Olympus Stylus TG-830 Tough - test aparatu kompaktowego

Budowa i wygląd zewnętrzny

Olympus TG-830 należy do wąskiej grupy kompaktów, które możemy zabierać ze sobą pod wodę, nawet podczas nurkowania. Wytrzymuje zanurzenie do głębokości 10 metrów, w związku z czym świetnie nadaje się na wakacyjne wyjazdy do ciepłych krajów. Wodoszczelność oznacza też, że nie grozi mu zabrudzenie wnętrza obudowy kurzem czy piaskiem, przed czym należy chronić zwykłe aparaty podczas pobytu na plaży lub w gorącym klimacie. Bez obawy możemy też korzystać z niego w trakcie zimowych wypadów na narty, ponieważ może bez obaw pracować nawet przy temperaturze -10 stopni Celsjusza. Wbrew pozorom zaś niskie temperatury łatwo mogą uszkodzić delikatne elementy elektroniczne, o czym warto pamiętać w zimie.

[converttable]

zdjęcie 1

zdjęcie 2

zdjęcie 3

zdjęcie 4

zdjęcie 5

zdjęcie 6

zdjęcie 7

zdjęcie 8

[converttable]

Już sam wygląd aparatu świadczy o sporej wytrzymałości korpusu. Wykonana ze szczotkowanego metalu obudowa wygląda na odporną i wytrzymałą. Wszystkie elementy są dobrze spasowane i nic nie ugina się i nie lata luzem pod palcami. Uwagę zwraca zamocowany na przedniej ściance obudowy pokaźny plastikowy uchwyt. Jego porowata powierzchnia ułatwia uchwycenie aparatu i zapobiega jego wyślizgiwaniu się z ręki. Niestety z tyłu aparatu nie ma zbyt wiele miejsca na oparcie palców. Przed przypadkowym wypuszczeniem aparatu z ręki chroni go nieco pokaźna klamra, do której mocowany jest pasek na rękę. Na szczęście aparat jest też odporny na upadek z wysokości 2,1 metra, a także na obciążenie ciężarem do 100 kg, więc można na nim nawet usiąść, ale lepiej nie sprawdzać w praktyce jak się zachowa w takiej sytuacji lub po upadku na ziemię.

[kn_advert]

W prawym górnym rogu przedniej ścianki umieszczono obiektyw aparatu. Otoczony jest on solidną, wystającą ramką, która z jednej strony podkreśla agresywny wygląd aparatu, z drugiej zaś chroni sam obiektyw przed uszkodzeniem. Trzymając aparat musimy jednak bardzo uważać, aby nie wysuwać palców lewej dłoni przed obiektyw. Duży kąt widzenia optyki sprawia bowiem, że opuszki palców od razu są widoczne w kadrze. Utrudnia to operowanie aparatem i może zepsuć wiele zdjęć oraz nagrań filmowych.

W centrum przedniej ścianki ulokowano sporą lampę błyskową, a ponad nią, w wyraźnie widocznym garbie, czujnik GPS. Prawie całą prawą ściankę obudowy zajmuje pokrywa osłaniająca gniazdo karty pamięci. Możemy, więc wymieniać kartę nawet wówczas, gdy aparat zamocowany jest na statywie, czego nie można zrobić w przeważającej większości kompaktów.
Tylna ścianka jest niemal cała zapełniona. Większą część miejsc zajmuje oczywiście 3-calowy ekran LCD, pozostała część zajęta jest przez sporą liczbę przycisków i pokręteł sterujących pracą aparatu.

 

Elementy sterujące

Na górnej ściance aparatu umieszczono włącznik oraz przycisk uruchamiający nagrywanie filmów zaś między nimi ulokowano pokaźny spust migawki. Otoczony jest on wystającym w górę pierścieniem, więc łatwo jest go odszukać samym dotykiem, co przydaje się, gdy z uwagą śledzimy jakiś obiekt na ekranie aparatu. Jest on przy tym umieszczony w takim miejscu, że palcem akurat trafia się na niego więc samo zwolnienie migawki nie nastręcza żadnych problemów.

