![]() |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Najczęściej zadawane pytania: Jak archiwizować zdjęcia? | ||||||||||||||||||||||||||||||||
27 października 2011, 14:46 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
Każdy fotografujący aparatem cyfrowym, przędzej czy później stanie przed problemem rosnącej ilości danych. W najgorszej sytuacji znajdują się posiadacze aparatów cyfrowych używających formatu RAW. Plik z aparatu o rozdzielczości 12 megapikseli zarejestrowany w trybie 14-bitowym zajmuje około 25 megabajtów, a dzisiejszy standard rozdzielczości jest dużo wyższy... Wydawać by się mogło, że współczesne dyski twarde - wydajne, szybkie i bardzo pojemne - to dobre rozwiązanie. Jednak są znacznie lepsze sposoby przechowywania danych niż trzymanie ich na dysku komputera. Te dwie sytuacje porównać można do magazynowania pieniędzy w banku i " w skarpecie". Nikt już dziś raczej nie korzysta z tej drugiej metody.
Zacznijmy jednak od podstaw. Każdy docenia zalety formatu RAW. Jednak jaki tryb zapisu wybrać? Mamy do dyspozycji kilka możliwości. Różnią się one w zależności od posiadanego aparatu, ale większość aparatów umożliwa rejestrowanie plików RAW w trybie standardowym lub skompresowanym (stratnie albo bezstratnie). Zachęcamy do korzystania z trybu bez kompresji - plik będzie większy, jednak wykorzystamy w pełni zalety RAW-ów. Co więcej, pliki nieskompresowane otwierają się szybciej i szybciej się też zapisują na karcie pamięci aparatu. Niektóre urządzenia umożliwiają również wybór rozdzielczości bitowej zapisywanego pliku. Różnice między plikiem 12- a 14-bitowym są znaczne, jednak nie zawsze będzie je można wykorzystać. Odnoszą się przede wszystkim do lepszej rejestracji barw i przejść tonalnych. Zyskujemy również większą dynamike. Co tracimy? Szybkość i miejsce na dysku. Pliki 14-bitowe są większe, zapisują się dużo wolniej. Aparat ustawiony w tym trybie ma zmniejszoną pojemność bufora, często też zmniejsza się szybkostrzelność w trybie seryjnym. Zalety wyższej rozdzielczości bitowej docenią przede wszystkim miłośnicy fotografii krajobrazowej, fotografowie pracujący w studio, itp. Aparat może zapisywać same pliki RAW lub jednocześnie dodając do nich skompresowane pliki JPG. To dobre rozwiązanie, pozwala bowiem na posiadanie oryginalnych zdjęć RAW i podglądów w JPG. W takim wypadku nie jest konieczne ustawianie najwyższej jakości pliku skompresowanego. Ma on służyć jedynie jako podgląd, spokojnie możemy więc zmniejszyć jego jakość. Niektóre aparaty umożliwają również zapis zdjęć w formacie TIFF - znajduje on zastosowanie jedynie w sporadycznych sytuacjach. Olbrzymi rozmiar pliku i niewiele większe niż w JPG możliwości dalszej obróbki przytłaczają jedyną zaletę użycia TIFF na etapie rejestracji zdjęcia - brak kompresji. [kn_advert] W archiwizacji zdjęć ważnym elementem jest opracowanie konkretnej struktury nazywania folderów i plików. Może ona wyglądać przykładowo tak:
Archiwizacja Napisaliśmy, że zdjęcia najlepiej przechowywać poza komputerem. Mamy kilka możliwości:
Płyty DVD/CD To jedna z najstarszych metod - wywodzi się wprost z zapisu na dyskietkach. Dawniej często archiwizowano na tych nośnikach, jednak liczne ich wady wyeliminowały to medium w zabezpieczaniu danych. Zapis na płytach jest wolny, mamy ograniczone miejsce. Co więcej, płyty mają ograniczoną żywotność. Nie znaczy to, że nie są wykorzystywane do przechowywania zdjęć - są idealnym rozwiązaniem w momencie gdy zajdzie konieczność przekazania ich dalej. Niewielki koszt powoduje, że spokojnie można nagrać tanio kilka kopii dla kilku osób. Przekazanie zdjęć na płycie jest także przydatne przy współpracy z klientem.
Pendrive To bardzo bezpieczny sposób archiwizacji. Dane można szybko zapisać i równie szybko odczytać. Minusem są ograniczenia wielkości. Z tego względu środek ten jest doskonały do wymiany plików. Większa pojemność niż w przypadku płyt ułatwia przenoszenie dużej ilości danych. Niestety biorąc pod uwagę pojemność, jest to najdroższa metoda przechowywania danych. Firmy godne polecenia to: SanDisk, Kingston czy PQI. [kn_advert] Karty pamięci Zbliżone w metodzie do wcześniejszego środka. Można je wykorzystywać do przenoszenia danych (konieczny jest jednak czytnik). Karty pełnią marginalną rolę w archiwizacji. Wykorzystywane są przede wszystkim jako nośnik danych zapisywanych bezpośrednio w aparacie. Z tego względu pierwszorzędną cechą będzie wydajność - szybsza karta zdecydowanie wpływa na komfort pracy, w niektórych zaś rodzajach fotografii odgrywa kluczową rolę. Liderami na rynku kart są firmy takie jak SanDisk czy Lexar.
Zewnętrzne dyski twarde Najefektywniejsza metoda archiwizacji. Niewielki koszt w połączeniu z bardzo dużą pojemnością sprawia, że to idealna metoda. W zależności od potrzeb można zaopatrzyć się w dysk przenośny (oparty na 2,5" konstrukcji) lub stacjonarny. Dysk przenośny najlepiej sprawdzi się w sytuacjach, w których konieczne jest częste przenoszenie danych. W pozostałych lepiej zainwestować w dysk stacjonarny. Firmy na które warto zwrócić uwagę to np. Transcend lub PQI - produkują one zgrabne, przenośne dyski. Kilka modeli oferowanych jest w wydaniu "militarnym". Posiadają one wyjątkowo sprawdznie działające zabezpieczenia przeciwwstrząsowe. Inni producenci oferujący wysokiej jakości dyski to Seagate, Samsung czy WD. Zachęcamy do zapoznania się z testami kilku dysków:
Podsumowanie
[kn_advert] |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Autor: Dawid Petka |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
© 1999 - 2023 www.swiatobrazu.pl |