Sony HDR-CX550VE - test

Model Sony HDR-CX550VE wykreowany został przez producenta na flagową spośród najbardziej zaawansowanych kamer wideo High Definition należących do rodziny Handycam. Również obecnie znajduje się on na czele listy typowo amatorskich kamkorderów tego producenta. Początkowo dostępny w sklepach w cenie przekraczającej pięć tysięcy złotych, jest teraz osiągalny dla osób pragnących wydać za kamerę wideo mniej niż cztery tysiące złotych. Czy to czyni z HDR-CX550VE atrakcyjne urządzenie dla wymagających wideoamatorów? Nasz test ma za zadanie udzielić odpowiedzi na to pytanie.

 

Dobre wrażenie gwarantowane

Jak przystało na urządzenie wyprodukowane przez Sony i należące do nieco wyższej półki cenowej, kamera Sony HDR-CX550VE jest bardzo dobrze wykonana. Obudowa zrobiona jest z wysokiej jakości czarnego, połyskującego plastiku (nieco jednak jaśniejszego, niż tzw. czerń fortepianowa), a jej prawa strona została pokryta warstwą szorstkiej gumy, która pozwala na pewny i wygodny chwyt (co dość dziwne, powierzchnia tej gumy jest stosunkowo niewielka, ale na szczęście nie psuje to komfortu pracy z kamerą). Generalnie żaden z elementów kamkordera nie wykazuje tendencji do skrzypienia, ani też nie sprawia wrażenia źle wykonanego.

[converttable end="1"]

zdjęcie 1

zdjęcie 2

zdjęcie 3

zdjęcie 4

zdjęcie 5

zdjęcie 6

zdjęcie 7

zdjęcie 8

Kamera wideo Sony HDR-CX550VE jest jedną z najładniejszych i lepiej wykonanych kamer wideo w swojej klasie.

[converttable]

 

Przednią część urządzenia zajmuje oczywiście obiektyw. Jest to konstrukcja o jasności f/1.8–3.4 w zakresie ogniskowych 3,8–38 mm. Efektywna ogniskowa zależy oczywiście od trybu pracy kamery, ale na cztery warianty pracy w trzech przypadkach (zarówno tryb foto, jak i wideo umożliwiają rejestrowanie obrazu w formatach 4:3 jak i 16:9) możemy mówić o tym, że Sony HDR-CX550VE dysponuje optyką szerokokątną. Nad obiektywem znajduje się lampa błyskowa wspomagająca tryb foto, natomiast w dolnej części frontu urządzenia znajduje się uniwersalne pokrętło kontrolne, o którym więcej piszemy w części poświęconej funkcjonalności kamery.

Z prawej strony testowanego modelu, oprócz opaski na rękę, znajdują się dwa bardzo ważne złącza typu mini-jack: mikrofonowe i słuchawkowe. Są one tak umieszczone, aby nie utrudniać pracy nawet osobom o dużych dłoniach oraz [comment]ukryte pod bardzo wygodną zasuwaną pokrywą. Jedynym przyciskiem obecnym z tyłu urządzenia jest włącznik nagrywania, pod którym znaleźć można złącza multiAV (w zestawie dostarczany jest przewód standardu 3xRCA, ale kompatybilne z tym złączem są również standardy Composite i S-Video, pod warunkiem nabycia odpowiedniego kabla) i zasilające. W górnej części kamery znajdują się kolejno wizjer optyczny, przycisk spustu migawki, dźwigienka transfokatora, gorąca stopka akcesoriów (standard Sony) oraz mikrofon.

Projektanci modelu HDR-CX550VE nie zapomnieli o dwóch niezwykle ważnych z punktu zaawansowanego wideo amatora elementach: gorącej stopce akcesoriów oraz komplecie gniazd słuchawkowego i mikrofonowego.

 

Z kolei praktycznie całą lewą stronę urządzenia zajmuje uchylny 3,5-calowy ekran LCD. Jest on wykonany w technologii dotykowej, dlatego też w okolicy samego ekranu nie umieszczono  żadnych przycisków sterujących, a te ukryte pod nim można policzyć na palcach jednej ręki. Są to: włącznik kamery, przycisk służący do bezpośredniego nagrywania zdjęć i filmów na płyty CD, przełącznik trybów odtwarzanie/rejestracja materiału oraz przyciski uruchamiające tryby Nightshot oraz iAuto. Poniżej znajduje się też przełącznik aktywujący bądź dezaktywujący odbiornik GPS. Nieco powyżej wnęki wyświetlacza dostępny jest natomiast przełącznik trybów foto/wideo. Pod ekranem znajdują się również gniazda USB i miniHDMI – jak zwykle w przypadku tego modelu ukryte pod przesuwaną klapką.

