W żadnym podręczniku fotografii, w którym pojawia się temat wykonywania zdjęć w plenerze nie może zabraknąć tematu złotych godzin, nazywanych też niekiedy magicznymi.

Kiedyś do realizacji nagrania, w którym aktor lub model występował na tle czegoś, co w rzeczywistości nie istniało, potrzebne były bardzo specjalistyczny sprzęt i odpowiednie oprogramowanie.

Fotografa studyjnego marzącego o naprawdę dobrym panowaniu nad światłem czeka mnóstwo pracy nad teoretycznym i praktycznym poznawaniem zagadnień, które nawet profesjonalistę pracującego wyłącznie przy świetle zastanym obchodzą raczej rzadko.

Oświetlenie człowieka to w fotografii studyjnej szczególne wyzwanie.

Prędzej czy później każdy fotograf przeżywający fascynację pracą w studiu zaczyna snuć marzenia o własnym atelier.

Kiedy świeżo upieczony fotograf studyjny okrzepnie już trochę w nowym otoczeniu, naturalnym impulsem kierującym jego poczynaniami powinna stać się ciekawość.

Podczas warsztatów z fotografii studyjnej jedno z ciekawszych pytań jakie zdarza nam się słyszeć z ust średniozaawansowanych fotografów, mających już pewne doświadczenie w pracy z nowoczesnymi lampami błyskowymi, dotyczy zagadnienia o tyleż technicznego, co ideologicznego: czy fotograf zawsze musi wybierać pomiędzy silnymi fleszami studyjnymi a słabszymi lampami systemowymi z zaawansowanymi systemami automatycznej kontroli siły błysku? Czyli - czy istnieje możliwość sięgnięcia po to, co najlepsze z obu tych światów, a jeśli nie, to co najlepiej wybrać? Dzisiaj spróbujemy odpowiedzieć na te pytania.

Osoby po raz pierwszy próbujące swoich sił w fotografowaniu z wykorzystaniem technik studyjnych stoją przed koniecznością dokonania wielu wyborów.

Wśród pytań zadawanych przez Uczestników warsztatów fotograficznych oraz e-kursów dotyczących oświetlenia naturalnego i błyskowego często powtarzają się pytania, które mogłyby być uznane za trywialne.

Fotografowie wkraczający po raz pierwszy w świat światła błyskowego mają przed sobą trudne zadanie przyswojenia sobie podstawowych praw rządzących tą nową dla nich rzeczywistością.

Nowoczesne lampy błyskowe to bardzo zaawansowane urządzenia wypełnione po brzegi nowoczesnymi technologiami.

Lampa błyskowa większości z nas kojarzy się z fotografowaniem we wnętrzach (przede wszystkim w atelier) oraz z wykonywaniem zdjęć po zmroku.

Kiedy fotografuje się scenę, na którą pada światło z kilku różnych źródeł, rezultat najczęściej nie zachwyca.

Światło naturalne jest najlepiej dostępnym dla każdego fotografa typem oświetlenia, przy którym można wykonywać zdjęcia w pełnym zakresie przysłon i czasów ekspozycji.

Zarówno doświadczeni, jak i początkujący fotografowie podczas fotografowania innych ludzi korzystają ze światła błyskowego.

Kiedy stajemy przed koniecznością wykonania zdjęcia więcej niż jednej osobie, to jednym z pierwszych zadań, jakie powinniśmy wykonać, jest ustawienie fotografowanych ludzi.

W każdym podręczniku i podczas każdego kursu fotografii portretowej pojawia się rada, aby fotografując ludzi, koniecznie starać się ustawiać im ostrość na oczy.

Sporo pytań zadawanych często przez początkujących fotografów portretowych dotyczy skuteczności (czy raczej jej braku) systemów redukcji drgań obrazu podczas fotografowania przy niedostatecznym oświetleniu.

Nieostre, miękkie tło za fotografowaną osobą to częsty atrybut profesjonalnie wykonywanych zdjęć portretowych – zarówno plenerowych, jak i studyjnych.

Stwierdzeniem często powtarzanym przez zwolenników optyki stałoogniskowej jest to, że „najlepszy zoom ma się w nogach”.

Jedno z pytań szczególnie często stawiane przez początkujących portrecistów dotyczy wyboru optyki mającej posłużyć realizacji ich nowej fotograficznej pasji.