pozostaje jedynie w Twojej pamięci.

Osoby, które kiedyś próbowały odtworzyć pewne zdarzenie czy jakąś chwilę, zdają sobie sprawę, że tego po prostu nie da się zrobić. Można jednak zapamiętać wrażenia i uczucia z owego niezwykłego momentu, po czym przy jakiejś sposobności sięgnąć po nie do swojego bagażu doświadczeń.

Warto zawsze zabierać ze sobą aparat, szczególnie gdy towarzyszy nam dziecko. Często pojawia się mnóstwo okazji do zarejestrowania niezliczonych cennych chwil. Dzieci przyzwyczają się do aparatu, więc nie będą zwracać na niego uwagi. Przestaną grać i pozować, będą zachowywały się naturalnie. A przecież na tym najbardziej nam zależy.

Fotografia 7-5
Skierowanie aparatu w dół, gdy zaskoczone dziecko spogląda w górę, jest bardzo niezwykłe. Wskazuje na kreatywność autora. Kolorowe zabawki w tle stanowią obramowanie, ale najbardziej urzekają oczy dziecka.	1/250 sekundy, f/1,8, czułość ISO 400. Copyright © Marianne Drenthe, www.marmaladephotography.com

W następnych punktach zajmę się opisem sposobów na stymulowanie, wywoływanie i rejestrowanie owych magicznych chwil w celu sfotografowania ich.

 

Portretowanie oczu będących bramą duszy

Fotografia dziecięca - znaczenie spojrzenia

Znane powiedzenie o oczach ma kilka wariantów: oczy są zwierciadłem duszy, bramą duszy, oknem duszy. Koncepcja pozostaje ta sama. Oczy mają najważniejsze znaczenie w fotografii dziecięcej. Twarz jest najbardziej ekspresyjną częścią ciała, zaś w niej najistotniejsze są oczy. Można wybaczyć rozmazanie każdego elementu zdjęcia poza nimi. Powinieneś zwracać uwagę, w jaki sposób światło pada na oczy dziecka. Czy w oku widać odbłyski światła, jakby iskierki, będące oznaką życia? W wielu wypadkach wystarczy delikatnie zmienić usytuowanie malucha na takie, w którym jego oczy będą "łapały" światło pod właściwym kątem.

Każdej osobie sprawia przyjemność oglądanie zdjęć uśmiechniętych od ucha do ucha dzieci, dlatego fotografom szkolnym oraz większości amatorów i rodziców zależy na takim ujęciu. Nie można przecież dyskutować z uniwersalnym przesłaniem, jakie niesie przedstawienie uśmiechniętego i radosnego dziecka. Warto jednak uzmysłowić sobie, że dla ujęć takiego typu istnieją pewne atrakcyjne alternatywy.

Gdy dziecko uśmiecha się najszerzej jak umie, mięśnie jego twarzy są napięte, a oczy stają się mniejsze, bardziej przymknięte. Czy istnieją jakieś inne atrakcyjne aranżacje, o których być może jeszcze nie pomyślałeś? Nierzadko tak samo dobre, a nawet lepsze od oklepanego uśmiechu od ucha do ucha? Wydaje mi się, że twarz odpoczywającego dziecka może być bardzo wymowna, doskonale widać na niej oczy oraz osobowość malucha.

Jeżeli dziecko z nieśmiałości zakryje oczy, jak na zdjęciu 7-6, nie powinieneś wcale się martwić. Fotografia malucha okazało się wyjątkowo czarująca, a poza tym prawdziwie odzwierciedla osobowość trzylatka.

Fotografia 7-6
Położenie się na podłodze wraz z dzieckiem na pewno poprawi jego samopoczucie.	1/60 sekundy, f/4, czułość ISO 640. Copyright © Melanie Sikma, www.melaniesphotos.com

Chłopczyk ze zdjęcia 7-7 patrzy gdzieś daleko. Fotografowi udało się zarejestrować to ujęcie, gdy malec nie patrzył bezpośrednio w aparat. W rezultacie powstał subtelny portret. Zwróć uwagę, że oczy chłopca są duże i pełne światła, wyraz twarzy delikatny.

