Świat się zatrzymał..

pokaz slajdów

pełny rozmiar

poprzednie

następne

Opis:
Pomnik Anonimowego Przechodnia we Wrocławiu
składający się z odlanych z brązu postaci ludzkich naturalnej wielkości
skojarzył mi się ze stanem w jakim znalazł się świat w obliczu pandemii..

Dodano: 31.03.2020 18:01

lubimy: 16 | polecamy: 12 | oglądano: 2018

 poleć znajomemu

Polecam:
"Pochód cieni", który tylko wizją artysty był, dzisiaj rzeczywistością ulic miast naszych się staje...
Refleksyjny kadr. Zdrowia i optymizmu życzę:)) 31.03.2020 18:46 mirus1 #

Polecam:
Lilu 15 lat, toż to prorok !
Dzisiaj pomnik nabrał szczególnej wymowy :(
Pozdrawiam Cię serdecznie :) 31.03.2020 18:57 Zbych1950 #

Świetny kadr. Pozdrawiam serdecznie 31.03.2020 19:30 Sylwerius #

Polecam:
Ciekawe opracowanie.Tej grupie nic nie grozi,ale nieco przeraża nienaturalnością.Jak za oknem... 31.03.2020 19:57 jasons #

Właśnie, jak za oknem, Waldku.
A przecież dopiero co od zgiełku opędzić się nie mogliśmy!
Krzyczy w uszach zatrważająca cisza..

Sylwku, dzięki serdeczne.

Zbyszku, antycypował Jerzy Kalina,
masz rację - nas zastanawiać może tylko skąd wtedy już wiedział..

Dorotko, nie było zamysłem moim przerazić nikogo!
Wieści napływające co dnia jednak budującymi nie są.
Póki co w zastraszającym tempie rośnie liczba ofiar pandemii
w Europie i na całym świecie
- temu chciałam dać wyraz.

Mirku to co dzieje się wokół jest przerażające..
Czy wyjdziemy obronną ręką my tutaj,
w miejscach zamieszkania, w domach naszych wszyscy?
Taką mam nadzieję!
Zdrowia Tobie i wszystkim bez wyjątku
Światoobrazowiczom i nie tylko
życzę z całego serca! 31.03.2020 20:14 lilila #

Polecam:
Idziemy przepisowo, każdy za swą życiową potrzebą, a tu się dzieje coś niepokojącego. Nie wystarczy tłumaczenie, że płytki partacko ułożone, bo tu jakaś większa moc jest czynna: przemożna, wciągająca nas w głąb. Idziemy dalej, nikt się na nikogo nie ogląda, nikt nie zawraca, nikt nie woła, a zła siła nie zna litości. Co dalej będzie z nami? nie znamy odpowiedzi, idziemy w przepisowych odległościach bojąc się odezwać, przecież robimy co do nas należy? Liliano! I jak teraz z tego niepokojącego obrazka wyciągnąć jakieś pocieszenie? Przecież nie chcesz nas zostawić w smutku? 31.03.2020 20:42 keshell #

Bardzo celna ilustracja aktualnej sytuacji. Pozostaje mię nadzieję i modlić się, aby ludzkość wyszła z tej sytuacji obronną ręką. Jak będzie, nawet najtęższe mózgi nie wiedzą. My też zachodzimy w głowę i tyle w nas strachu , co i nadziei na lepszą przyszłość. 31.03.2020 22:25 Leszekkk #

Polecam:
Fantastyczne zdjęcie na czasie. Filtr biało-czarny podkreśla jego wymowę. 31.03.2020 22:28 #stojaq #

To jakby drugie życie tej instalacji.
Pierwsze, warszawskie postacie z gipsu powstały dla telewizji. Widziałem je przy ul. Świętokrzyskiej w 1978 lub 79 roku. Było ich więcej. Następnie trafiły do muzeum we Wrocławiu.
W 2005 w tej postaci, jak obecna, (odlana w brązie) odsłonięta została w nocy z 12 na 13 grudnia, nabierając zupełnie innego znaczenia niż ta w pierwotnym zamyśle.
Zatem mamy teraz taki właśnie wyjątkowy stan, lecz tym razem przeciwnik skrytobójczo działa.
Może znowu trzeba będzie zejść do podziemia?... 01.04.2020 05:48 antar #

Sorki, pospieszyłem się i się przeliczyłem.
W Warszawie byłem zimą 1977 roku na pewnym pamiętnym spotkaniu. I to wtedy widziałem te figury a nie w 78 czy 79, gdyż ponownie byłem w stolicy dopiero w 1985 roku na spotkaniu służbowym.
No, czas swoje robi. Z ludzką pamięcią niestety - też.
Informacje pochodzą od mojej rodziny w Warszawie i we Wrocławiu.
Pozdrawiam serdecznie:) 01.04.2020 06:15 antar #

Andrzeju, do podziemia kontaktów międzyludzkich na żywo z pewnością,
co życie nasze odrze z radosnej obecności drugiego człowieka.
Na datę wpisu Twego spoglądam,
myśląc sobie, że niewiele osób dziś żartować będzie skłonnych
- to dotkliwy znak czasów, konstatuję ze smutkiem :(

Romku, wdzięczna Ci jestem za dorzucenie wrocławskich wspomnień
tym więcej, że na własne oczy nie mogłam widzieć jak budziło się po wojnie miasto.