Olympus TG-830 wyposażono w bogaty zestaw elementów sterujących. Co prawda do sterowania zmianą ogniskowej służy dwuprzyciskowy przełącznik (nie jest to typowa dźwigienka rozpoznająca siłę nacisku), ale wybór trybów pracy dokonuje się już klasycznym pokrętłem, dzięki czemu zmiana trybu jest bardzo prosta i nie zajmuje wiele czasu. Nieco niżej umieszczono włącznik odtwarzania nagranych ujęć, a pod nim zestaw przycisków pełniących rolę wybieraka wielokierunkowego. Za ich pomocą można przeglądać menu sterujące aparatu, a także zmieniać sposób pracy lampy błyskowej, włączać samowyzwalacz lub kasować zbędne pliki. Na samym dole ulokowano przycisk włączający główne menu aparatu.

 

 

Podzespoły aparatu

Większość aparatów przystosowanych do wykonywania zdjęć pod wodą nie różni się zbytnio wyglądem. Konieczność zachowania szczelności nie pozwala na nadmierną ekstrawagancję oraz wymusza zastosowanie podobnych rozwiązań konstrukcyjnych. Aparaty te głównie różnią się ilością i rozmieszczeniem elementów sterujących oraz ilością dostępnych funkcji.

[kn_advert]

Ekran LCD

 

Ekran HyperCrystal III zamontowany w Olympusie TG-830 ma 3-calową przekątną oraz rozdzielczość 460 000 punktów. Jego jasność można zwiększać lub zmniejszać w zakresie 4 poziomów. Jest przy tym na tyle jasny, że swobodnie możemy kadrować obraz nawet w jasny, słoneczny dzień.

 

Obiektyw

W aparacie zastosowano obiektyw z wewnętrznym mechanizmem przesuwu soczewek, co jest typowym rozwiązaniem w konstrukcjach kompaktów przeznaczonych do wykonywania zdjęć pod wodą. Układ optyczny pozwala na uzyskanie 5-krotnego zoomu optycznego, czyli typowego dla dużej części kompaktów. Pozwala on przy tym na uzyskanie szerokiego kąta widzenia, który odpowiada obiektywowi z ogniskową 28 mm dla filmu 35 mm. Musimy jednak pamiętać, że z uwagi na umieszczenie obiektywu tuż przy górnej i dolnej krawędzi aparatu bardzo łatwo uchwycić w kadrze opuszki palców trzymających aparat. Należy mieć to stale na uwadze i nie można wysuwać palców poza osłonę obiektywu.

 

Matryca obrazu

Olympus TG-830 wyposażono w matrycę obrazu typu CMOS BSI o rozdzielczości 16,0 MP oraz w procesor TruePic VI. Pozwala on na zapis zdjęć o maksymalnej rozdzielczości 4608 x 3456 punktów, w proporcjach 4:3. Możemy też nagrywać filmy w formacie Full HD 1080p lub HD 720p. Po zmniejszeniu jakości obrazu do formatu HD staje się możliwe filmowanie z szybkością 120 kl./s, a przy formacie HVGA można zwiększyć szybkość nagrywania do 240 kl./s. Przy odtwarzaniu nagranych w ten sposób filmów uzyskujemy obrazy wyświetlane w zwolnionym tempie.

W trakcie nagrywania z jakością Full HD możemy zapisywać normalne zdjęcia, dzięki czemu unikamy dylematu czy ciekawe sceny filmować czy też rejestrować na nieruchomych ujęciach.

 

Lokalizacja i wysyłanie zdjęć

Do aparatu Olympus TG-830 wbudowano czujnik GPS oraz elektroniczny kompas, dzięki czemu do wykonywanych zdjęć może być dodana informacja o miejscu, w jakim zostały one wykonane. Aparat rejestruje nawet kierunek, w jakim skierowany jest jego obiektyw. Może też wyświetlać informacje o 700 000 miejsc wartych odwiedzenia i sfotografowania.

Aparat kompatybilny jest z kartami typy Eye-FI FlasAir, które umożliwiają bezprzewodowe przesyłanie wykonanych zdjęć i filmów.