Fotografia 7-7
Oczekiwanie oraz intensywne wpatrywanie się nadają tej fotografii magię. Światło powoduje, że twarz dziecka przyciąga uwagę swoją delikatnością oraz miękkością.	1/125 sekundy, f/8,0, czułość ISO 1600. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

Większość dzieci, wcześniej lub później, przyzwyczaja się do robienia im fotografii. Przykład na zdjęciu 7-8. W oczach chłopca widać poświatę, gdyż w czasie rejestrowania ujęcia malec dobrze już znał fotografa, który nie spieszył się podczas wykonywania fotografii i pozwolił się mu zrelaksować. Typowa sesja nierzadko trwa godzinę, a nawet więcej, zanim uda się zrobić takie zdjęcie.

Fotografia 7-8
Oblicze mądrego chłopca, słodkie, czarodziejskie, pięknie pokazujące jego naturę. Ciemne, przenikliwe oczy to oznaka otwartości i zaufania.	1/50 sekundy, f/5,6, czułość ISO 800. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

 

Fotografia 7-9
Chłopczyk sfotografowany w "charakterystycznym dla siebie momencie". Gdy dzieci podrosną, rodzice często zapominają o takich typowych gestach. Mina narzuca widzowi zastanowienie się, co mogło chodzić temu maluchowi po głowie…	1/640 sekundy, f/5,6, czułość ISO 1600. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

Maluchy sprawiają w pracy mnóstwo radości, szczególnie jeśli na chwilę uda się odwrócić ich uwagę od aparatu. Wtedy można obserwować ich niektóre dziwaczne miny i ruchy. Mały blondynek ze zdjęcia 7-9 ssie palce i patrzy gdzieś daleko. Zwróć uwagę na kadrowanie zdjęcia: blisko głowy i tułowia. Nie należy obawiać się sytuacji, w której twarz oraz oczy dziecka będą wypełniać całe zdjęcie i staną się elementem przykuwającym uwagę widza.

Czasami początkującym fotografom wydaje się, że powinni umieszczać na zdjęciach całą głowę lub całe ciało fotografowanej osoby. Nie jest to konieczne. Przybliżenie się, nawiązanie bliskości, może w efekcie dać bardziej interesujące wizualnie oraz bardziej osobiste fotografie.

Fotografia 7-10
Zadumane, refleksyjne oblicze dziewczynki rzeczywiście przyciąga uwagę. Została sfotografowana w ogrodzie. Zakrzywiona w łuk linia bluzki stanowi delikatne obramowanie twarzy.	1/125 sekundy, f/5,6, czułość ISO 320. Copyright © Patrisha McLean

Gdy dziecko przypatruje się, ogląda, słucha lub myśli, jego oczy zazwyczaj otwierają się szeroko, a twarz staje się zrelaksowana i delikatna, jak na zdjęciach 7-10 oraz 7-11. Jeśli potrafisz w jakiś sposób wywołać u maluchów takie spojrzenia, bez wahania korzystaj ze swoich umiejętności. Po przełamaniu pierwszego strachu, związanego z koniecznością rozbawienia dzieci, może spotkać Cię miła niespodzianka. Okaże się, że na Twoich fotografiach widać charakter oraz prawdziwą duszę maluchów.

Fotografia 7-11
Chwila z życia chłopca, jakiej należy wyczekiwać, ukazuje nieśmiałość malca. Wyraz jego twarzy jest wprost uderzający. Ma szeroko otwarte oczy, policzki sprawiają wrażenie delikatnych i gładkich.	1/125 sekundy, f/4, czułość ISO 1600. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

Uśmiechy również są akceptowalne, pod warunkiem że nie są specjalnie wymuszone na potrzeby wykonania fotografii. Jeśli podejmiesz decyzję o poproszeniu dzieci o uśmiech, postaraj się zarejestrować moment, w którym będą one wyglądały subtelnie i naturalnie, jak na zdjęciu 7-12.

