6 lutego 2013, 00:06

Autor: Redakcja SwiatObrazu.pl
czytano: 268740 razy

Mistrzowie fotografii ślubnej, cz. I - zobacz najlepsze zdjęcia

Prezentujemy wybór najlepszych fotografii ślubnych wraz z krótkimi sylwetkami ich autorów: Matt Adcock, Ron Antonelli, Jeff Ascough, Dominique Cabrelli, Anna Kalina Ciesielska, Kitty Clark Fritz , Dave Getzchman, Angelica Glass, Rob Greer, Bartosz Jastal, Glen Johnson, Kenny Kim, Emin Kuliyev, Todd Laffler, Siang Loo, Sergio Lopez, David Murray, Jeff Newsom, Alexander Nozdrin, Marco Schwarz, Susan Stripling, Beata Szwabowicz, Miłosz Wozaczyński, Konrad Zagłoba.

Matt Adcock

Jako fotograf ślubny jest nierozerwalnie połączony z Del Sol Photography, którą w 2007 roku założył ze swoją partnerką zawodową i życiową Sol Tamargo na Riwierze Majów w Meksyku. Poznali się poprzez parę młodą, której Matt robił sesję zaręczynową w Stanach Zjednoczonych, a Sol fotografowała ich wesele w Meksyku. Zakochali się w sobie od pierwszego wejrzenia.

Matt i Sol stanowią doskonałe połączenie talentu, pasji, miłości, zabawy i duchów twórczych. Specjalizują się w weselach plażowych. Pływają i wspinają się razem z parą młodą, robią im zdjęcia w sposób innowacyjny i ekstremalny. Zawsze szukają drogi innej od zwykłej. Swoje sesje realizują zgodnie z trendem Trash the dress. Przy użyciu wody i meksykańskiego klimatu tworzą unikalne, pełne światła i kolorów zdjęcia. Twierdzą zgodnie, że to dzięki miłości, cały czas mogą przełamywać rutynę. Wymaga to jednak cierpliwości, którą nie zawsze mają, poświęcenia, które czasem jest trudno wykrzesać i ogarnięcia nieznanego, które zawsze jest przygodą.

Matt i Sol zostali uznani za jednych z 10 najlepszych światowych fotografów. Sam Matt zdobył ostatnio 6 miejsce w 2012 Fall Photo Contest organizowanym przez ISPWP. Oboje należą do AGWPJA i WPJA, które wielokrotnie nagrodziło ich prace. Ich zdjęcie pojawiło się w 2012 roku na okładce marcowego National Geographic Traveler Magazine.

Fot. Matt Adcock

[kn_advert]

Fot. Matt Adcock

Ron Antonelli

Ukończył historię i sztukę na State University of New York at Alabama w 1997 roku. Początkowo pracował jako freelancer w Nowym Jorku. W 2003 roku został zatrudniony przez New York Daily News. Jest fotoreporterem od ponad 15 lat. Dokumentuje wydarzenia na całym świecie. Jego najbardziej znane zdjęcia prasowe przedstawiają mecze Yankesów, turnieje olimpijskie czy kampanię prezydencką Baracka Obamy. Bycie fotoreporterem oznacza dla Antonelliego umiejętność odnalezienia się w każdych okolicznościach i opowiedzenia prawdziwej historii za pomocą zdjęć. To wyzwanie w połączeniu z miłością do tworzenia narracji Antonelli stara się wnieść do fotografii ślubnej. Jako fotograf ślubny pracuje od 3 lat w Brian Dorsey Studios.

Jego zdjęcia ślubne czasami przypominają popowe obrazki. Ale przede wszystkim widać w nich zacięcie reporterskie. Antonelli traktuje pracę na ślubach równie poważnie, co pracę fotoreportera: "Na moją fotografię prasową w ciągu jednego dnia patrzy milion ludzi. Na zdjęcie ślubne garstka osób będzie patrzeć do końca życia".

W 2005 roku New York Press Photographers Association uznało Antonelliego za Fotografa Roku.
W 2012 roku znalazł się na liście 10 najlepszych fotografów ślubnych na świecie według American Photo Magazine.

Fot. Ron Antonelli

[kn_advert]

Fot. Ron Antonelli

Jeff Ascough

Początkowo chciał zostać gwiazdą rocka albo psychologiem kryminalnym. Jego plany pokrzyżowała pasja ojca, który był wykładowcą w Birmingham, ale bardzo chciał zostać zawodowym fotografem. Kiedy otworzył własne studio, władze uniwersytetu nie pozwoliły mu odejść, dlatego potrzebował pomocy w studiu. I tak Jeff skończył jako portrecista. Późniejsza decyzja o robieniu ślubów była decyzją czysto ekonomiczną. Nie lubił rozkazywać ludziom, a wtedy właśnie na tym fotografia ślubna polegała. Praca na ślubie trwała 2-3 godziny, wszystko robiło się w kolorze i według ściśle określonych reguł. A Jeffa fascynowało to, co dzieje się wokół. Po kilku latach rozczarowań tradycyjną fotografią ślubną, zauważył, że klientom podobają się nieformalne zdjęcia uroczystości, które do tej pory robił dla siebie. Dzięki przełamaniu sztywnych ram fotografii ślubnej w połowie lat 90. został powszechnie uznany za pioniera dokumentalnego stylu fotografii ślubnej, która jest dziś niezwykle popularna. Obecnie mieszka w nadmorskim miasteczku Lytham St Annes w hrabstwie Lancashire.