 

 

Wrażenia z użytkowania

Kompakty wyposażone w wodoszczelne obudowy zwykle są dość kłopotliwe w obsłudze. Przede wszystkim wszelkie połączenia z elementami ruchomymi nie mogą przepuszczać wody. Poza tym opór stawiany przez przyciski musi być tak dobrany, aby ciśnienie wody nie powodowało ich wciśnięcia i przypadkowego zadziałania. Dlatego też użytkownicy tych aparatów zwykle skarżą się na kłopoty z obsługą i konieczność stosowania dużej siły przy operowaniu przyciskami. W przypadku aparatu Olympus TG-830 nie powinni jednak mieć wielu powodów do narzekania. Przyciski i pokrętła działają bez zarzutu i nie musimy używać zbyt wiele siły, aby włączyć wybrane funkcje.

 

Ergonomia i funkcjonalność

Obsługa aparatu Olympus TG-830 nie sprawia żadnych kłopotów. Musimy tylko uważać, aby palce dłoni trzymającej aparat nie wystawały poza obramowanie obiektywu. To jedyny mankament aparatu. Mimo zastosowania wodoszczelnej obudowy posługiwanie się przyciskami i pokrętłami nie sprawia większych trudności. Działają one bardzo precyzyjnie i bez trudu można zarówno wcisnąć każdy z przycisków, jak i wyczuć moment, w którym zaczyna on działać. Ich rozmieszczenie pozwala na szybką zmianę parametrów pracy aparatu, wybranie właściwego trybu pracy czy właściwe  wykadrowanie zdjęcia.

Przydatne jest szczególnie pokrętło zmiany trybów pracy. Możemy dzięki niemu w szybki sposób ustalić rodzaj zdjęć, jakie chcemy wykonywać, a także możemy włączać bardziej zaawansowane tryby filmowania. Podstawowy tryb filmowania włącza się przyciskiem umieszczonym tuż obok spustu migawki. Dzięki temu nagrywanie filmów można włączać i wyłączać bez odrywania ręki od obudowy. W ten sposób zminimalizowano drgania aparatu, jakie powoduje zmiana ułożenia palców na obudowie. Trzeba tylko uważać, aby przypadkowo nie nacisnąć złego przycisku.

Trochę zaskakujące z początku jest działanie menu podręcznego (nie głównego - do niego jest osobny przycisk), którym steruje się za pomocą przycisków wybieraka wielofunkcyjnego. Żeby wejść do tego menu należy nacisnąć jeden z tych przycisków, poza przyciskiem górnym, który zmienia sposób działania ekranu. Naciśnięcie przycisku lewego lub prawego otwiera od razu listę opcji sterujących fleszem. Naciskając przycisk dolny otwieramy zaś od razu listę opcji sterujących samowyzwalaczem. Potem do poruszania się po menu możemy wykorzystać wszystkie przyciski wybieraka. Z początku trzeba się przyzwyczaić do zmiany funkcji przycisków w momencie, gdy menu jest już otwarte. Na szczęście dość szybko korzystanie z menu staje się proste oraz intuicyjne.

Za pośrednictwem menu podręcznego możemy zmieniać podstawowe parametry sterujące pracą aparatu, takie jak sposób pracy flesza lub samowyzwalacza, kompensacja ekspozycji, balans bieli, czułość, użycie zdjęć seryjnych, rozmiar zdjęć i proporcje ich boków. Osobny przycisk umieszczony ponad wybierakiem pozwala włączyć odtwarzanie nagranych ujęć, zaś przycisk umieszczony na samym dole włącza główne menu aparatu.

 

Tryby pracy

Sposób pracy aparatu zmieniamy niewielkim pokrętłem umieszczonym na tylnej ściance obudowy. Podstawowych trybów pracy nie ma jednak zbyt dużo. Aparat może pracować w trybie całkowicie automatycznym lub programowym. W trybie i-Auto wszystkie parametry ekspozycji są dobierane przez procesor. Od nas zależy tylko sposób działania flesza i samowyzwalacza oraz rozmiar zdjęć i proporcje ich boków.

Po włączenie trybu Program dostępne stają się dodatkowo opcje sterujące czułością, balansem bieli i korektą ekspozycji oraz zdjęciami seryjnymi. Pokrętłem sterującym możemy też włączać rejestrowanie panoramy, a także tryb wykonywania zdjęć nocnych, oraz filmowania z możliwością wyboru szybkości rejestrowania klatek filmu albo wykonywania zdjęć podczas filmowania.