Pomiędzy zamyśleniem a nadąsaniem istnieje cienka granica, którą wraz z doświadczeniem nauczysz się dobrze identyfikować. Różnica często tkwi w cesze, którą opisuje się jako "słodycz". Żeby ją wywołać, czasami wystarczy lekko się uśmiechnąć lub delikatnie przechylić głowę, gdy dziecko na nas patrzy.

Fotografia 7-12
Na fotografii widać braci pozujących do zdjęcia. Szczególną uwagę zwracają intensywnie niebieskie oczy oraz zadumanie. Czasami przybliżenie się z aparatem dodaje zdjęciu dramatyzmu oraz siły wyrazu.	1/250 sekundy, f/5,6, czułość ISO 1600. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

 

"Dzieci są urodzonymi mistrzami sztuki Zen. Ich świat w każdej chwili i w każdym momencie okazuje się być zupełnie nowy". - John Bradshaw, pisarz i filozof amerykański

 

 

 

 

Kontakt fotografowanych osób z naturą

Fotografia dziecięca - istotna jest spontaniczność

Fotografia 7-13
Jak można opisać energię małego plażowego aniołka? Chętna do zabawy oraz spontaniczna. Tego typu zdjęcie z pewnością niesie silny przekaz, informuje o czymś i angażuje uwagę widza.	1/80 sekundy, f/9,0, czułość ISO 400. Copyright © Theresa Smerud

Podczas realizowania fotografii dziecięcej, najbardziej inspirujące jest odkrywanie tego, co szczególnie ciekawi najmłodszych i zwraca ich uwagę. Przyniosłeś ze sobą gadżet do robienia baniek mydlanych, kolorowe balony i inne drobiazgi, a tu nagle dziecko spogląda w dół, podnosi interesujący kawałek skały lub połamaną muszelkę. Następnie odwraca na wszystkie strony, wącha, a nawet chce posmakować… Chłonie w każdy możliwy sposób. Próbowałeś różnych sztuczek - i nic z tego! Na zdjęciu 7-13 widać dziewczynkę, która położyła się na piasku i zaczęła rysować anioła. Pamiętaj, żeby wystrzegać się komend i poleceń typu: "Odłóż to, bo jest brudne" lub "Spójrz na czerwony balonik". Możesz bezpowrotnie stracić szansę na to, że dziecko będzie sobą i da upust wrodzonej ciekawości.

Dziecko zauważa niebieskiego ptaszka, skacze, próbując go dotknąć, przewraca się na wilgotną trawę i plami wyprane krótkie spodenki. To jest właśnie doskonały moment na naciśnięcie migawki i dziękowanie gwiazdom za dar obcowania z ekspresyjnością malucha (przekonanie mam do wspólnej zabawy będzie znakomitym pomysłem)!

Rozumiesz już? Nie walcz z naturalnym instynktem dziecka do zabawy i odkrywania. Dołącz się, przewiduj i wzmacniaj jego działanie. Co jest bardziej interesującego w fotografii: czerwony balonik, a może muszelka? Chciałbym jeszcze raz podkreślić i powtórzyć: zaplanuj, znajdź światło, bądź przygotowany - i niech się dzieje, co chce! Zanurz się w spontaniczność oraz niesłychane żarty i kaprysy dziecka.

Podczas pobytu na plaży lub w parku znajdź miejsce o przykuwającym uwagę świetle i usiądź z osobą, którą chcesz sfotografować, jak na zdjęciu 7-14. Światło pada na bok twarzy dziecka, gdy bawi się ono kwiatkami. Usiądź gdzieś wygodnie: na trawie, dużym kamieniu, pieńku. Zniż głos i wyszeptaj: "Śśśśśś, cichutko! Powiedz mi, co słyszysz". Dziecko wyciszy się, być może rozszerzy oczy i zacznie słuchać. Gdziekolwiek się nie znajdziesz, zawsze będziesz mógł wykorzystać tę sztuczkę i nasłuchiwać. Być może usłyszysz ćwierkające ptaki, skrzypiące o siebie gałęzie, trąbiącą ciężarówkę lub szczekającego psa. W tym bardzo krótkim momencie, gdy dziecięca uwaga zostanie odwrócona od sesji fotograficznej i skierowana na ciche przysłuchiwanie się, będziesz mógł zarejestrować naturalne, słodkie i intensywne odczucia. Przykład na zdjęciu 7-15: dzieci tak zaangażowały się w zabawę z naturą, że zapomniały o sesji fotograficznej.