Sam ekran odznacza się – jak w przypadku większości produktów firmy Sony – bardzo dobrą jakością. Oprócz wielkości, jego dużymi zaletami są wysoka rozdzielczość (921 tys. punktów), jasność, kontrast i bogactwo wyświetlanych kolorów. Dużo słabiej wypada natomiast wizjer – nie dość, że odznacza się znacznie słabszymi parametrami (w tym rozdzielczością wynoszącą zaledwie 201,6 tys. punktów), to jeszcze nie ma praktycznie żadnych możliwości regulacji jego położenia. Użyteczność wizjera EVF ogranicza się więc do tych sytuacji, w których z powodu silnego oświetlenia padającego na ekran LCD na wyświetlaczu uchylnym nic nie widać.

[converttable end="1"]

klapka zamknięta

klapka otwarta

Wszystkie złącza w kamerze chronione są wygodnymi zaślepkami. Te najczęściej używane zostały zrealizowane w pomysłowej formie przesuwanych "klapek". Dzięki temu można ich używać praktycznie w każdych warunkach, nie ryzykując uszkodzenia.

[converttable]

 

Z ciekawostek można wymienić również złącze kart pamięci zlokalizowane w dolnej części urządzenia. Do godnych uwagi należy fakt, iż jest ono bardzo uniwersalne – oprócz nośników z rodziny Memory Stick Duo obsługuje ono również karty SD, SDHC oraz SDXC. Z całą pewnością rok 2010 należy zapamiętać jako ten, w którym firma Sony ostatecznie "pogodziła się" z tym najpopularniejszym obecnie standardem nośników flash.

 

Budowa i wygląd zewnętrzny

Konstrukcja wewnętrzna i automatyka
Oczywiście dla większości potencjalnych nabywców znacznie ważniejsza od wyglądu zewnętrznego będzie kwestia zamkniętej wewnątrz kamery optyki, elektroniki oraz tego, jaką kontrolę nad ich działaniem może sprawować użytkownik. A ponieważ Sony HDR-CX550VE jest przez producenta promowany jako okręt flagowy wśród amatorskich kamkorderów (o czym świadczy m.in. jego cena), to dość słusznie chyba można oczekiwać w tym zakresie kilku miłych niespodzianek. A jak jest w rzeczywistości?

 

Optyka i elektronika wysokiej próby

Jak już wspomnieliśmy, układ optyczny testowanej kamery stanowi obiektyw o zakresie ogniskowych zapewniających dziesięciokrotne zbliżenie optyczne. Wartość ta wydaje się być optymalna dla zaawansowanych modeli kamer wideo – stanowi rozsądny kompromis pomiędzy potrzebami przeciętnego użytkownika, a zachowaniem wysokiej jakości obrazu. Jak bowiem wiadomo, im większy zakres ogniskowych obiektywu, tym gorsza jest jakość obrazu. Obiektyw wyposażono też w znany i skuteczny system stabilizacji obrazu Optical SteadyShot, a znajdujący się przed elektronicznie otwieraną zasłoną gwint umożliwia montowanie filtrów o średnicy 37 mm (co ważne, korzystanie z nich nie przesłania lampy błyskowej aparatu).

Obiektyw kamery Sony HDR-CX550VE ukryty jest dość głęboko pod otwieraną automatycznie zasłoną. Zabezpiecza go to przed przypadkowym dotknięciem lub uderzeniem. Mimo iż nie jest to konstrukcja firmowana marką Carl Zeiss, to parametry rejestrowanego za jej pomocą obrazu wideo są bardzo przyzwoite. Nieco gorzej jest natomiast w trybie foto – wady, takie jak aberracje chromatyczne czy rozmycie obrazu w narożnikach, dają do zrozumienia, że obraz o rozdzielczości wyższej niż FullHD rejestrowany za pomocą tak małej matrycy wymaga optyki o lepszych parametrach.