Olympus TG-830 wyposażono też w zestaw 21 programów tematycznych oraz w osobny zestaw specjalnych filtrów graficznych, które powodują automatyczne przekształcanie rejestrowanych zdjęć. Niektóre z nich działają też, gdy włączone zostanie filmowania, co pozwala na uzyskanie zaskakujących rezultatów.

[converttable]

Brak efektu

PopArt

Kam. Otworkowa

Rybie Oko

Zmiękczenie Ostrości

Punk

[converttable]

[kn_advert]

[converttable]

Brak efektu

Iskrzące odblaski

Akwarela

Odbicie

Miniatura

Rozdrobnienie

Dramatyczny

[converttable]

Warto podkreślić, że bardzo prosto możemy tworzyć zdjęcia panoramiczne. Po włączeniu trybu Panorama wystarczy wcisnąć spust migawki i zatoczyć aparatem koło. Zarejestrowany zostanie wówczas ciąg ujęć, które automatyka aparatu połączy w jedno zdjęcie panoramiczne. Możemy przy tym trzymać aparat w poziomie lub w pionie. Szczególnie to drugie ułożenie warto wypróbować, bowiem panorama będzie wyższa, co pozwoli na uzyskanie kadru zbliżonego proporcjami do naturalnego sposobu obserwowania naszego otoczenia.

 

 

Jakość obrazu i filmów

Olympus TG-830 wyposażono w matrycę CMOS BSI, o stosunkowo niskich szumach ale mimo to jakość zdjęć trzeba uznać za przeciętną. Na pewno nie są one złe i nawet przy gorszej pogodzie potrafią się prezentować całkiem nieźle. Przy dobrym słońcu czasami aż zaskakują nasyceniem kolorów i głębią barw. Jednak przy bliższym przyjrzeniu się detalom można mieć do nich zastrzeżenia, czego powodem jest niezbyt jasny obiektyw o skomplikowanej budowie wewnętrznej, który zmusza automatykę do odszumiania zdjęć.

[kn_advert]

Poziom szumów

Mimo zastosowania matrycy typu CMOS nawet przy najniższej czułości widać na zdjęciach utratę wyrazistości obrazu i szczegółów oraz rozmycie krawędzi i niewielkich detali spowodowaną programowym usuwaniem szumów. Inna sprawa, że dolny zakres czułości zaczyna się dopiero od 125 ISO, a więc od stosunkowo dużej wartości. Niestety powoduje to pojawienie się wielobarwnych szumów w miejscach zacienionych oraz widocznego ziarna w obszarach o jednolitym kolorze, takich jak czyste, błękitne niebo. Przy czułości 400 ISO wyraźnie narasta rozmycie detali oraz wspomniany już wielokolorowy szum. Lepiej też unikać dalszego zwiększania czułości. Co prawda możemy skorzystać nawet z wartości 6400 ISO, ale już przy 800 ISO spadek jakości zdjęć jest bardzo mocny. Z wyższych czułości można ewentualnie skorzystać, gdy zależy nam na wykonaniu zdjęcia mimo słabego oświetlenia i nie przywiązujemy większej wagi do idealnego odwzorowania szczegółów.

[converttable start="1"]

Czułość ISO

ISO 125

ISO 200

ISO 400

ISO 800

ISO 1600

ISO 3200

ISO 6400

[converttable]

 

Zakres tonalny

Olympus TG-830 całkiem nieźle radzi sobie z silnym, kontrastowym oświetleniem. Przy bardziej złożonym oświetleniu możemy zmienić sposób wykonywania pomiaru światła. Mamy jednak do wyboru tylko dwa tryby. Aparat może korzystać z pełnej automatyki ESP, która analizuje naświetlenie całego kadru. Jeżeli będzie ona zawodzić można włączyć tryb punktowy, a wówczas parametry ekspozycji zostaną dopasowane do poziomu oświetlenia w miejscu wyostrzania obrazu. Przy silnym słońcu warto skorzystać z programowej kompensacji cieni. Sprawuje się ona bardzo dobrze. Nawet gdy w kadrze uchwycimy obiekty oświetlone silnym słońcem to miejsca leżące w głębokim cieniu też powinny być w miarę dobrze widoczne. Nie dochodzi do całkowitego zaczernienia tych fragmentów zdjęć, a także miejsca jasne nie są wypalane do całkowitej bieli.

