Głowy w akwariach - osobliwe portrety rodziny Aleksieja Sovertkova

Najnowsza seria zdjęć „Temptation of Void” (ang. Kusząca próżnia) Aleksieja Sovertkova to portrety rodzinne. Fotograf połączył zamiłowanie do sztuki portretu renesansowego i do twórczych eksperymentów. Głowy portretowanych osób i zwierząt znajdują się w akwariach z Ikei, którym towarzyszy znakomite oświetlenie. Konfigurację systemu oświetleniowego fotograf przygotował oczywiście przed nałożeniem rekwizytów na głowy swoich modeli.

Aleksiej Sovertkov chce zwrócić uwagę widza na współczesny stan psychiczny społeczeństwa i mówi o nicości i próżni, która nas dotyka. Prace są odpowiedzią również na koncepcję piękna w holenderskim i flamandzkim renesansie. Dla fotografa poznanie historii portretu w malarstwie może być inspirujące.

[kn_advert]

[kn_free]

Renesans to pierwsza epoka, w której nie tylko autor obrazu mógł się pod nim podpisać (w religijnym średniowieczu nazwisko malarza było nieważne, bo działał on w imię wyższych idei, a nie dla kariery), ale i sztuka stała się dużo bardziej dostępna. Jeszcze w XIV wieku była ona właściwie zarezerwowana dla Kościoła i króla – to na ich zlecenie powstawały dzieła i dotyczyły one właśnie tematyki kościelnej lub związanej z władzą. Wyjątków od tej reguły znamy bardzo niewiele. Renesans to radykalnie zmienił – głosił hasła humanizmu i sztuki dla człowieka, a malarstwo przestało być zarezerwowane dla najwyższych stanów i dotarło pod strzechy. Jako że jednocześnie epoka ta była czasem wielkiego rozwoju miast, kupiectwa i rzemiosła, przybyło także osób, które stać było nie tylko na zamówienie portretu u malarza, ale nawet na "posiadanie" własnego, nadwornego artysty.

W Niderlandach powstawały przede wszystkim portrety realistyczne, obiektywne – portretowanym bardziej zależało, by wizerunek oddawał przymioty ich ducha, a nie powierzchowności. Szczególnie popularny był portret mieszczański, bo właśnie ta kultura dominowała. Inaczej było we Włoszech, gdzie trwała moda na urodę łagodną, tajemniczą i bardzo kobiecą (dotyczyło to także panów! – wystarczy się przyjrzeć portretom malowanym przez Rafaela czy Sandra Botticellego; zresztą mówi się, że większość mistrzów renesansu włoskiego była homoseksualistami). W związku z tym wiele z portretów stworzono w takiej właśnie manierze (jak chociażby doskonale wszystkim znany portret Damy z gronostajem, nazywanej też Damą z łasiczką, lub jeszcze słynniejszej Mony Lisy).

Fot. Aleksiej Sovertkov

Wybrane portrety Aleksieja Sovertkova

Fot. Aleksiej Sovertkov