 

Za rejestrację obrazu odpowiada przetwornik Exmor R CMOS o fizycznych rozmiarach wynoszących 1/2,9 cala, a obróbką sygnału zajmuje się znany z innych produktów firmy Sony procesor Bionz. Fizyczna rozdzielczość przetwornika wynosi 6,5 megapiksela, z czego najwięcej, bo 6 megapikseli wykorzystywanych jest w trybie wykonywania zdjęć o proporcjach 4:3. Co [comment]ciekawe, do rejestracji obrazu fotograficznego i filmowego wykorzystywane są obszary matrycy o różnej wielkości, czego efektem są m.in. różnice w efektywnych zakresach ogniskowych w różnych trybach. I tak podczas filmowania obrazu panoramicznego kamera odznacza się zakresem ogniskowych odpowiadającym 29,8–298 mm w aparacie małoobrazkowym, podczas gdy w trybie 4:3 jest to już 36,5–365 mm. Z kolei po przełączeniu kamery na wykonywanie zdjęć, zakresy ogniskowych zmieniają się odpowiednio na 28,7–287 mm w trybie 16:9 oraz – i to jest największe zaskoczenie – 26,3–263 mm w trybie 4:3.

Tak duży (jak na kamerę wideo) przetwornik obrazu i stosunkowo niewielka jego rozdzielczość pozwalają mieć nadzieję na dobrą jakość obrazu w zróżnicowanych warunkach oświetleniowych, czym zresztą chwali się producent w swoich materiałach reklamowych. Przeprowadzone przez nas testy nie wykazały jednak żadnej przewagi modelu Sony HDR-CX550VE nad innymi podobnymi konstrukcjami. Poziom zaszumienia pozostaje stosunkowo niski, natomiast zauważalny staje się spadek intensywności kolorów. Również obiektyw wykazuje tendencje do szybkiego zmniejszania swojej jasności w miarę zwiększania ogniskowej, co nie pozostaje bez wpływu na komfort podczas filmowania w słabym świetle z zoomem ustawionym na wartość 2x i wyższe.

Krzykliwe hasła reklamowe zachwalające wyjątkową jakość przetwornika Exmor R CMOS nie znalazły potwierdzenia w rzeczywistości. Jest to bardzo dobry przetwornik FullHD, niemniej jednak nie wyróżniający się żadnymi rewelacyjnymi możliwościami w zakresie światłoczułości.

 

Tryb iAuto – nowość w konstrukcjach firmy Sony

Jedną z najciekawszych funkcji, jakie zostały wprowadzone w kamerze Sony HDR-CX550VE jest nowy tryb pracy nazwany iAuto. Pod pewnymi względami przypomina on analogiczne rozwiązanie znane z konstrukcji firmy Panasonic (tryb iA), choć tak naprawdę stanowi rozwinięcie starej (i zarzuconej na około rok) funkcji Easy Mode obecnej w starszych kamerach Sony. Po uruchomieniu tego trybu (co realizowane jest bardzo wygodnie i szybko, bo za pomocą przycisku z boku obudowy) kamera stara się sama rozpoznać rodzaj filmowanej sceny i dopasować do niego program tematyczny. Funkcja ta działa bardzo dobrze i może stanowić doskonałą pomoc dla mniej zaawansowanych wideofilmowców.

Ogólnie automatyka kamery bardzo dobrze radzi sobie ze zmiennymi warunkami oświetleniowymi. Nieco gorzej, niż kontrola ekspozycji, wypada natomiast kontrola balansu bieli – obraz ma tendencje do "łapania" chłodnej dominanty, a ponadto czasem potrzebuje dłuższej chwili na zareagowanie w zmiennych warunkach. Są to jednak problemy, z którymi boryka się bardzo wiele, nawet dość zaawansowanych modeli.

Niepozorny przycisk iAuto, ukryty pod klapką wyświetlacza LCD kamery, włącza funkcję inteligentnego rozpoznawania typu sceny i dopasowywania do niej programu tematycznego. Sprawdza się doskonale i może być dużą pomocą dla mniej doświadczonych wideoamatorów.

 

Nie jest też zaskoczeniem, że HDR-CX550VE dysponuje systemem wykrywania twarzy wspomagającym ustawianie ekspozycji i ostrości. Również ciekawą (i, co jednak dość rzadkie – dobrze działającą) funkcją jest automatyczne wykonywanie zdjęć w momencie wykrycia uśmiechu u filmowanej osoby. Oprócz funkcji iAuto kamera dysponuje też trybem "zwykłej" automatyki, który włączany jest za każdym razem, gdy wyłączymy iAuto, a nie korzystamy z ustawień manualnych.