 

Odwzorowanie barw

Matryca aparatu świetnie radzi sobie z odwzorowaniem rzeczywistych kolorów fotografowanych obiektów. Szczególnie efektownie potrafi wyglądać głęboki, czysty błękit bezchmurnego nieba. Także inne barwy są prawidłowo odzwierciedlane i na zdjęciach nie widać żadnych nienaturalnych przebarwień. Dobrze oddane są też delikatne przejścia tonalne i można śmiało wykorzystać aparat do fotografowania przyrody oraz roślin i kwiatów.

 

Balans bieli

Przy bardzo silnym słońcu, zwłaszcza gdy w kadrze jest dużo nieba i jasnych obiektów, zdjęcia mają nieco zbyt chłodną tonację. Warto wówczas zrezygnować z automatycznego balansu bieli i włączyć tryb Słonecznie, który lepiej sobie radzi z nadmiarem światła. Jeżeli jednak w kadrze pojawi się dużo obiektów o zróżnicowanej kolorystyce można balans bieli całkowicie powierzyć automatyce. Zdjęcia będą wyglądały naturalnie z dobrze oddanymi barwami fotografowanych obiektów.

[converttable start="1"]

Balans bieli

WB Auto

Słonecznie

Pochmurno

[converttable]

 

Geometria obrazu

Mimo złożonej konstrukcji obiektywu geometria obrazu jest prawidłowa w całym zakresie ogniskowych. Przy szerokim kącie widzenia obiektyw zachowuje dobrą ostrość obrazu w niemal całym kadrze. Delikatne rozmycie widać tylko w samych narożnikach. Niestety wraz ze wzrostem ogniskowej narasta też zjawisko rozmycia obrazu po bokach zdjęć. Zaczyna się ono nawet w połowie odległości między centrum a krawędzią zdjęcia. Na dobrą więc sprawę niemal 50 % kadru ulega rozmyciu. Przy dużym zoomie możemy więc liczyć tylko na to, że w centrum zdjęcia obraz będzie ostry i wyraźny.

Na szczęście zdjęcia wolne są od innej zmory kompaktów, a mianowicie od aberracji chromatycznych. Oczywiście nie całkowicie, bo pojawiają się one wzdłuż bardzo cienkich i ciemnych obiektów, takich jak gałęzie drzew, ale można je dostrzec dopiero po mocniejszym powiększeniu obrazu. Oglądając zdjęcia w całości raczej nie dostrzeżemy pomarańczowych czy fioletowych obwódek typowych dla tego typu defektów obrazu.

 

 

Wyostrzanie, zdjęcia seryjne i filmy

Podobnie jak w większości kompaktów za uzyskanie ostrego zdjęcia odpowiada autofocus typu TTL z pomiarem kontrastu. Zdani jesteśmy na niego zarówno podczas wykonywania zwykłych zdjęć, jak i zdjęć seryjnych czy też podczas filmowania.

[kn_advert]

Autofocus

Autofocus nie jest zbyt szybki, więc raczej o wykonywaniu zdjęć z zaskoczenia można zapomnieć. Podobnie z fotografowaniem ptaków w locie – zwłaszcza gdy korzystamy z dużego zoomu. Przy fotografowaniu grupek znajomych, krajobrazów i budynków autofocus działa sprawnie i nie odczuwa się zbytniego opóźnienia w wyostrzeniu obrazu. Jedynie przy maksymalnej ogniskowej często może nas zaskoczyć brak możliwości wyostrzenia obrazu obiektów oddalonych na, jak by się wydawało, wystarczającą odległość. Niestety dolna granica zakresu odległości, w jakiej zdjęcia są wyostrzane, jest dość mocno odsunięta od obiektywu. Dokucza to również przy fotografowaniu z małych odległości i wykonywaniu zdjęć niedużych obiektów. Aparat nie ma na dodatek osobnego trybu makro. Autofocus działa stale w sposób automatyczny. Możemy co najwyżej wybrać jeden z trybów pracy autofocusu, który obejmuje tryb iESP, Detekcję twarzy, Pomiar punktowy lub Śledzenie AF. Najmniejsza odległość, z jakiej można wykonać zdjęcie to według specyfikacji 20 cm. Na szczęście autofocus potrafi wyostrzyć obraz na nieco mniejszym dystansie. W praktyce możemy uzyskać ostry obraz nawet gdy ustawimy obiektyw około 10 cm od fotografowanego obiektu i korzystać będziemy z minimalnej ogniskowej. Duży kąt widzenia sprawia jednak, że fotografowany element gubi się w otoczeniu, zwłaszcza gdy jest niezbyt duży. Możemy też skorzystać z programu tematycznego Super Macro. Wówczas da się wykonać zdjęcie z odległości ok. 5 cm, co też nie jest dużo, a przy tym nie możemy korzystać ze zmiany ogniskowej.