Fotografia 7-14
Malucha bardzo zajmuje i bawi otoczenie, jakim jest ogród. Fotografowi udało się zarejestrować ujęcie, w którym dziewczynka spogląda w bok, dzięki czemu zdjęcie jest bardziej naturalne w odbiorze.	1/200 sekundy, f/5,6, czułość ISO 400. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

Drzewa, skały, stawy, kwiaty itd. są łatwo dostępnymi rekwizytami oraz powszechnie występującymi w przyrodzie tłami. Drzewa można wykorzystać różnorako: oprzeć się o nie, ukryć za nimi lub usiąść pod nimi. Parasol z gałęzi oraz liści zapewnia cień, chłodniejsze powietrze i ucieczkę od nieatrakcyjnego mrużenia oczu, jakie pojawia się przy mocnym świetle padającym z góry.

W niektórych przypadkach środowisko przekazuje pewien nastrój, który można pokazać, nie prezentując nawet twarzy fotografowanych osób, co widać na przykładzie zdjęcia 7-16. Fotografia odzwierciedla magię otoczenia oraz koleżeńskość dzieci samym tylko językiem ciała.

Znajdź pole, dużą łąkę, plażę i poproś dzieci, aby ustawiły się równolegle do aparatu. Powiedz, że się oddalisz. Na polecenie, na przykład kiwnięcie ręką, będą mogły zbliżyć się do Ciebie, zająć czymś, ale nie patrzeć w Twoją stronę ani w aparat. Mogą spoglądać na siebie, na coś w oddali, rozmawiać ze sobą, dzielić się sekretami. Po machnięciu ręką zaczniesz robić zdjęcia. Dzięki temu ustawisz scenę i nakłonisz fotografowane osoby do nieskrępowanego zachowania się.

Fotografia 7-15
Wśród rodzeństwa zbierającego kwiaty widać jedność. Piękno fotografii intensyfikuje ukośna linia wprowadzająca.	1/500 sekundy, f/4, czułość ISO 1600. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

 

Fotografia 7-16
Na tej fotografii widać radość, jaką może przynieść śnieg w szkolny dzień. Zwróć uwagę na linie wprowadzające w postaci granicy lasu.	1/60 sekundy, f/11,0, czułość ISO 400. Copyright © Theresa Smerud

Gdy dzieci dotrą do krańca kadru, poproś je o odwrócenie się i pójście z powrotem w miejsce, z którego zaczęły spacer. Idź za nimi w bliskiej odległości, cały czas pracując nad swoim fotograficznym opowiadaniem. To samo powtórz później z większej odległości.

 

Podczas fotografowania dzieci na tle przyrody bądź szczególnie ostrożny. Postępuj rozważnie, w sposób przemyślany i bezpieczny. Nie pozostawiaj maluchów bez opieki. Zwróć szczególną uwagę na kolczaste lub trujące rośliny, węże i żmije oraz innych nieproszonych gości. Jeśli bardzo zależy Ci na bezpieczeństwie, weź do pomocy asystenta.

 

 

 
 

 

Studiowanie języka ciała, gestów i ruchów

Fotografia dziecięca - jak wypracować sobie odpowiednie podejście do dzieci

Obserwowanie ludzi w ogóle, a w szczególności dzieci powinno stać się Twoim hobby. Wtedy łatwiej przyjdzie Ci rejestrowanie bardzo interesujących zdjęć i wykonywanie fotografii dziecięcej.