Jacku, każdy Twój komentarz mnie podbudowuje - dziękuję Ci pięknie!

Leszku, pozostaje..
Los jaki czeka każdego z nas, to niewiadoma wielka,
któż się ostanie?
Niechby wszyscy jak tu jesteśmy!
Tego z serca życzę Tobie, Jackowi, Romkowi, Andrzejowi
i Rodzinom Waszym! 01.04.2020 06:34 lilila #

Andrzeju, pamięć figle nam płata, to nic zdrożnego
- pierwowzoru pomnika nie miałam okazji zobaczyć ja.
Za dodanie cennych informacji dziękuję Ci ślicznie
i pozdrawiam ciepło :)

Teraz kolej na mnie, żeby się pokajać!
Leszku, kolejność wpisów osób dwóch to samo noszących imię
mnie zmyliła - wybacz mi przeoczenie moje.
Mam nadzieję, że nie poczułeś się źle?
Smutku niczyjego powodem być bym nie chciała
- co z nami będzie, pytasz?
Odpowiedzi na pytanie nie znam
- od nas samych zależy
jakie wyciągniemy wnioski z tego, co już się wydarzyło.
Nadzieję żywię, że jednak oglądać się nie przestaniemy na drugiego człowieka
- nie z lękiem lecz z troską spojrzenie, oczywiście mam na myśli.
Wyobcowania zaznanie
spustoszenie większe zasiać może w duszy,
niż tymczasowa izolacja ciał
- myśli dobre kieruję ku Tobie, Andrzejowi
i każdemu kto czytać moje słowa będzie :)
01.04.2020 07:01 lilila #

Zdrowie w nas budowane jest przez relacje
- dobrze świadczy o Tobie, Dorotko to zaangażowanie,
które nie lekceważy niczyjej osoby, nawet człowieka nieznanego z imienia.
Za obecność tutaj Twoją dziękuję pięknie :)
01.04.2020 10:38 lilila #

Jak łatwo sumienie swoje oczyścić
na drugą stronę odpowiedzialność przerzucając..
Mało komu uderzyć się w piersi własne zdarza,
by przyznać moja to wina,
- a przecież najważniejsze w życiu nie są
ani kariera, ani koneksje, ani stan posiadania,
lecz to,
żeby podczas toalety porannej
w zwierciadle przeglądając się
móc zobaczyć przyzwoitego człowieka.
Dziękuję Ci Romku za podzielenie się z nami dniem z przeszłości
oraz za ciepło życzeń Twoich dla mnie :)
Pozdrawiam Cię gorąco!

Oby ruszył Amatorze
- tej chwili wyczekujemy wszyscy.
Wespół mocniejsi będziemy - trzymajmy się razem! 01.04.2020 20:02 lilila #

Polecam:
Bardzo wymowne i skłaniające do myślenia. Bardzo dobra fotografia. Z przekazem...... Serdecznie pozdrawiam:-))) 01.04.2020 21:26 elisha #

Elisho, dziękuję Ci za komentarz niebanalny
i za to, że głowy nie odwróciłaś od tematu trudnego
- pozdrawiam Cię serdecznie, zdrowia życząc dostatku
Tobie i wszystkim świato-obrazowiczom :) 03.04.2020 07:32 lilila #

Polecam:
Taki jest. 03.04.2020 09:42 miyani #

Piotrze najważniejsze, że my jesteśmy!
Dobrze Cię widzieć :) 03.04.2020 14:17 lilila #

Polecam:
Niezmiernie oddaje rzeczywistość obecną... 05.04.2020 10:22 sam_wilk #

Polecam:
Niezwykłe robi wrażenie … Przejmujące na wskroś …
Szczególnie teraz …
Pozdrawiam cieplutko, Lilu :) 06.04.2020 13:07 Puchaczka #

Polecam:
Pieknie to pokazałaś Lilu ... wiesz że byłem we Wrocku kilka razy i zawsze gdzies po drodze zapominałem o tym miejscu ... :) Serdecznosci dla Ciebie ;) 25.04.2020 16:27 Vjetar #

Komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu i w żaden sposób nie odzwierciedlają poglądów prezentowanych przez właścicieli i administratorów SwiatObrazu.pl. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy.