Zenit startuje! - pierwsza wystawa Stowarzyszenia Twórczego "ZENIT"

"Domki 2" Pawła Chmielewskiego to dokument obrazujący interior jednego z największych w Europie zbiorowisk "małej architektury" – kieleckich ogródków działkowych, gdzie na przestrzeni kilku kilometrów kwadratowych od lat 60. powstało kilka tysięcy domków. Wybór z obszernej dokumentacji ukazuje fantazję, zaradność, przemieszanie stylów, jest świadectwem przemian historycznych.

Paweł Chmielewski: Przez kilkanaście miesięcy zajmowałem się dokumentacją zjawiska "małej architektury" terenu ogródków działkowych. W Kielcach mamy niezwykły fenomen – największy na terenie Polski, a jak podają niektórzy również Europy, zwarty kompleks działkowy. Architektura altanek, domków, wiat – to niesamowity dowód na zmieniające się mody i style oraz przede wszystkim na zaradność i pomysłowość Polaków, którzy budowali "coś z niczego". Ta mieszanina stylów i koncepcji jest również dokumentem ostatnich czterdziestu lat (najstarsze domki pochodzą z przełomu lat 60.). Ten skromny wybór zdjęć "małej architektury" i jej otoczenia pozwala – mam nadzieję – spojrzeć na materialne elementy "pracowniczych ogródków działkowych" jako właśnie na kulturowy fenomen. A w nieskończoność można klasyfikować, wskazywać nurty, style i wpływy jakimi kierowali się ich twórcy.

Fot. Paweł Chmielewski

"Ludzie" Tomasza Kozłowskiego to wizerunki osób i sytuacji w przestrzeni miasta, rzadziej krajobrazu ukazujące postaci w ciekawych, często zaskakujących konfiguracjach.

Tomasz Kozłowski: Zbiór zdjęć z różnych miejsc, z różnych okresów, które, mam nadzieję, że coś łączy; zwyczajni ludzie, zwyczajne sytuacje, ale kadrem wyrwane ze swego otoczenia, z kontekstu budzą refleksję ("Jeszcze bliżej", "Zaczarowany dorożkarz"), czasem uśmiech ("Morze jest dla wszystkich", "Przymruż oko"). Przy odrobinie wyobraźni widza mogą powstać nowe historie jak w fotografii "Zmowa" lub "Przynęta fotografa", rodzą się pytania: "Skąd ten śnieg", "Porównajmy". Proponuję zatrzymać się przy wybranym zdjęciu i dopowiedzieć co było przed, co będzie po ukazanej chwili… Poza fotografiami "Krzyż Pański", "Człowiek jak pomnik", gdzie zależało mi na uwypukleniu detalu, postaci, nie ingerowałem obróbka cyfrową – jedynie kadr ma tworzyć nowy obraz.

Fot. Tomasz Kozłowski

"Portrety" Agnieszki Łuczyńskiej powstałe w Brazylii, Hiszpanii i Egipcie ukazują ludzi w sytuacjach bardzo subtelnych – samotności i wyciszenia. Nietypowe wizerunki są doskonałym dopełnieniem domków, ludzi i wskazują, że egzotyki można szukać naprawdę wszędzie.

Agnieszka Łuczyńska: Portret w mojej fotografii był i jest tematem przewodnim. Prezentowane zdjęcia powstały w 2005 r. w Anglii, Hiszpanii, Brazylii i Egipcie. Łączącym elementem portretowanych jest emigracja. Świat się zmieniał a wraz z nim ja i moje upodobania, jedno nie – patrzenie i widzenie drugiej istoty. Kiedy Człowiek śpi, modli się, kontempluje ukochanego – powstaje cisza, dziwna forma niewinności i to ona właśnie jest szalenie inspirująca i wypełniająca. Portrety powstały podczas medytacji czarnej buddystki, ramadanu, świąt Bożego Narodzenia w Brazylii, zabawy w madryckiej kawiarni, remontu mieszkania w Londynie.

Fot. Agnieszka Łuczyńska

"Baza Zbożowa" to ośrodek kultury powstały w 2005 r. na terenie dawnej bazy transportowej milicji. W obszarze postindustrialnym o powierzchni ponad 5 tys. metrów kwadratowych organizowane są koncerty, przeglądy teatralne, warsztaty artystyczne, wystawy malarstwa, fotografii, rzeźby.

Paweł Chmielewski i Tomasz Kozłowski prowadzą na terenie "Bazy Zbożowej" galerię, w której dotychczas prezentowano m.in. wystawy zdjęć "Teatr mój widzę... odmienny" (cz. I i II) czyli sceny alternatywne w obiektywie, "Industriale" – przegląd fotografii obszarów przemysłowych.