Fotografia 7-17
Seria scen z plaży pokazuje grację naturalnych ruchów i gestów powolnie spacerujących plażowiczów, którzy nie zdawali sobie sprawy, że są fotografowani.	1/125 sekundy, f/16, czułość ISO 100. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

Trzy fotografie ze zdjęcia 7-17 zostały zrobione w wyniku intensywnego przyglądania się ludziom przez panią fotograf. Kiedyś zdecydowała, że będzie regularnie spacerować po znajdującej się niedaleko jej miasta plaży, szczególnie podczas odpływu w zamglone dni. Całkiem często o poranku, gdy mgła podnosiła się z powierzchni piasku z pierwszymi promieniami słońca wychodzącego zza pobliskich gór. Tego dnia aura była niesamowita, panowała cisza i spokój. Kilka postaci, jakie była w stanie dostrzec, przypominało oświetlone sylwetki na tle piasku i wody. Intrygujące było obserwowanie prostoty świata: ptaków, odcisków stóp na piasku, psów i ludzi. W wyniku odpływu powstała duża gładka powierzchnia, równoważąca żyjące i poruszające się istoty. Fotograf zaczęła dostrzegać linie pływów, które układały się w pięciolinię, zaś ludzie, ptaki i psy wyglądały jak nuty tworzące melodię życia. Stała w dużej odległości, patrzyła przez obiektyw tele, w którym gesty okazywały się spontaniczne, często przepełnione figlami, a czasami odzwierciedlały smutek. Po miesiącach obserwacji jej oko do portretowania dzieci zmieniło się. Doświadczenie zachęciło do pozwalania sobie na więcej, a kontrolowania mniej, doceniania czystości i unikalności naturalnego ludzkiego gestu. Również i Ty możesz wykonywać podobne ćwiczenia w swoim otoczeniu lub tam, gdzie spędzisz najbliższe wakacje. Ów rodzaj cichej obserwacji dodatnio wpływa na świadomość otoczenia oraz zdolność rejestrowania bardzo naturalnych i pełnych wrażliwości portretów.
 

"Pozwól dzieciom przeżywać szczęście na ich własny sposób… Czyż będą w stanie kiedykolwiek znaleźć lepszą metodę?" - Samuel Johnson

 

 


Obok plaży, wśród idealnych miejsc do obserwacji ludzi może się również znajdować centrum finansowe miasta, stadion sportowy, park, galeria handlowa, a nawet rynek owocowo-warzywny. Jeśli jesteś zainteresowany fotografowaniem dzieci, doskonałym źródłem inspiracji oraz może się okazać obserwowanie ich naturalnych ruchów oraz spontanicznych gestów. Przykład na zdjęciu 7-18, gdzie malec bawi się w piasku w pobliżu łódki, lub na zdjęciu 7-19, na którym dziewczynka kopie rączkami w piasku zalewanym przez wodę. Jej odbicie oraz linia prowadząca do dłoni składają się na znakomitą kompozycję. Zaznajamianie się z naturalnymi gestami może przekładać się na uchwycenie różnicy między statyczną a autentyczną pozą.

Fotografia 7-18
Kształt łodzi przykuwa oko widza i kieruje na sylwetkę chłopca bawiącego się grzecznie ciężarówką w cieniu łodzi. Jego gesty są bardzo naturalne i jakże typowe dla chłopców bawiących się samotnie.	1/1500 sekundy, f/5,6, czułość ISO 200. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

 

Fotografia 7-19
Obserwowanie dzieci pozostawionych samych sobie podczas figli i wymyślanych zabaw jest pokrzepiające.	1/200 sekundy, f/5,6, czułość ISO 200. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

 

Fotografia 7-20
Zdjęcie rodzeństwa tańczącego w odpływających falach pokazuje ich zaangażowanie oraz figle i psoty. Odbicie nadaje kompozycji malarską jakość.	1/250 sekundy, f/5,6, czułość ISO 200. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

Dzieci ze zdjęcia 7-20 zapomniały już, że są fotografowane. Jeśli osoba robiąca zdjęcia poprosiłaby je o pozowanie lub normalne, naturalne zachowanie, nigdy nie udałoby się zarejestrować swobodnych ruchów, jakie widać na fotografii. Chłopczyk udaje, że lata wokół siostry, która patrzy gdzieś na fale.
 

Gdy chcesz robić zdjęcia na czyimś terenie, najpierw uzyskaj zgodę właściciela na przeprowadzenie sesji.