Jego styl oparty jest na oczekiwaniu i dyskrecji. Swój sposób fotografowania porównuje do stylu Nachtweya, którego nazywa geniuszem z aparatem. Tak jak on fotografuje bardzo celowo i potrzebuje na to czasu. Czasem zapomina o treści i zwraca uwagę tylko na kompozycję, światło i uchwycenie decydującego momentu. Od zawsze interesowała go bardziej geometria, światło i rytm obrazu niż sama jego treść. Chyba wynika to z wczesnej fascynacji pracami Cartier-Bressona. Dla Jeffa charakterystyczne jest fotografowanie bez jakiejkolwiek ingerencji w obraz, używając tylko dostępnego światła. Po lampę sięga tylko wtedy, gdy chce zamrozić moment. Ucieczką od komercyjnego ciśnienia jest dla niego fotografia krajobrazu.

Jeff Ascough jest zwycięzcą ponad 170 konkursów regionalnych, krajowych i międzynarodowych. Prace Jeffa są wystawiane i publikowane na całym świecie.

Znajduje się na liście 10 najlepszych fotografów ślubnych na świecie American Photo Magazine. W 2005 roku został wybrany jako jeden z 5 najlepszych światowych fotografów ślubnych przez BBC . Włoski luksusowy magazyn ślubny Just Married umieścił go na liście najlepszych światowych fotografów, a Washingotn Post w 2004 roku nazwał go "mistrzem strzelania przy dostępnym świetle". Canon okrzyknął Jeffa jednym z największych fotografów ślubnych i w 2008 roku uczynił go swoim międzynarodowym ambasadorem.

Fot. Jeff Ascough

[kn_advert]

Fot. Jeff Ascough

Dominique Cabrelli

Jest fotografem ślubnym od ponad 20 lat. Własne studio otworzył w 1995 roku. Obecnie jego siedziby znajdują się w Prowansji i Paryżu. Wraz ze swoją żoną Marią robi zdjęcia na ślubach na całym świecie. Przez 2 lata był też instruktorem fotografii ślubnej w Japonii.

Prace Dominique’a przypominają filmowe kadry z lat 60. Są niezwykle eleganckie, ponadczasowe, ze szczyptą humoru i spontaniczności, a czasami nawet nowoczesnego spojrzenia. Na jego tablicy inspiracji, którą stworzył razem z żoną można znaleźć między innymi: Elliotta Erwitta, Richarda Avedona, Helmuta Newtona, zespół The Beatles, Jeanloupa Sieffa, western "Za garść dolarów" oraz dużo zdjęć dzieci i pustyni.

Dominique Cabrelli był wielokrotnie nagradzany przez WPJA . W 2007 i 2008 roku jego studio zajęło 14. miejsce na liście 100 najlepszych fotografów ślubnych z całego świata. Ekskluzywny włoski magazyn Just Married w 2009 roku umieścił Dominque’a wśród 6 najlepszych światowych fotografów ślubnych, a w 2010 roku Studio Cabrelli zostało członkiem Best of Wedding Photography.

Fot. Dominique Cabrelli

[kn_advert]

Fot. Dominique Cabrelli

Anna Kalina Ciesielska

Nigdy nie planowała zostać fotografem. Miała być adwokatem, detektywem śledczym, zawodową koszykarką, pisarką, malarką, architektem, psychologiem, archeologiem, krytykiem filmowym, konserwatorem zabytków. Ostatecznie jako kierunek studiów wybrała matematykę. Zdjęcia zaczęła robić około 10 lat temu. Aparat kupiła przez internet, choć nie miała na niego pieniędzy. Odważnie skorzystała z propozycji sprzedającego i pożyczyła od niego brakującą kwotę. Dobroczyńcą okazał się dziennikarz Krzysztof Leski, którego dziś Anna Kalina nazywa swoim ojcem chrzestnym przygody z fotografią. Wprawdzie to, że została fotografem stało się poniekąd przez przypadek, uważa, że nic przypadkiem się nie zdarza. Twierdzi, że nie osiągnęłaby tyle w fotografii, gdyby nie matematyka, lata spędzone na sali kinowej i kilka napotkanych na jej drodze osób.

Swój styl określa słowem wymyślonym przez fotografa Adama Trzcionkę: repoglamour, czyli glamour z nutą reportażu. Czasami jej prace przypominają dzieła surrealistów, a czasami uderzają prawdziwą naturalnością. Dla Anny Kaliny para młoda i jej emocje stanowią epicentrum pracy fotografa, tło jest sprawą drugorzędną, niejednokrotnie bardzo przypadkową. To z pewnością trafne uzasadnienie dla faktu, że Anna Kalina jest mistrzynią czystych portretów.

Anna Kalina Ciesielska jest laureatką konkursów organizowanych przez Forum Fotografów Ślubnych i AGWPJA. Brała też udział w projekcie Kobiety Olympusa.

Fot. Anna Kalina Ciesielska

[kn_advert]

Fot. Anna Kalina Ciesielska

Kitty Clark Fritz

Kitty pracowała 6 lat jako reporterka w The Albuquerque Journal. Obecnie jest redakcyjną freelancerką. Jej prace pojawiły się między innymi w: Seattle Times, the New York Times, Time Magazine czy USA Today. Została uhonorowana przez Pictures of the Year International, the Associated Press Managing Editors, Santa Fe Center oraz dwukrotnie była finalistką Willard VanDyke Memorial Grant w kategorii "fotografia".

