- Barwa i kolor
- Cyfrowa ciemnia
- Ćwiczenia fotograficzne
- Czerń i biel
- Filmowanie aparatem
- Fotograf - ZUS i podatki
- Fotograf i prawo
- Fotograficzne ABC
- Fotografia aktu
- Fotografia od A do Z
- Fotografia krajobrazu
- Fotografia produktów
- Fotografia uliczna - street phofo
- Fotograficzne inspiracje
- Fotografowanie architektury
- Fotografowanie ruchu
- Fotografowanie zwierząt
- Kadrowanie
- Kompozycja
- Leksykon fotografów
- Najczęściej popełniane błędy
- Ostrość i nieostrość
- Perspektywa
- Portret
- Przygotowanie prezentacji zdjęć
- Studio fotograficzne dla początkujących
- Światło i ekspozycja
- Zarabiaj na fotografii
Dołącz do nas
Partnerzy
Fotografowanie o wschodzie słońca - praktyczny poradnik
Ambitny fotoamator, który chciałby malować światłem obrazy natury, powinien wstawać z łóżka skoro świt. Światło jest bowiem najpiękniejsze tuż przed wschodem słońca. Nie jest już wtedy bardzo ciemno i dominują ciepłe odcienie kolorystyczne. Czas przed wschodem słońca nazywany jest także "niebieską godziną". Fotografowanie o poranku wymaga jednak największego poświęcenia. Wczesne wstawanie, często po krótkiej nocy, nie jest rzeczą łatwą. Dla fotografa oznacza to wędrówkę w ciemności bez pewności, czy trud i jazda w dane miejsce okażą się warte zachodu i przyniosą owoc w postaci udanego zdjęcia.
Niebieska godzina
Aby możliwie najbardziej zredukować liczbę nieudanych wypraw, należy obserwować pogodę oraz być wyczulonym na jej zmiany. Pomocne będą w tym prognozy podawane w internecie, radiu i telewizji. Lokalna prognoza pogody z reguły okazuje się bardziej trafna niż prognoza dla całego kraju.
Szczególnie piękne i intensywne barwy można dostrzec przede wszystkim przy ustępującej lub nadchodzącej niepogodzie. W dni pogodne o wiele rzadziej można spotkać intensywne pod względem kolorystycznym wschody i zachody słońca. Rozpromienione słońce oraz błękitne niebo bez choćby pojedynczej chmurki przez cały dzień, a niekiedy nawet przez kilka dni z rzędu, nie są zapowiedzią udanych zdjęć. Przeciwnie – kolory i nastroje w te dni są zazwyczaj monotonne i nużące.
Światło i kolory są o wiele bardziej interesujące, jeśli na niebie obecne są chmury, a nisko zawieszone słońce zanurza je w odcieniach czerwieni i fioletu. Jeśli chmury te układają się w ciekawe struktury lub formacje, tworzące np. diagonalę, warunki dla wykonania nastrojowego zdjęcia wschodu słońca są optymalne.
Niebieska godzina to nie tyle pojęcie fizyczne czy techniczne, ile raczej poetyckie. Opisuje ono czas półmroku, następujący rankiem pomiędzy nocą oraz wschodem słońca, a także podobny czas wieczorem – pomiędzy zachodem słońca a całkowitą ciemnością nocy. W czasie trwania takiego półmroku światło słoneczne rozpraszane jest – za sprawą efektu Rayleigha – na molekułach powietrza atmosferycznego i staje się ciemnoniebieskie. O wiele wcześniej, nim słońce wzniesie się ponad linię horyzontu i stanie się dla nas widoczne, jego promienie dosięgają chmur i zabarwiają je – najpierw na fioletowo, potem coraz bardziej na czerwono i żółto.
Dla fotografii oznacza to, że zdjęcie wykonywane podczas niebieskiej godziny ma znacznie więcej odcieni czerwieni i błękitu niż fotografia zrobiona w ciągu dnia. Ze względu na bardziej zrównoważone warunki świetlne poleca się fotografowanie jeszcze w czasie półmroku, bowiem za sprawą światła zdjęcie uzyskuje niezwykły charakter. Przy świetle resztkowym można zaobserwować odpowiednie i w pełni wystarczające dla udanej fotografii struktury na polach i łąkach, w krajobrazie, a także w miastach czy na ulicach. Tak naprawdę o świetle resztkowym można mówić właściwie tylko wieczorem. Rankiem mamy do czynienia raczej ze światłem początkowym. Z reguły używa się jednak sformułowania światło zastane, co oznacza to samo światło, niezależnie od pory jego występowania.
Często można spotkać się z przekonaniem, że niebieska godzina ma miejsce tylko wieczorem albo rano czy też że wieczorem jest ona bardziej intensywna i wyrazista niż rankiem. To nieprawda. O niebieskiej godzinie można mówić tylko wtedy, gdy słońce znajduje się stosunkowo nisko. Różnicę można tłumaczyć ludzkim postrzeganiem. Wieczorem niebieska godzina oznacza, że po całodziennym rozgardiaszu wreszcie nastają cisza i spokój. Przynosi ona wówczas zapowiedź tego, że nastąpi rozluźnienie, wolna chwila, czas na to, by zająć się czymś przyjemnym. Wieczorem ludzie stają się bardziej emocjonalni, cieplejsi, bardziej romantyczni. Organizowane są wówczas spotkania z przyjaciółmi i znajomymi; można też spędzić ten czas przed telewizorem przy szklaneczce wina. Dzieci właśnie o tej porze szczególnie potrzebują ciepła i miłości oraz pieszczot ze strony rodziców – przynajmniej dopóki są jeszcze małe.