 

 

 

 

Opowiadanie historii fotografiami

Stworzenie fotografii dziecięcej wywołującej wrażenia intymności zawsze chwyta rodziców za serce. Portret stanowi doskonałą możliwość zarejestrowania pieszczot, pozbawionych zmieszania pocałunków i innych gestów, które odzwierciedlają uczucie do innej osoby, zwierzątka czy zabawki. Wzbogacenie ujęcia o zapraszające, pełne ciepła otoczenie z delikatnym światłem, ukazującym zewnętrzne dowody uczucia dziecka, może pozwolić uzyskać fotografię, której w żaden sposób nie da się porównać do zwykłej fotki.
 

"Daj dziecku trochę miłości, a w zamian otrzymasz jej mnóstwo" - John Ruskin

 

 

 

Fotografia dziecięca - ćwiczenie

Proponuję ćwiczenie. Gdy następnym razem znajdziesz się w zatłoczonym centrum handlowym, poobserwuj trochę ludzi. Przyjrzyj się szczególnie stosunkom pomiędzy dziećmi a rodzicami. Jeśli będziesz patrzeć otwarcie, nie tylko oczami, ale także i sercem, dostrzeżesz oczywiste, choć subtelne interakcje między matką lub ojcem a maluchem. Czasami jest to spojrzenie, nieraz delikatne poklepanie po ramieniu, przytrzymanie dłoni lub cicha rozmowa. Zaczekaj minutkę przed zaangażowaniem się w następną sesję fotograficzną. Poobserwuj, jak dzieci i rodzice wzajemnie na siebie oddziałują, jak używają naturalnego języka ciała. Dzięki takim ćwiczeniom wzbogacisz swoje prace o spontaniczność i nadasz im więcej życia.

Podczas fotografowania dzieci z rodzicami lub dziadkami możesz się postarać, by pojawił się wspominany rodzaj wzajemnego oddziaływania. W scenariuszu spróbuj uwzględnić małe namowy, takie jak: "Dobrze, teraz możecie się trochę poprzytulać" lub "Czy możesz wtulić się trochę bardziej?". Zasugeruj, aby rodzic zwrócił się do dziecka — lub odwrotnie. Marzycielskie spojrzenia za okna lub w morze nadadzą wrażenie jedności, bycia razem. Na przykład zdjęcie przedstawiające mamę patrzącą w oczy niemowlakowi ma często intymny wyraz.

Fotografia ojca lub dziadka spacerującego w jakimś kierunku z dzieckiem wiele mówi o stosunkach między nimi, nawet jeśli twarze nie są widoczne. Przykład na zdjęciu 7-21. Ponieważ twarze to tylko część przekazu, staraj się doceniać również taki typ fotografii.

Fotografia 7-21
Pełna czułości chwila przedstawiona na nostalgicznej i wiele mówiącej fotografii dziadka i wnuka. Delikatne ciepłe tony w tle pozwalają skupić się na postaciach.	1/250 sekundy, f/6,3, czułość ISO 200. Copyright © Ginny Felch, www.silverlingingimages.com

Często nie lada wyzwanie stanowi wykonanie fotografii o silnym przekazie, przedstawiającej dziecko na przykład podczas zabawy z kochaną lub podziwianą osobą - albo chociażby ulubionym przedmiotem. Dla malucha może to być sytuacja albo bardzo komfortowa, albo też wyjątkowo rozpraszająca. Podczas robienia zdjęć dzieciom weź pod uwagę zastosowanie jednego z poniższych scenariuszy:

• Dwie siostry siedzą na kanapie i cichutko czytają.
• Dziecko gra na pianinie.
• Maluch z przytulanką, na przykład kudłatym barankiem.
• Dziecko ze swoim psem lub kotem.
• Dzieci bawiące się w przebierańców.
• Siostry zbierające razem kwiatki.
• Ojciec i syn na rybach.
• Dziecko przypatrujące się swojemu odbiciu.
• Dziecko wrzucające kamienie do wody.