Craig rozpoczął karierę jako fotoreporter w Santa Fe New Mexican w The Albuquerque Tribune. Był finalistą konkursów: William Randolph Hearst Foundation Journalism Awards i Alexia Foundation for World Peace. Został też uhonorowany przez Pictures of the Year International. W 2004 roku został regionalnym fotografem roku wybranym przez National Press Association, a w 2005 odebrał grant Willard VanDyke Memorial Grant w kategorii "fotografia".

Fotografia połączyła ich już na samym początku kariery. Zaczynali fotografować śluby dla znajomych, kiedy w 2008 roku zamknięto gazetę, w której pracował Craig. Wtedy zdecydował się na pełne zaangażowanie w fotografię ślubną. Kitty i Craig jako duet Twin Lens fotografują razem łącząc swoje indywidualne style w jedną narrację wizualną. Ich zdjęcia przypominają subtelne kadry ze starego filmu o miłości. Pracują dyskretnie. Ważne jest dla nich światło i kompozycja. Swoje pary kierują w stronę tego, co osobiste, a nie tego, co tradycyjne. "Jeśli krojenie tortu jest dla Ciebie głupie, pozbądź się go" - mówi Craig.
Zawsze mają ze sobą oprócz dwóch lustrzanek cyfrowych i dwóch Holg, lustrzankę dwuobiektywową (Twin Lens Reflex Camera).

W 2011 Photo District News umieściło ich na liście 20 wschodzących gwiazd fotografii ślubnej.
W 2012 roku znaleźli się na liście 10 najlepszych światowych fotografów ślubnych utworzonej przez American Photo Magazine.

Fot. Kitty Clark Fritz

[kn_advert]

Fot. Kitty Clark Fritz

Dave Getzchman

Po studiach dziennikarskich został fotoreporterem. Za zdjęcia prasowe otrzymał wiele nagród, między innymi za zdjęcie ówczesnego kandydata na prezydenta Baracka Obamy w 2006 roku - Pictures of the Year International. Publikował w takich tytułach jak: Time, Newsweek, BusinessWeek, Forbes, Fortune czy Maxim.

Jako fotograf ślubny Getzschman pracuje w Chrisman Studios od 2007 roku. Kiedy pierwszy raz w życiu robił zdjęcia na ślubie jako asystent przyjaciela Bena Chrismana, chciał później powiedzieć, że Chrisman nie musi mu płacić, jeśli nigdy więcej nie będzie mu kazał tego robić. Getzschman nie był przygotowany na wysiłek, jaki wkładał w to Chrisman, który ostatecznie zatrzymał go przy fotografii ślubnej.

Getzschman cały czas korzysta ze wskazówek przyjaciela: "Jeśli nic się nie dzieje zaaranżuj coś i miej z tego zabawę". Uważa, że przed pracą w fotografii, trzeba ukończyć studia z psychologii. Miłość do fotografii nie wystarczy, trzeba być jednocześnie skutecznym negocjatorem, specjalistą od komunikacji, cheerleaderką i oczywiście świetnym fotografem. Styl Getzschmana jest charakterystyczny: mocno nasycone kolory albo czarno-białe kadry, nigdy rozmyte, zawsze wyraziste. Woli pracę bez dodatkowego oświetlenia, czasami strzela tylko lampą błyskową. Lubi silne obrazy świata, który już jest. Czeka na spontaniczny język ciała, zdradzający emocje i myśli.

W 2010 zdobył wyróżnienie jako Fotograf Roku od Wedding Photojournalist Association.
W 2011 Photo District News umieściło Getzschmana na liście 20 wschodzących gwiazd fotografii ślubnej.
W 2012 roku został uznany za jednego z 10 najlepszy fotografów ślubnych na świecie przez American Photo Magazine.
Był też jedynym Amerykaninem wymienionym jako 1 z 5 najlepszych fotografów ślubnych na świecie przez włoski luksusowy magazyn Just Married.

Fot. Dave Getzchman

[kn_advert]

Fot. Dave Getzchman

Angelica Glass

Mówi o sobie, że nie jest typowym fotografem ślubnym, tylko fotografem, który po prostu robi świetne zdjęcia. A o samych zdjęciach ślubnych: "niesamowicie seksowne, przerażająco realne i histerycznie niezręczne". Jej przygoda z fotografią zaczęła się podczas studiów na prawie karnym, z którymi nie wiązała swojej przyszłości. Zatrudniła się przy robieniu ślubnych albumów w studiu fotograficznym na Long Island w Nowym Jorku. Na jednym ze ślubów, gdzie Glass była akurat gościem, główny fotograf z jej studia zgubił się i Glass musiała go zastąpić. Efekt jej pracy zachwycił wszystkich, a studio od razu zatrudniło ją jako głównego fotografa. Kilka lat później zaczęła pracę na własną rękę.

W swoich zdjęciach Glass, tak jak jej klienci, ucieka od figlarnych trendów i uroczych rekwizytów. Na pierwszy plan wyciąga osobowość i uczucia pary. Stąd jej zdjęcia wyglądają tak sensualnie. Glass inspirują przypadkowe rzeczy: losowe zdjęcia z internetu, piosenka, którą słyszy po raz pierwszy w życiu, przyjaciele, piękny film, klub, w którym bawi się o 4 nad ranem.