 

Tryby manualne
Oczywiście żaden element związany z funkcjonalnością kamery wideo dla wymagających amatorów nie jest tak ważny, jak możliwość manualnego ustawiania parametrów filmowania: ekspozycji (w tym również samej przysłony czy czasu otwarcia migawki), balansu bieli, ostrości i innych. W tym zakresie Sony HDR-CX550VE ma sporo do zaoferowania – również jeżeli porówna się ten model z innymi konstrukcjami spod znaku Sony Handycam.

 

Pokrętło Manual – uniwersalne, a przy tym wygodne narzędzie

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech topowej amatorskiej kamery firmy Sony jest wielofunkcyjny kontroler umiejscowiony pod obiektywem po tej samej stronie, co wyświetlacz LCD. Jest on, obok dotykowego ekranu LCD, głównym instrumentem sterującym, z tym że służy on głównie do modyfikacji parametrów filmowania. Za jego pomocą można zarówno wybrać (naciskając przycisk na czubku pokrętła) jaki element chcemy zmienić, jak i ustawić jego wartość.

Pokrętło ustawień manualnych zastosowane w kamerze Sony HDR-CX550VE jest wielofunkcyjne – w odróżnieniu od wielu podobnych rozwiązań stosowanych w konkurencyjnych konstrukcjach pozwala ono na regulację nie tylko ostrości obrazu, ale też parametrów ekspozycji oraz balansu bieli.

 

Rozwiązanie to zaskakuje dużą wygodą, wiąże się z nim jednak pewna niedogodność (która jednak w ten czy inny sposób dotyka większość modeli kamer): jednocześnie możemy zmodyfikować tylko jeden z wybranych parametrów, ponieważ wybranie innego automatycznie spowoduje przestawienie poprzedniego w tryb automatyczny. Istnieją sposoby, aby w pewnym stopniu uporać się z tym problemem, lecz wymagają one zagłębienia się w menu kamery.

 

Funkcje manualnej kontroli ekspozycji

Z powodów ograniczenia opisanego powyżej, projektanci kamery dość mocno rozbudowali funkcję kontroli nad ekspozycją, tak aby użytkownik mógł przeprowadzić wszystkie najczęściej wykonywane operacje. Dlatego też wśród opcji modyfikacji parametrów ekspozycji, oprócz zmiany czasu otwarcia migawki, czy wartości przysłony, znajdziemy również korektę ekspozycji (AE Shift) oraz przypisanie tejże stałej wartości, niezależnie od zmian oświetlenia sceny (Exposure). Warto dodać, że Sony HDR-CX550VE jest jednocześnie pierwszym amatorskim kamkorderem tego producenta, w którym w ogóle umożliwiono manualną zmianę czasu otwarcia migawki. W końcu.

Wielofuncyjne pokrętło może działać w jednym z sześciu trybów pracy, z których cztery związane są z ustawieniami ekspozycji. Wyboru konkretnego trybu również dokonujemy za pomocą tego samego pokrętła, co jest bardzo wygodnym rozwiązaniem.

 

Nieco gorzej jest jednak, jeżeli filmujący pragnie jednocześnie kontrolować ogólną ekspozycję oraz zmienić ustawienia migawki lub przysłony w celu uzyskania określonych efektów wizualnych (niskiej głębi ostrości). W tym celu jeden z interesujących nas parametrów należy ustawić w menu (pamiętając przy okazji o tym, że przysłonę i czas migawki można ustawić wyłącznie za pomocą pokrętła), a następnie po wyjściu z niego skorzystać z wielofunkcyjnego pokrętła.

Pewna trudność w operowaniu ekspozycją kamery związana jest też z niejaką manierą, stosowaną konsekwentnie przez firmę Sony (i nie tylko) w kolejnych modelach aparatu. Otóż podczas regulowania ekspozycji (zarówno na stałe, jak i w trybie kompensacji) nie dysponujemy informacją o wartości ekspozycji (lub jej korekty) wyrażoną w stopniach EV. A ponieważ, podobnie jak w wielu innych kamerach tego producenta, nie uświadczymy takich "pomocy" jak zebra, czy nawet histogram, to manualne regulowanie ekspozycji staje się czymś w rodzaju zabawy dla ryzykantów.