Czasami można osiągnąć efekt wzruszenia poprzez sfotografowanie jedynie fragmentu dziecka, zaakcentowanie jego esencji. Spróbuj na przykład sfotografować:

• Dość mocno zniszczone buciki malucha.
• Małe krzesełko, na którym siedzi ulubiona zabawka albo przytulanka dziecka.
• Dziecięce stopy wystające spod kołdry.
• Dłonie dziecka w dłoniach rodzica.
• Malucha (sfotografowanego od tyłu) trzymającego się spódnicy mamy lub spodni taty.
• Letnią sukienkę powiewającą na wietrze lub wiszącą na drzwiach.

Zależy nam tutaj na przekazaniu uczucia, nastroju, pewnego wyrazu twarzy. Dzięki podobnym ćwiczeniom uda Ci się zrobić krok naprzód, w kierunku zapierających dech w piersiach, dynamicznych, pięknych portretów.

 

Dzięki lekturze następnego rozdziału lepiej zrozumiesz pewne wyzwania oraz nagrody związane z fotografowaniem każdego etapu rozwoju dziecka.

 

 

 

 

Psychologia fotografowania dzieci

Fotografia dziecięca - portretowanie wymaga zacięcia psychologicznego

Jeżeli nie jesteś jedną z tych osób, do których dzieci lgną natychmiast i praktycznie bezwarunkowo, przyda Ci się kilka sztuczek zaskarbiania sobie sympatii maluchów. Przecież dla nich przybycie obcej osoby, niosącej dziwny, czarny obiekt (aparat), może być rzeczywiście dość strasznym przeżyciem. Z drugiej strony wiele dzieci w wieku czterech lub pięciu lat - gdy tylko się zorientuje, że przyszedłeś robić im zdjęcia - będzie natychmiast gotowych do sesji. Będą czekały na Ciebie z szerokim uśmiechem na twarzy.

Większość fotografów preferuje wykonywanie fotografii bez uciekania się do sztuczek, chwytów czy używania zabawek. Nawet bez nich podczas sesji zawsze trzeba w jakimś stopniu korzystać z psychologii. Warto, abyś spróbował rozbudzić w sobie wewnętrzne dziecko. Zabieg ten ułatwi Ci obcowanie z maluchami podczas robienia zdjęć. Pamiętaj, że to rodzice zafundowali sesję, być może kazali ładnie się zachowywać, nie robić niekorzystnych min itd. Dzieci otrzymują sygnał, że w najlepszym razie pozowanie będzie bezmyślnym działaniem, jeśli nie harówką. Dlatego powinieneś dać maluchom do zrozumienia, że będą się dobrze bawić, być może zadania okażą się interesujące, a przede wszystkim całość nie potrwa zbyt długo. Powiedz im, że wcale nie muszą się uśmiechać w taki sposób, jakby robiono im zdjęcia w szkole, co więcej: nawet nie powinny. Jeśli maluchy są odpowiednio duże (powyżej dwóch lat), natychmiast spróbuj zainteresować je aparatem. Przekonasz się tym samym, czy są ciekawskie.
 

Nadzorując dzieci, pozwól im przypatrzeć się aparatowi, a może nawet zrobić jedno czy dwa zdjęcia. Będą zachwycone, że ktoś pozwolił im pobawić się "zabawką" dla dorosłych. Z pewnością zechcą zrobić sporo zdjęć, co zręcznie wykorzystasz w roli nagrody za spełnienie swoich próśb.

 

 

 

 

 

Potrafisz pogwizdywać jak ptaszek? Umiesz chrumkać jak świnka? Niewątpliwie pożyteczna okaże się umiejętność mówienia jak Kaczor Donald. Głupawe dźwięki pomagają zwrócić uwagę fotografowanych dzieci — często dzięki nim udaje się zarejestrować bardzo interesujące i niejednokrotnie zawadiackie miny. Zdenerwowane lub niechętne do współpracy maluchy (szczególnie w wieku poniżej trzech lat) można czasami udobruchać lub zająć za pomocą zabawek lub pewnych sztuczek. Dotyczy to również płaczących dzieci, które udaje się rozweselić najprostszym gadżetem. Fotografowie często są ekspertami również od zabawek! Dzieci podczas sesji można zająć takimi gadżetami, jak: kwacząca kaczka, szczekający pies, chrumkająca świnia, harmonijka ustna, gwizdek, grzechotka, kastaniety, balon, bańki mydlane. Warto więc, abyś miał je ze sobą. Ulubieńcem Ginny Felch jest Obi, gumowa lalka ze zdjęcia 7-22. Gdy się ją naciśnie, wyskakują uszy, oczy, nos i buzia.
 