Zdjęcia Glass ukazały się m. in. w magazynach: Elle Japan, The Knot, InStyle Weddings, People Magazine czy na stronie Martha Stewart Wedding.

W 2012 roku znalazła się na liście10 najlepszych światowych fotografów ślubnych stworzonej przez American Photo Magazine.

Fot. Angelica Glass

[kn_advert]

Fot. Angelica Glass

Rob Greer

Wychował się na wsi w Luizjanie, gdzie zdobył pierwsze doświadczenie zawodowe pracując u lokalnego rolnika. Przez kolejne lata zajmował się niemalże wszystkim: był boyem hotelowym i recepcjonistą, ratownikiem, żołnierzem U.S. Marine, projektantem stron internetowych, specjalistą ds. marketingu, aż w 2004 roku zatrzymał się na fotografii. Obecnie mieszka i pracuje w Los Angeles.

Jego pasją i hobby jest fotografowanie natury i zbieranie rzadkich książek, szczególnie pierwszych wydań. W swojej bibliotece ma już ponad 2000 powieści podpisanych przez autorów lub ich współpracowników.

W fotografii ślubnej dąży do przejrzystych kompozycji, gdzie postaci są odizolowane od rozpraszającego otoczenia. W rezultacie jego zdjęcia stają się czyste, naturalne i nowoczesne. Te 3 słowa-etykiety bardzo odpowiadają Greerowi. Inspiracji przy pracy fotografa szuka u swoich 3 ulubionych twórców: Dorothei Lange, Richarda Avedona i Ansela Adamsa.

Publikował m.in. w: The New York Times, The New York Times Book Review, Dolls. Obecnie należy do prestiżowych organizacji: WPPI i Professional Photographers of America.
W 2012 roku zdobył I miejsce w kategorii albumu zaręczynowego w konkursie organizowanym przez WPPI.

Fot. Rob Greer

[kn_advert]

Fot. Rob Greer

Bartosz Jastal

Od kilku lat zajmuje się zawodowo fotografią, dla której porzucił karierę w amerykańskiej korporacji. Ukończył Politechnikę Śląską w Gliwicach i Europejską Akademię Fotografii w Warszawie. Był współzałożycielem Studia BezNazwy, galerii artystycznej fotografii ślubnej. Zajmuje się też fotografią portretową, modową i reklamową.

Dla Jastala fotografia jest pasją, sposobem patrzenia na świat i stylem życia. W swoich zdjęciach koncentruje się przede wszystkim na walorach estetycznych i technicznych. Ma swój niepowtarzalny, artystyczny styl, który ukazuje głębię emocji. Czasami jego fotografie zmierzają w stronę stylistyki z wyrazistych fotodokumentów z National Geographic.

Bartosz Jastal należy do PSFŚ oraz prestiżowych ISPWP, WPJA i AGWPJA, które wielokrotnie nagradzały jego zdjęcia, nierzadko jako jedynego fotografa z Europy. Trzykrotnie z rzędu znalazł się na liście 10 najlepszych fotografów ślubnych na świecie. Jego prace można było również zobaczyć na wystawach: w 2008 roku swoje nietypowe zdjęcia gości weselnych zaprezentował jako cykl pt.: "Goście, goście…" w Gliwicach, a w 2010 roku także w Gliwicach pokazał swój szerszy dorobek w fotografii ślubnej.

Fot. Bartosz Jastal

[kn_advert]

Fot. Bartosz Jastal

Glen Johnson

Pochodzi z Teksasu, gdzie narodziła się jego miłość do strzelania nie tylko spustem aparatu. Zdjęcia zaczął robić w 6 lub 7 klasie aparatem pożyczanym od ojca. Przez lata fotografował góry i dziką przyrodę. Trudno było mu wyżyć z fotografii krajobrazu, dlatego zimą pracował jako zastępca nauczyciela biologii, a latem jako przewodnik raftingu. W 2000 roku, gdy urodził mu się syn, stwierdził, że nadszedł czas, by fotografię potraktować poważnie i zaczął robić zdjęcia na ślubach. Jest z tego powodu bardzo szczęśliwy, bo nie dość, że może połączyć miłość do fotografii z pasją podróżowania, to jeszcze pozwala mu to zapłacić wszystkie rachunki. Obecnie mieszka w Willamette Valley w Oregonie, ale pracuje na całym świecie.

Jego styl pracy jest cichy i dyskretny. Dlatego największym komplementem są dla niego zawsze słowa panny młodej, która oglądając album ze ślubu mówi: "Nawet nie wiedziałam, że tu byłeś, kiedy to się stało". Johnson uważa, że jest nie tylko fotografem, ale i opowiadaczem, twórcą baśniowej narracji.

Johnson jest autorem książki: "Ślub w obiektywie. Zatrzymaj w kadrze ten wyjątkowy dzień" i poradnika "The bride’s guide". Jego zdjęcia można też znaleźć w książkach: "Destination Weddings For Dummies", "Style Your Dream Wedding" czy "Destination Weddings and Honeymoons".

Od 2010 roku należy do stowarzyszenia Best of Wedding Photography.