 

Zdjęcia seryjne

Do uchwycenia szybko przemieszczających się obiektów można wykorzystać kilka trybów pracy aparatu. Potrafi on zarejestrować nawet 60,3 kadry lub 20 kadrów na sekundę. Jest to jednak okupione zmniejszoną rozdzielczością zdjęć do 3 MP, a także możemy zapisać w jednej serii do 60 zdjęć. Przy zachowaniu pełnej rozdzielczości możliwe jest wykonanie serii 200 ujęć z szybkością 2,5 kl/s. Jeżeli pogodzimy się ze skróceniem serii do 17 zdjęć to możemy je zarejestrować z szybkością 11,5 kl/s. Lepiej jednak nie korzystać przy tym ze zbyt dużego zoomu ani nie podążać obiektywem za przesuwającym się obiektem. Autofocus nie nadąża z wyostrzaniem zbyt szybko zmieniających się kadrów. Gdy aparat będzie nieruchomy i zachowamy stosunkowo krótką ogniskową, a tym samym sporą głębię ostrości, to możemy liczyć na uzyskanie całkiem niezłej serii zdjęć, o dobrej ostrości obrazu.

 

Filmy

Olympus TG-830 pozwala na rejestrowanie filmów z różnymi szybkościami. Dostępne są standardowe tryby zapisu w rozdzielczości Full HD 1080p, HD 720p, VGA i QVGA. Poza tym możemy zapisywać 20-sekundowe klipy z szybkością 240 kl./s przy rozdzielczości 432 x 324 oraz 120 kl./s z rozdzielczością 1280 x 720 kl/s. Przy ich odtwarzaniu obraz wyświetlany jest w zwolnionym tempie. Do zapisu filmów w rozdzielczości 1080p i 720p wymagane są szybkie karty SDHC / SDXC, co najmniej class 6, bowiem przy zapisie na wolniejszych kartach obraz będzie zapisywany z opóźnieniami.

 

 

Zasilanie, pamięć i złącza

Dostęp do gniazd oraz karty pamięci i akumulatora rozwiązano w nietypowy sposób. Zastosowano bowiem pokrywy z dodatkowymi uszczelnieniami i specjalnymi zamkami, które zapobiegają ich przypadkowemu otwarciu i zalaniu wodą wnętrza aparatu.

[kn_advert]

Zasilanie i złącza

Olympus TG-830 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym typu LI-50B o pojemności 925 mAh. Wystarcza to spokojnie na cały dzień intensywnego fotografowania, pod warunkiem oczywiście, że nie korzystamy zbyt często z flesza. Nawet włączony czujnik GPS nie obciąża zbytnio akumulatora i nie daje się odczuć, aby skracał w jakiś sposób czas, przez który możemy wykonywać zdjęcia. Gniazdo akumulatora i karty pamięci ulokowano nietypowo jak na kompakty, a mianowicie na prawym boku aparatu. Dzięki temu nawet po zamocowaniu aparatu na statywie możemy wymieniać kartę pamięci. Niestety łatwy dostęp do akumulatora nie na wiele się przyda bowiem ładuje się go poprzez kabel USB, który musimy podpiąć do gniazda umieszczonego na spodzie aparatu.

