Archiwizacja zdjęć to poważny problem dla fotografów. Wykonujemy olbrzymie ilości zdjęć, które w pewnym momencie muszą zostać zabezpieczone. W jaki sposób?

Zapraszamy do lektury poradnika.

Każdy fotografujący aparatem cyfrowym, przędzej czy później stanie przed problemem rosnącej ilości danych. W najgorszej sytuacji znajdują się posiadacze aparatów cyfrowych używających formatu RAW. Plik z aparatu o rozdzielczości 12 megapikseli zarejestrowany w trybie 14-bitowym zajmuje około 25 megabajtów, a dzisiejszy standard rozdzielczości jest dużo wyższy... Wydawać by się mogło, że współczesne dyski twarde - wydajne, szybkie i bardzo pojemne - to dobre rozwiązanie. Jednak są znacznie lepsze sposoby przechowywania danych niż trzymanie ich na dysku komputera. Te dwie sytuacje porównać można do magazynowania pieniędzy w banku i " w skarpecie". Nikt już dziś raczej nie korzysta z tej drugiej metody.

Zewnętrzny dysk twardy to najlepszy sposób archiwizacji. Na zdjęciu przenośny, niewielki model.

Zacznijmy jednak od podstaw. Każdy docenia zalety formatu RAW. Jednak jaki tryb zapisu wybrać? Mamy do dyspozycji kilka możliwości. Różnią się one w zależności od posiadanego aparatu, ale większość aparatów umożliwa rejestrowanie plików RAW w trybie standardowym lub skompresowanym (stratnie albo bezstratnie). Zachęcamy do korzystania z trybu bez kompresji - plik będzie większy, jednak wykorzystamy w pełni zalety RAW-ów. Co więcej, pliki nieskompresowane otwierają się szybciej i szybciej się też zapisują na karcie pamięci aparatu. Niektóre urządzenia umożliwiają również wybór rozdzielczości bitowej zapisywanego pliku. Różnice między plikiem 12- a 14-bitowym są znaczne, jednak nie zawsze będzie je można wykorzystać. Odnoszą się przede wszystkim do lepszej rejestracji barw i przejść tonalnych. Zyskujemy również większą dynamike. Co tracimy? Szybkość i miejsce na dysku. Pliki 14-bitowe są większe, zapisują się dużo wolniej. Aparat ustawiony w tym trybie ma zmniejszoną pojemność bufora, często też zmniejsza się szybkostrzelność w trybie seryjnym. Zalety wyższej rozdzielczości bitowej docenią przede wszystkim miłośnicy fotografii krajobrazowej, fotografowie pracujący w studio, itp. Aparat może zapisywać same pliki RAW lub jednocześnie dodając do nich skompresowane pliki JPG. To dobre rozwiązanie, pozwala bowiem na posiadanie oryginalnych zdjęć RAW i podglądów w JPG. W takim wypadku nie jest konieczne ustawianie najwyższej jakości pliku skompresowanego. Ma on służyć jedynie jako podgląd, spokojnie możemy więc zmniejszyć jego jakość. Niektóre aparaty umożliwają również zapis zdjęć w formacie TIFF - znajduje on zastosowanie jedynie w sporadycznych sytuacjach. Olbrzymi rozmiar pliku i niewiele większe niż w JPG możliwości dalszej obróbki przytłaczają jedyną zaletę użycia TIFF na etapie rejestracji zdjęcia - brak kompresji.

 [kn_advert]

W archiwizacji zdjęć ważnym elementem jest opracowanie konkretnej struktury nazywania folderów i plików. Może ona wyglądać przykładowo tak:

Archiwizacja 

Sposoby archiwizacji

Napisaliśmy, że zdjęcia najlepiej przechowywać poza komputerem. Mamy kilka możliwości:

• płyty DVD/CD,
• pendrive,
• karty pamięci,
• zewnętrzne dyski twarde,
• przechowywanie plików na serwerze.

Płyty DVD/CD To jedna z najstarszych metod - wywodzi się wprost z zapisu na dyskietkach. Dawniej często archiwizowano na tych nośnikach, jednak liczne ich wady wyeliminowały to medium w zabezpieczaniu danych. Zapis na płytach jest wolny, mamy ograniczone miejsce. Co więcej, płyty mają ograniczoną żywotność. Nie znaczy to, że nie są wykorzystywane do przechowywania zdjęć - są idealnym rozwiązaniem w momencie gdy zajdzie konieczność przekazania ich dalej. Niewielki koszt powoduje, że spokojnie można nagrać tanio kilka kopii dla kilku osób. Przekazanie zdjęć na płycie jest także przydatne przy współpracy z klientem.

Płyta DVD to tradycyjny i bardzo powszechny sposób zapisu danych. Ma jednak poważne wady.

Pendrive To bardzo bezpieczny sposób archiwizacji. Dane można szybko zapisać i równie szybko odczytać. Minusem są ograniczenia wielkości. Z tego względu środek ten jest doskonały do wymiany plików. Większa pojemność niż w przypadku płyt ułatwia przenoszenie dużej ilości danych. Niestety biorąc pod uwagę pojemność, jest to najdroższa metoda przechowywania danych. Firmy godne polecenia to: SanDisk, Kingston czy PQI.

[kn_advert]

Karty pamięci Zbliżone w metodzie do wcześniejszego środka. Można je wykorzystywać do przenoszenia danych (konieczny jest jednak czytnik). Karty pełnią marginalną rolę w archiwizacji. Wykorzystywane są przede wszystkim jako nośnik danych zapisywanych bezpośrednio w aparacie. Z tego względu pierwszorzędną cechą będzie wydajność - szybsza karta zdecydowanie wpływa na komfort pracy, w niektórych zaś rodzajach fotografii odgrywa kluczową rolę. Liderami na rynku kart są firmy takie jak SanDisk czy Lexar.

Karty pamięci służą przede wszystkim do zapisu zdjęć w aparacie.

Zewnętrzne dyski twarde Najefektywniejsza metoda archiwizacji. Niewielki koszt w połączeniu z bardzo dużą pojemnością sprawia, że to idealna metoda. W zależności od potrzeb można zaopatrzyć się w dysk przenośny (oparty na 2,5" konstrukcji) lub stacjonarny. Dysk przenośny najlepiej sprawdzi się w sytuacjach, w których konieczne jest częste przenoszenie danych. W pozostałych lepiej zainwestować w dysk stacjonarny. Firmy na które warto zwrócić uwagę to np. Transcend lub PQI - produkują one zgrabne, przenośne dyski. Kilka modeli oferowanych jest w wydaniu "militarnym". Posiadają one wyjątkowo sprawdznie działające zabezpieczenia przeciwwstrząsowe. Inni producenci oferujący wysokiej jakości dyski to Seagate, Samsung czy WD.

Zachęcamy do zapoznania się z testami kilku dysków:

• FreeAgent Theatre+ i Seagate FreeAgent Go 640GB
• Seagate FreeAgent Go 500 GB
• Seagate GoFlex Slim 320 GB 7200 rpm
• Transcend StoreJet 25M

Przechowywanie plików na serwerze Niezbyt popularna metoda, jednak skuteczna i efektywna. Wadą jest konieczność posiadania dobrego łącza internetowego. W przeciwnym wypadku komfort pracy może być za niski. Serwer FTP daje nam łatwy dostęp do plików z wielu miejsc. Jest to też metoda pewna - nienarażona na utratę danych przez uszkodzenie mechaniczne czy zagubienie nośnika.

Podsumowanie

 [kn_advert]