Fot. Glen Johnson

[kn_advert]

Kenny Kim

Urodził się w Południowej Korei. W wieku 10 lat wyemigrował z rodziną do Stanów Zjednoczonych. Od zawsze interesowały go sztuki wizualne, szczególnie związki fotografii ze sztuką. Po ukończeniu projektowania graficznego na University of Illinois otworzył własne studio i został projektantem stron internetowych. Jednak cały czas pociągała go fotografia. Zaczął od fotografowania meczów i drużyn sportowych na Uniwersytecie w Illinois. Później w ramach prezentów dla swoich znajomych fotografował ich śluby. Okazało się, że jest w tym naprawdę dobry. W 2006 roku postanowił zawodowo zająć się fotografią ślubną. Dziś Kenny Kim Photography ma na swoim koncie ponad 150 ślubów. Obecnie Kenny mieszka w Chicago, ale śluby fotografuje w każdym zakątku świata.

Kenny stara się wcześniej dobrze poznać swoich bohaterów, żeby ci mogli mu w pełni zaufać, a w dniu ślubu byli już przyjaciółmi. Stąd jego zdjęcia emanują prawdziwymi emocjami. Styl Kenny’ego bywa nazywany subtelnym artyzmem. Na swoim koncie ma też śluby gwiazd sportu i szklanego ekranu np. ślub Salmy Hayek z Francois Henri Pinaultem.

Kenny jest autorem książek: "Cyfrowa fotografia ślubna. Warsztaty fotograficzne" i "Wedding Photographer’s Planner".
Jego zdjęcia ukazały się m. in. w: Destination Weddings & Honeymoons, The Knot, WIND Magazine czy Chicago Social Brides.

Kenny jest aktywnym członkiem WPPI oraz uznanym mówcą Kodaka. Destination Weddings & Honeymoons Magazine umieściło go na liście 20 najlepszych fotografów ślubów wyjazdowych.

Fot. Kenny Kim

[kn_advert]

Fot. Kenny Kim

Emin Kuliyev

Urodził się w Azerbejdżanie, później wyjechał do Moskwy, a od ponad 10 lat mieszka w Nowym Jorku. Uwielbia to miasto, bo dzięki niemu ma okazję uchwycić wiele kultur, bez potrzeby podróżowania po całym świecie. Po przyjeździe do Nowego Jorku zaczął studiować medycynę, ale po 2 latach zamienił ją na projektowanie graficzne, ponieważ nie mógł żyć bez fotografii i sztuki. W 2001 roku miał poważny wypadek samochodowy w Connecticut. Długi czas rekonwalescencji pozwolił mu na wielogodzinne zabawy nowym aparatem cyfrowym. Co prawda unieruchomiony miał bardzo ograniczoną przestrzeń, ale mając doświadczenie grafika komputerowego zauważył, że może stworzyć wszystko, co tylko wykreuje w swoim umyśle. Od tego momentu związał się na stałe z fotografią. Wszystkiego nauczył się z książek i internetu. W poszukiwaniu inspiracji studiował prace Salvadora Dali i Rene Magritte’a oraz fotografie Bussinka i Nguyena. Wybrał fotografię ślubną głównie dlatego, że nie ma w niej szefa, a po drugie, ponieważ może tu połączyć swoje umiejętności i wiedzę: 15 lat pracy w Photoshopie i 9 lat pracy jako przedstawiciel handlowy.

Emin robi zdjęcia bez zawahania, ale z dużą cierpliwością. W jego pracach można poczuć amerykański styl wibrujących kolorów. Wiele uwagi przykłada do jakości i czystości obrazu. Choć sam mówi krótkimi zdaniami, jego zdjęcia wywołują mnóstwo słów i emocji.

Zdjęcia Emina publikowano w: Brides New York, Digital Photo czy Popular Photography. Został nazwany fotografem roku 2011 przez WPJA i AGWPJA w 2008 roku. Jest też członkiem ISPWP.

Fot. Emin Kuliyev

[kn_advert]

Fot. Emin Kuliyev

Todd Laffler

Zaczął swoją fotograficzną podróż, gdy miał 17 lat. Mama pokazała mu jak robić zdjęcia i jak je wywoływać w prowizorycznej ciemni w piwnicy. Od razu mu się spodobało. Zaczął fotografować to, co znał najlepiej - skateboarding. Zrobił nawet swój własny magazyn ze zdjęciami o jeżdżeniu na desce Fish Eye. Skończył fotografię na Maryland Institue College of Art. Obecnie mieszka w Kalifornii.

"Mój styl najlepiej opisać jako nowoczesny, świeży, śmieszny i czasami trochę dziwaczny" mówi Laffler. Pozwala wydarzeniom płynąć swoim rytmem, a samemu starać się to jak najlepiej uchwycić. Lubi wprowadzać element zabawy, aby niespodziewanie uatrakcyjnić obraz. Często stosuje techniki, które używa się przy fotografowaniu skateboardu. Na weselach robi zdjęcia znad głowy albo kładzie aparat na ziemi i przechyla go na boki. Czuje się komfortowo, kiedy kadruje bez patrzenia. Szeroko otwarte przestrzenie to zdecydowanie jego ulubiona cecha. Lubi kompresję, jaką daje mu długa ogniskowa. Dużo zabawy, humoru i żywych kolorów, to również wyznaczniki jego pracy.

Zdjęcia Lafflera ukazały się między innymi w: Brides NewJersey, photographuy.com, Wedding Photography, A guide to Posing.