Rankiem nastroje są odmienne. Jeśli wyruszysz na fotograficzne łowy jeszcze przed wschodem słońca, to masz już za sobą spokój i ciszę nocy. Masz przed sobą nowy dzień, często bardzo stresujący i nerwowy, dzień wypełniony wieloma obowiązkami. Wcześnie rano przed wschodem słońca w otoczeniu przyrody przebywasz przeważnie sam. Panujący spokój sprawia, że w tym krótkim czasie masz wrażenie, iż cały świat stoi przed Tobą otworem. Nie obawiając się wścibskich spojrzeń, możesz zjednoczyć się z przyrodą, nabrać sił na rozpoczynający się dzień, zebrać się w sobie, zanim dzienny chaos ponownie da o sobie znać.
Dla wielu ludzi ciekawsze niż techniczna strona trudnej sztuki fotografii może być towarzyszenie mi w opisanych tu wyprawach, aby przekonać się, jakie okoliczności, przemyślenia i nastroje doprowadziły do powstania tego czy innego zdjęcia.
Czas trwania niebieskiej godziny zależy od stopnia szerokości geograficznej oraz od pory roku. W tropikach wynosi on około 20 minut, w Europie Środkowej w okresie równonocy – mniej więcej 30 minut, w czasie przesilenia dnia z nocą – około 50 minut, zaś podczas tak zwanych białych nocy – kilka godzin.
Wybrałam tutaj wysokość ustawienia aparatu w taki sposób, aby widoczne były zarówno sitowie przede mną z jego odbiciem w tafli wody, jak i meandry rzeki Ach. Uwagę oglądającego przyciągają również widziane z oddali góry, zaś obrazu dopełnia fragment zanurzonego w głębokim błękicie nieba.
Na powyższym zdjęciu widzimy oblicze ostatnich dni zimy. Tego dnia wybrałam się jeszcze w mroku nocy, aby wykonać serię zdjęć jeziora Staffel i jego okolic. Ponieważ niebo było bezchmurne, jezioro nie wydało mi się szczególnie interesujące, bo w tafli jego wód nie mogły odbijać się rozświetlane przez słońce chmury. Przeniosłam się zatem w rejon Ach, małej rzeki na uboczu jeziora Staffel Pobudzająca była dla mnie możliwość fotografowania biegu rzeki nie z mostu, ale bezpośrednio znad jej brzegów, gdzie sitowie tworzyło interesujący pierwszy plan. Podobało mi się, jak woda przeciska się pełnym zakrętów i zawijasów torem przez trzęsawiska, a wszędzie wokół widoczne są leżące lub stojące partie traw. W tle widać było góry, znad których wkrótce miało wznieść się słońce, by ukazać całą okolicę w zupełnie innym świetle.
Dostęp do pełnej treści serwisu www.SwiatObrazu.pl jest bezpłatny - wymagane jest jednak zalogowanie do serwisu. Logowanie wymagane jest również do dodawania komentarzy.
|
DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU SWIATOBRAZU.PL?
Przy pierwszej rejestracji otrzymasz od nas powitalny prezent: Pełną wersję podręcznika "Świat barw w fotografii cyfrowej".
A poza tym otrzymujesz bezpłatny stały dostęp do:
- wszystkich artykułów opublikowanych w serwisie swiatobrazu.pl;
- mechanizmów galerii swiatobrazu.pl
- forów dyskusyjnych;
- prezentów dla zarejestrowanych Czytelników;
- codziennego newslettera informacyjnego;
- swojego profilu osobistego, w którym będziesz mógł zarządzać galeriami, komentarzami, zdjęciami w konkursach itp.
Czas rejestracji - ok. 1 min.
Uwaga
Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta i zrezygnować ze statusu zarejestrowanego Czytelnika i wszystkich usług bezpłatnych swiatobrazu.pl. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem
Spis treści
Najczęściej czytane dzisiaj
Najczęściej czytane w tygodniu
- Fotografie z Teleskopu Hubble’a pokazują, jak trudno interpretować zdjęcia kosmosu
- Obiektyw Viltrox AF 27 mm f/1.2 Pro będzie teraz dostępny dla Sony i Nikon APS-C
- Użytkownicy TikToka mogą rozszerzać swoje zdjęcia z pomocą sztucznej inteligencji
- Sztuczna inteligencja może zdiagnozować autyzm na podstawie zdjęć oczu
- Pierwsza fotografia nowego gatunku
- Panasonic dodało wyjście wideo RAW do modelu G9 II
- Dzień na Marsie kamerami łazika curiosity
- Czy Canon 6D Mark II został wycofany w Japonii?
- Lexar zaprezentował pierwsze karty CFe 4.0 do aparatów Sony
Najczęściej czytane w roku
- Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba i nigdy wcześniej nie widziane oblicze Jowisza
- Kamera ze sztuczną inteligencją przekształca zwykłe zdjęcia w fantazyjne obrazy
- FujiFilm naprawia błędnie działający firmware obiektywu FujiFilm XF 16-55 mm f/2.8
- Modele czy manekiny? Profesjonalna fotografia produktowa odzieży dla e-commerce
- Przypadkowe odkrycie - schowek z 2000 aparatami i obiektywami
- Nowe zdjęcia pokazują, jak ogromny jest największy wulkan w Układzie Słonecznym
- Odszedł edytor zdjęć AP, który podjął decyzję o publikacji zdjęcia z ataku napalmem w Wietnamie
- Telefony do nagrywania dobrych filmów i robienia świetnych zdjęć
- Mocna reklama ostrzega rodziców przed udostępnianiem zdjęć swoich dzieci w internecie
- Niesamowite zdjęcie Księżyca na tle największego teleskopu na świecie