Gdy aparat jest zamocowany na statywie to oczywiście nie mamy dostępu do gniazda USB. Gniazda akumulatora i karty pamięci ukryte są pod pokrywą, która zajmuje niemal cały bok aparatu. Chcąc ją otworzyć musimy obrócić specjalne pokrętło umieszczone na środku pokrywy, a następnie przesunąć dodatkowy zatrzask ulokowany u góry. Dostęp do gniazda USB i HDMI jest równie trudny. Niewielką pokrywę, która osłania te gniazda możemy otworzyć dopiero po przesunięciu dwóch zatrzasków, co należy wykonać w odpowiedniej kolejności. Za to po zamknięciu obu pokryw możemy mieć pewność, że wnętrze aparatu jest w pełni chronione przed wodą, kurzem i piaskiem.

Zapis zdjęć i filmów

Aparat dysponuje pamięcią wewnętrzną o pojemności 39 MB. Wystarcza to na zapisanie ok. 9 zdjęć w maksymalnej rozdzielczości. Nie jest to dużo i można z tej możliwości skorzystać awaryjnie, gdy wyczerpie się miejsce na karcie pamięci. Aparat przystosowano do zapisu zdjęć i filmów na kartach typu SD/SDHC/SDXC i zapewniono wsparcie dla klas UHS-I class. Do zapisu filmów należy stosować szybkie karty, co najmniej typu class 6.

 

 

Podsumowanie

Możliwość wykonywania zdjęć podwodnych na pewno zainteresuje wiele osób, ale to raczej margines zastosowania aparatu Olympus TG-830. Na szczęście sprawdzi się też nieźle podczas fotografowania krajobrazów, przyrody czy zabytków, chociaż miewa drobne problemy z balansem cieni. Zdjęcia są na tyle dobrej jakości, że spokojnie można wykonywać z nich wydruki i umieszczać je w rodzinnym albumie. Bez wątpienia jest to konstrukcja ciekawa, warta zainteresowania.

 

Podsumowanie

Podstawową zaletą aparatu jest możliwość fotografowania i filmowania pod wodą, a to niestety odbija się nieco na jakości zdjęć. Nie odstaje ona od możliwości, jakie oferuje przeważająca większość kompaktów tej klasy, ale zdjęcia mają też swoje wady. Niestety podstawowy problem, jaki aparat ma z odszumianiem i zachowaniem ostrego obrazu w całym kadrze wynika ze złożonej konstrukcji obiektywu. Tą zaś wymusza konieczność zachowania szczelności obudowy i jej dużej wytrzymałości. Musimy też zwracać uwagę na tonację zdjęć wykonywanych w pełnym słońcu, bywa ona bowiem nieco zbyt chłodna. Na szczęście wystarczy zmienić tryb balansu bieli, aby ten problem rozwiązać. Trzeba też unikać ustawiania się bokiem do słońca, tak aby nie zaglądało ono w obiektyw. Większość zdjęć powinna być całkiem udana i spokojnie będzie można pochwalić się nimi przed znajomymi. Warto skorzystać z dodatkowych filtrów graficznych, które pozwalają uzyskać dość zaskakujące efekty. Z pewnością ciekawie mogą się też prezentować filmy nagrywane z dużą szybkością. Pozwalają dokładnie przyjrzeć się jak wygląda lot ptaków czy bieg zwierząt. W sumie aparat nie powinien sprawiać zawodu swoim użytkownikom.

 

Ocena końcowa (w skali 1-6):

dobry

Zalety:

możliwość zanurzenia się do 10 m, wytrzymała i solidna obudowa,  GPS i kompas,  dobra jakość zdjęć,  rejestracja filmów z dużą szybkością,  ciekawe filtry graficzne,  prosta obsługa.

Wady:

Utrata ostrości obrazu po bokach kadru,  rozmycie detali spowodowane odszumianiem, spadek kontrastu przy słabym oświetleniu, lekko chłodna tonacja zdjęć przy ostrym słońcu.