W 2012 roku został uznany za jednego z 10 najlepszych fotografów ślubnych na świecie przez American Photo Magazine.

Fot. Todd Laffler

[kn_advert]

Fot. Todd Laffler

Siang Loo

Mieszka w Seattle, ale fotografuje śluby na całym świecie. Nie mówi nic o sobie, bo dla niego liczą się tylko jego bohaterowie.

Każde jego zdjęcie jest całkowicie inne, potrafi doskonale mieszać style. Galeria Sianga mogłaby służyć za podręcznik do fotografii ślubnej. Wszystkie ujęcia wykonuje książkowo, idealnie kadruje i operuje światłem. Z jednej strony jego prace są zachowawcze, z drugiej natomiast przypominają uduchowione obrazy w pełni oddające atmosferę uroczystości. Jedna z opinii wystawionych przez parę młodą trafnie komentuje prace Sianga: "Pasjonujące historie opowiedziane z pasją".

Siang należy do organizacji WPJA i AGWPJA oraz PPA. Od 2008 roku WPJA nagrodziła jego 24 zdjęcia ślubne w różnych kategoriach.

Fot. Siang Loo

[kn_advert]

Fot. Siang Loo

Sergio Lopez

Urodził się w Meksyku, ale obecnie mieszka w Arizonie. Z wykształcenia jest inżynierem elektrykiem. W 2003 roku postanowił zostać fotografem ślubnym, kiedy na weselu swojego brata zobaczył zawodowego fotografa. Robił on zdjęcia młodej parze na plaży, miał na sobie bermudy, sandały i kapelusz i używał najfajniejszego aparatu, jaki kiedykolwiek Lopez widział. Były to pierwsze lata lustrzanek cyfrowych, a Lopez od zawsze fascynował się nowinkami technologicznymi. Od razu po tym wydarzeniu kupił taki sam aparat na eBayu i zaczął pilnie uczyć się fotografii. Nie wystarczały mu weekendy, dlatego rzucił dotychczasową pracę i w pełni poświęcił się fotografii ślubnej.

W fotografii dla Lopeza najważniejsi są ludzie. "Inżynieria była piękną rzeczą, ale na koniec dnia, nikt cię nie przytulił, bo pomyślał, że twoja praca jest piękna", tak Lopez uzasadnia swój wybór. Uwielbia to, co robi, choć na każdej uroczystości dostaje gęsiej skórki. Przed każdym ślubem słucha "Ready Steady Go" Oakenfolda. Jego zdjęcia są wyraziste i pełne emocji, są dobrym przykładem żywego stylu dokumentalnego.

W 2012 roku został uznany za jednego z 10 najlepszy fotografów ślubnych na świecie przez American Photo Magazine.
Dodatkowo 8 razy z rzędu został nazwany najlepszym fotografem ślubnym na świecie przez własną mamę.

Fot. Sergio Lopez

[kn_advert]

Fot. Sergio Lopez

David Murray

Urodził się w Bostonie. Po zrobieniu dyplomu udał się na Florydę, gdzie rozpoczął pracę jako glazurnik. Zaprzyjaźnił się wtedy z miejscowym fotoreporterem i od tego momentu zaczęła się jego przygoda z fotografią, z którą wcześniej nie wiązał swojej przyszłości. Na uniwersytecie interesowała go przede wszystkim Francja i francuska literatura. Kurs fotografii miał dopiero na ostatnim roku, ale jak wspomina fotografia wiele razy wygrywała z Proustem. Zdjęcia na ślubach zaczął robić w 2002 roku po przeprowadzce z żoną i małym dzieckiem do Maine. Oboje chcieli uciec od stresu związanego z branżą prasową, a David akurat dostał propozycję z miejscowego hotelu, czy nie robiłby zdjęć na ślubach. I od tego się zaczęło.

David jest przede wszystkim fotoreporterem, dlatego jak na prawdziwego reportera przystało uwielbia obiektyw szerokokątny. Fotoreportaż jest tylko jednym z trików, których używa. Lubi też dobry portret z odrobiną mody. David po części czerpie inspiracje z obrazów z Life Magazine, jakie pamięta z dzieciństwa. Czasem przy fotografowaniu rytuału małżeńskiego używa dokumentalnego podejścia, którego uczył się ze zdjęć Roberta Capy czy Eugene’a Smitha.

David Murray jest finalistą nagrody Pulitzera, pracował dla Agence France-Presse, NY Times, Time Magazine czy Atlanta Journal-Constitution, publikował też w wielu ślubnych tytułach. Należy do stowarzyszeń ISWSP i WPJA, które uznało go w 2007 roku za jednego z 5 najlepszych fotoreporterów ślubnych na świecie.

Fot. David Murray

[kn_advert]

Fot. David Murray

Jeff Newsom

Zdjęcia ślubne zaczął robić inaczej niż większość fotografów, którzy pierwsze kroki stawiali na ślubach przyjaciół. Jemu wszyscy znajomi odmawiali, dlatego zatrudnił się na weselu całkowicie obcych ludzi za śmieszne pieniądze. Jednak z fotografią ślubną miał już wcześniej do czynienia. Kiedy jeszcze był muzykiem i śpiewał w małym zespole punk rockowym, a trwało to 6 lat, jego współlokator pracował jako kamerzysta na weselach. Newsom czasami chodził jako jego zastępca. Polubił spontaniczność wesel i postanowił otworzyć własny biznes. Następnego roku zrobił już 35 ślubów i wcale nie zwolnił, a wręcz przeciwnie: mając prawie 8 letni staż robi rocznie ok. 50 sesji ślubnych.