"Wspaniały człowiek nie traci swojego dziecinnego serca". - Mencjusz, filozof chiński

 

 

 

 

Fotografia 7-21

Najlepszym momentem na wyciągnięcie "niezawodnej" zabawki jest moment, gdy dzieci myślą, że nadszedł koniec sesji. Ale Ty jeszcze nie zakończyłeś fotografowania! Całkiem często niespodzianki pomagają pozbyć się sceptycyzmu, rozdrażnienia, humorów i naburmuszenia. Żeby zaangażować dzieci, zadawaj im pytania typu: Jaki smak lodów lubisz najbardziej? Czy lubisz pizzę? Czy czasami jesteś niegrzeczny? Czy twoja siostra ma chłopaka? Po ich zadaniu na twarzach dzieci z pewnością pojawią się wyjątkowe miny, a maluchy przestaną skupiać się na aparacie. Dzieci są najmniej powściągliwymi osobami na całej naszej planecie. Dobrze wykorzystaj czas, gdy maluchy jeszcze nie powstrzymują swoich zachowań, zarejestruj momenty niewinności i zdumienia. Unikaj nadmiernego komplikowania sesji fotograficznej. Zapomnij o rekwizytach i zbędnych akcesoriach fotograficznych. Przede wszystkim poświęć czas na poznanie małych bohaterów przyszłych zdjęć. Porozmawiaj z nimi, dowiedz się, co lubią. Odłóż na minutkę aparat, posłuchaj dzieci. Pozwól im przyjrzeć się sprzętowi, wyjaśnij, co się będzie działo. Gdy maluchy lepiej Cię poznają i zorientują się, że rzeczywiście się nimi interesujesz, będzie Ci znacznie łatwiej o autentyczne, prawdziwe zachowania.

 

"W portretach staram się przede wszystkim odnaleźć spokój i ciszę fotografowanej osoby". - Henri Cartier-Bresson

 

 

 

 
 

Fotografia dziecięca - zadanie

Opowiedz historię

Zrób zdjęcie maluchowi, obojętnie, czy z rodzeństwem, z rodzicem, czy bez, po czym postaraj się opowiedzieć nim jakąś historię. Jeśli chcesz, możesz posłużyć się jakimś rekwizytem, ale uważaj, aby fotografia nie zrobiła się zbyt słodka, albo żeby dziecko nie pozowało w sztuczny sposób. Jest to pewne wyzwanie. Tak naprawdę zdjęcie może być zaaranżowane i pozowane, ale najważniejsze, aby dla widza wyglądało naturalnie. Wypróbuj techniki, o jakich przeczytałeś, związane z angażowaniem się w interakcję z dzieckiem, które mają wywołać wrażenie komfortu i sprawności. Zdjęcie powinno to odzwierciedlać.

Poniżej możliwe rozwiązanie zadania. Na fotografii widać małą dziewczynkę, która pokazuje fotografującemu, ile ma lat. Zdjęcie ilustruje pojmowanie świata przez czterolatkę. Dzieci w tym wieku uwielbiają dzielić się ze wszystkimi, ile mają lat. Ustawienie ostrości na paluszkach sprawia, że twarz jest delikatnie rozmyta. Zaakcentowano wiek dziewczynki, choć w tle nadal widać jej postać. 1/250 sekundy, f/4,5, czułość ISO 100.

Fotografia dziecięca pozwala pokazać różnorodne charaktery najmłodszych

 

Opublikowany poradnik to fragment książki wydanej przez wydawnictwo Helion - "Fotografowanie dzieci. Warsztaty fotograficzne" (obecnie dostępna w formie e-booka), której autorami są Ginny Felch i Allison Tyler Jones.