[kn_advert]

Specyfikacja techniczna

Model	Olympus Stylus TG-830 Tough
Wielkość matrycy	16 MP (CMOS 1/2,3 cala)
Proporcje obrazu	4:3, 3:2, 16:9, 1:1
Dostępne rozdzielczości	Zdjęcia:  4:3 — 4608 x 3456, 3200 x 2400, 1920 x 1440, 640 x 480 16:9 — 4608 x 2592, 3200 x 1800, 1920 x 1080, 640 x 360 3:2 — 4608 x 3072, 3216 x 2144, 1920 x 1280, 624 x 416 1:1 — 3456 x 3456, 2400 x 2400, 1440 x 1440, 480 x 480
	Film:  Full HD 1080p (1920 x 1080), HD 720p (1280 x 720), VGA (640 x 480), QVGA (320 x 240) Film w zwolnionym tempie 1280 x 720 (120 kl./s), 432 x 324 (240 kl./s)
Format zapisu	Zdjęcia: JPEG Film: QuickTime Motion JPEG
Zakres czułości	AUTO, 125, 200, 400, 800, 1600, 3200, 6400
Pomiar światła	ESP (Pattern), punktowy
Tryby fotografowania	i-Auto, Program automatyki, Panorama, Podręczne światło gwiazd, Programy tematyczne, Magiczny filtr, P + Klip filmowy, Zaawansowane filmowanie
Programy tematyczne	Portret, Tryb upiększania, Krajobraz, Sceny nocne, Portret na tle sceny nocnej, Zdjęcia sportowe, W pomieszczeniach, Autoportret, Zachód słońca, Sztuczne ognie, Potrawy, Dokumenty, Plaża i śnieg, Zdjęcia podwodne, Podwodna fotografia szerokokątna 1 i 2, Podwodna fotografia makro, Zwierzaki (kot), Zwierzaki (pies), Supermakro, Funkcja Backlight HDR
Czasy migawki	4" – 1/2000
LCD	3 cale, 460 000 punktów, proporcje 3:2
Przysłona	f/3.9 ~ 18
Ogniskowa	5,0–25,0 mm (odpowiednik aparatów 35 mm: 28–140 mm)
Stabilizacja optyczna	tak
Zapis wideo	tak
Wbudowana lampa błyskowa	tak
Polskie menu	tak
Nośnik	SD, SDHC, SDXC
Zasilanie	akumulator litowo-jonowy (LI-50B), 925 mAh
Wymiary	109.5 x 66.5 x 28.4 mm
Waga	214 g (z akumulatorem i kartą SD)
Cena	1146 zł (www.skapiec.pl 04.04.2013)

 

 

Galeria zdjęć testowych

 

Galeria zdjęć testowych

Czas 1/500 s, przysłona f/3.9, ISO 125, ogniskowa 5 mm (28 mm dla 35 mm).		Czas 1/400 s, przysłona f/3.9, ISO 125, ogniskowa 5 mm (28 mm dla 35 mm).
Czas 1/250 s, przysłona f/11, ISO 125, ogniskowa 5 mm (28 mm dla 35 mm).		Czas 1/250 s, przysłona f/11, ISO 125, ogniskowa 5 mm (28 mm dla 35 mm).
Czas 1/400 s, przysłona f/5.7, ISO 125, ogniskowa 13,1 mm (73,4 mm dla 35 mm).		Czas 1/200 s, przysłona f/11, ISO 125, ogniskowa 5 mm (28 mm dla 35 mm).
Czas 1/640 s, przysłona f/5.4, ISO 125, ogniskowa 11,4 mm (63.8 mm dla 35 mm).		Czas 1/200 s, przysłona f/11, ISO 125, ogniskowa 5 mm (28 mm dla 35 mm).
Czas 1/160 s, przysłona f/16, ISO 125, ogniskowa 12,3 mm (69 mm dla 35 mm).		Czas 1/160 s, przysłona f/18, ISO 160, ogniskowa 25 mm (140 mm dla 35 mm).
Czas 1/160 s, przysłona f/11, ISO 125, ogniskowa 5 mm (28 mm dla 35 mm).		Czas 1/125 s, przysłona f/5.9, ISO 125, ogniskowa 25 mm (140 mm dla 35 mm).
Czas 1/125 s, przysłona f/11, ISO 125, ogniskowa 5 mm (28 mm dla 35 mm).		Czas 1/250 s, przysłona f/5.9, ISO 125, ogniskowa 25 mm (140 mm dla 35 mm).