Cały czas uwielbia nieprzewidywalne sytuacje i ich dynamikę. Nigdy nie chce znać planu uroczystości. Twierdzi, że poczucie kontroli niszczy jego pokłady kreatywności, woli interpretować każdą chwilę na bieżąco.

Newsom uwielbia głębię pola widzenia, która odzwierciedla jego spojrzenie. Inspirują go impresjoniści – Monet i van Gogh, szczególnie to, jak doborem kolorów i ruchem pędzla oddają emocje. Stąd Newsom sam często maluje światłem, choć jego fotografie są bardziej surrealistyczne i spontaniczne.

W 2012 roku Newsom został uznany za jednego z 10 najlepszych światowych fotografów ślubnych w rankingu American Photo Magazine, a 121 Clicks umieścił go na liście 20 autorów najbardziej inspirujących portfolio ślubnych.

Fot. Jeff Newsom

[kn_advert]

Fot. Jeff Newsom

Alexander Nozdrin

Fotografią zaczął się interesować, gdy miał 14 lat. Choć z aparatem w ręku pracuje już ponad połowę swojego życia, wolałaby mówić, że towarzyszy mu przez całe życie. Przyznaje bez fałszywej skromności, że jest mistrzem fotografii weselnej. Do tej pory zrobił około 600 sesji weselnych i nawet na nim ta liczba robi wrażenie. Jego zdjęcia poza prywatnymi zbiorami znajdują się w galeriach w Londynie, Nowym Jorku i Białym Domu. Nozdrina interesują wszystkie gatunki fotograficzne. W 2003 roku został uznany za najlepszego fotografa samochodów w Rosji.

Działa zgodnie ze swoją filozofią życiową, która mówi, że nigdy nie można stać w miejscu, nieustannie trzeba zdobywać nowe szczyty. Dlatego też stara się spopularyzować światowe trendy w fotografii ślubnej na rynku rosyjskim. Założył pierwszą szkołę online fotografii weselnej "WedSchool.ru". Jest też organizatorem rosyjskiego "Wedding biennale".

Zdjęcia ślubne Nozdrina odzwierciedlają rosyjski przepych, są głęboko osadzone w baśniowej poetyce, przepełnione niewidzialną magią. Dla Nozdrina jest to sposób na zatrzymywanie czasu.

W 2007 roku Stowarzyszenie Fotografów Weselnych ASFO uznało go za najlepszego fotografa weselnego w Rosji. W 2011 roku zdobył Gran-Prix w kategorii "weselna foto-książka", a w 2012 I i II miejsce w kategorii "fotografia ślubna" w konkursach organizowanych przez WPPI. Były to pierwsze w historii tak duże osiągnięcie rosyjskiego fotografa. Nozdrin przyznaje, że "być czołowym fotografem to jednocześnie zaszczyt i odpowiedzialność".

Fot. Alexander Nozdrin

[kn_advert]

Fot. Alexander Nozdrin

Marco Schwarz

Ma 40 lat, mieszka w okolicach Moguncji. Jego przygoda z fotografią zaczęła się na wakacjach w Grecji. Jako człowiek bez hobby Marco był znudzony urlopem, więc zaczął robić zdjęcia swojemu synowi. Wtedy jego żona stwierdziła, że właśnie odnalazł swoje hobby. A jak twierdzi, żony trzeba się słuchać. Rok później kolega poprosił go o zrobienie zdjęć na ślubie. Skutki były tylko półkatastrofalne, więc postanowił dalej próbować. Na początku fotografował śluby od czasu do czasu za małe pieniądze, aż wesela zaczęły się rozrastać, obiektywów zaczęło przybywać, a efekty zachwycały wszystkich. Teraz mając już około 10-letnie doświadczenie, podróżuje po całym świecie.

Marco tworzy unikalne dzieła sztuki. Jego zdjęcia to mieszanka intymnego i oryginalnego reportażu. Świetna kompozycja i piękne kolory w połączeniu z naturalnością i dynamiką dają niesamowite efekty, które wyznaczają trendy na całym świecie.

Marco od 2008 roku był wielokrotnie nagradzany przez WPJA, należy też do ISPWP. Jego zdjęcia ukazały się w: The Knot, Braut&Bräutigam Magazin.

Fot. Marco Schwarz

[kn_advert]

Fot. Marco Schwarz

Susan Stripling

Nigdy nie myślała, że zostanie fotografem ślubnym. Choć swój pierwszy aparat kupiła w liceum, postanowiła studiować teatr i taniec. Po ukończonych studiach przeprowadziła się do Nowego Jorku, ale stwierdziła, że życie głodującej aktorki jest nie dla niej. Próbowała iść różnymi ścieżkami kariery, aż w końcu odnalazła miłość do fotografii i zaczęła studia projektowania cyfrowego i graficznego.

Pierwszy ślub, który fotografowała na prośbę swojego kolegi, którego nie było stać na profesjonalistę, sprawił, że zaczęła traktować tę pracę jako teatr żywych emocji. Zrozumiała, że nie jest to wcale sztywna i nudna kariera. W 2001 roku otworzyła swój własny biznes.
Początkowo myślała jednak, że fotografując śluby marnuje 4 lata nauki, ale w końcu zrozumiała, że zaplecze wiedzy, jakie posiada związane z teatrem pozwala jej przewidywać chwile i dzięki temu jest lepiej przygotowana. Wie, kiedy uczucia są szczere i prawdziwe. Swój styl uważa za prosty i wymowny. Nie ma wymyślnych historii, tylko konkretne chwile i emocje.

Zdjęcia Stripling pojawiły się w: Martha Stewart Weddings, Bride and Bloom, The Knot, Proffesional Photographer Magazine, The New York Times.
Brała udział w Digital wedding Forum, jest także mówcą w WPPI.

Wielokrotnie nagradzana w konkursie WPPI 16x20 International Print Competition.
W 2012 roku uznana za jednego z 10 najlepszych fotografów ślubnych na świecie przez American Photo Magazine.

Fot. Susan Stripling

[kn_advert]

Fot. Susan Stripling

Beata Szwabowicz

Fotografem jest z wykształcenia i zamiłowania. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu z tytułem magistra sztuki z oceną celującą na wydziale fotografii u prof. Stefana Wojneckiego. Już na czwartym roku studiów rozpoczęła karierę wykładowcy, która trwała ponad 15 lat. Swoją pracownię fotografii prowadzi od 2002 roku. Wcześniej doświadczenie zawodowe zdobywała też w agencji wydawniczo-reklamowej.

Dla Beaty Szwabowicz utrwalanie najważniejszych chwil dwojga zakochanych ludzi jest zawsze silnym osobistym przeżyciem. Cyfrowe ujęcia w dobrym stylu, to z pewnością trafne sformułowanie opisujące prace Szwabowicz. Jej doskonałe umiejętności techniczne w połączeniu z artystycznymi środkami wyrazu tworzą barwne i wyraziste obrazy. Inspiruje się przede wszystkim swoimi bohate, bo pozwala im nieustannie kierować się sercem i instynktem, a wszystkich wokół zabiera z powrotem do podstaw strachu, zdumienia, zaangażowania, ekstazy, śmiechu i miłości. Max i Margaux twierdzą, że wspólna miłość do dobrych książek, leniwych niedziel i ciastek z bananowym kremem utrzymuje ich jeszcze przy zdrowych zmysłach i ostatecznym szczęściu.

Fot. Beata Szwabowicz

[kn_advert]

Fot. Beata Szwabowicz

Miłosz Wozaczyński

Urodził się w 1975 roku w Szczecinie. Miłość do fotografii pojawiła się u niego z chęci uwieczniania motocyklowych wypadków. Do wszystkiego jednak doszedł sam, bez specjalistycznej szkoły i kursów. Jego skarbnicą wiedzy był internet, który umiał umiejętnie wykorzystać. Po latach twórczych poszukiwań zdecydował się na alternatywną fotografię ślubną, choć najmocniej w swojej pracy angażuje się w portrety i fotografię kreatywną. Fotografią ślubną zajmuje się wraz ze swoją żoną Magdaleną. Obecnie podróżują między Brukselą a Łodzią, ale pracują na terenie całej Europy.

Zdjęcia Wozaczyńskiego są przede wszystkim niekonwencjonalne, widać w nich zamiłowanie do stylu vintage. Sam mówi, że jego kompozycje są zaplanowane, wyreżyserowane, mają widza na chwilę zatrzymać i zaskoczyć. Dla niego najważniejszy jest pomysł, sensowne użycie rekwizytów i odpowiednia poza. Zwykle używa wielkiego formatu.

Wozaczyński jest zwycięzcą nagrody złotego medalu w Prix de la Photographie Paris PX3 i laureatem konkursu Hassleblad Masters w serii artystycznych portretów ślubnych. Jego prace pokazywane są na wielu wystawach w kraju i za granicą. Najnowsze zdjęcia Wozaczyńskiego można znaleźć w albumie Hasselblad Masters v3.

Fot. Miłosz Wozaczyński

[kn_advert]

Fot. Miłosz Wozaczyński

Konrad Zagłoba

Pochodzi z Piotrkowa Trybunalskiego, obecnie mieszka w Warszawie. Studiował anglistykę na Akademii Świętokrzyskiej, był także stypendystą Warszawskiej Szkoły Fotograficznej. Należy do organizacji Best of Wedding Photography.

Zdecydował się na karierę w fotografii ślubnej, bo chce nieustannie towarzyszyć ludziom w najważniejszym momencie ich życia. "Liczy się każda setna sekundy, bo przecież nic dwa razy się nie zdarza" - mówi Zagłoba.

W swojej pracy stara się łączyć profesjonalizm warsztatowy i świeżość spojrzenia. A nie jest to zwykłe spojrzenie na innych ludzi. Jest to patrzenie miłym okiem na prawdziwych przyjaciół. Zawsze pamięta o tym, że późniejszy album ze zdjęciami ma przenieść bohaterów w czasie i przestrzeni, z powrotem do najpiękniejszych chwil życia. Stąd w jego zdjęciach można odnaleźć baśniowy charakter, z lekką nutą tajemniczości, co dodatkowo podkreśla wyjątkowość uwiecznionych chwil.

Fot. Konrad Zagłoba

[kn_advert]

Fot. Konrad Zagłoba