 

Ostrość

W tak zaawansowanym modelu kamery wideo, jakim jest Sony HDR-CX550VE nie mogło oczywiście zabraknąć też funkcji manualnej kontroli ostrości. Odbywa się ona na trzy sposoby: pierwszym jest oczywiście wielofunkcyjne pokrętło, które umożliwia szybkie i precyzyjne zbliżenie i oddalenie punktu ostrości. Choć kamera nie dysponuje żadnym systemem wspomagającym sprawdzanie, w jaki dokładnie punkt aktualnie ustawiona jest ostrość (za wyjątkiem elektronicznego dalmierza, który jednak jest bardzo nieprecyzyjny i w praktyce mało użyteczny), to duży ekran bardzo ułatwia prawidłowe wyostrzenie.

Wskaźnik "dalmierza" pokazujący, na jaką odległość ustawiona została ostrość to jedyny system wspomagający manualne ostrzenie, zaimplementowany w testowanej kamerze. Jest on jednak do tego stopnia nieprecyzyjny, że jego używanie mija się z celem.

 

Pozostałe dwie metody ostrzenia manualnego wymagają zajrzenia do menu. O ile zmiana ostrości za pomocą przycisków dotykowego wyświetlacza jest mało użyteczna i stanowi raczej dodatek do wspomnianego wyżej dalmierza, o tyle znana z wielu innych kamer firmy Sony funkcja ostrzenia w dany punkt kadru jest precyzyjna i wygodna.

 

Inne ustawienia

Pozostałe ustawienia manualne pracy kamery są dosyć standardowe. Tak więc użytkownik ma do dyspozycji możliwość zdefiniowania (oraz wprowadzenia dodatkowej korekty) balansu bieli, samodzielnego wyboru jednego z dziewięciu programów tematycznych, włączenia trybu noktowizora (służy do tego dedykowany przycisk Nightshot na obudowie kamery) oraz skorzystania z rozmaitych funkcji dodatkowych, o których wspominamy w dalszej części artykułu. Brak jest natomiast jakichkolwiek funkcji pozwalających regulować, lub choćby sprawdzić aktualny poziom wzmocnienia sygnału wizyjnego (Gain).

Przycisk Nightshot na obudowie kamery pozwala w wygodny sposób włączyć tryb pracy noktowizora. Jednak miłośnicy filmowania w całkowitych ciemnościach powinni mieć świadomość, że zasięg diody podczerwonej służącej do podświetlania sceny niewidocznym dla ludzkiego oka światłem IR jest raczej niewielki – wynosi zaledwie kilka metrów.

 

Podobnie też, jak choćby w przypadku znacznie bardziej zaawansowanego modelu Sony NEX-VG10E daje się odczuć przede wszystkim brak narzędzi wspomagających – asystenta ostrzenia, funkcji "zebry" czy choćby histogramu. Niestety, jak już wielokrotnie o tym wspominałem, bez nich korzystanie z bardziej zaawansowanych funkcji kamery często mija się z celem. Oczywiście można zawsze skorzystać z dodatkowych narzędzi, takich jak zewnętrzny monitor do kamer, jest to jednak rozwiązanie kosztowne i nie zawsze wygodne.

 

Obsługa i ergonomia
W przypadku zaawansowanych modeli kamer jedną z najbardziej kluczowych rzeczy, na jaką zwraca uwagę nabywca (a przynajmniej powinien zwrócić) jest ergonomia. Kamera wideo, jako urządzenie trzymane przez dłuższy czas nieruchomo w rękach, musi zapewniać wygodny i pewny uchwyt oraz powinna być równie wygodna w użyciu zarówno podczas filmowania w pełnej automatyce, jak i w trybach manualnych. Jak pod tym względem spisuje się Sony HDR-CX550VE?

 

Duży korpus = wygodny korpus

Kamera odznacza się dosyć sporymi rozmiarami (nieco większymi od testowanego w grudniu 2010 roku Panasonika HDC-SDT750), co w połączeniu z dobrze rozłożoną masą wynoszącą około pół kilograma sprawia, że urządzenie to trzyma się bardzo wygodnie. Pasek obejmujący dłoń zapewnia stabilne podparcie bez konieczności kurczowego zaciskania palców na uchwycie – to z kolei przekłada się na znacznie bardziej ustabilizowane ujęcia "z ręki". Szczegół na pozór drobny, ale bardzo często sprawiający problemy na skutek nieprawidłowego wykonania. W tym przypadku jednak kamerę trzyma się rewelacyjnie.

Kamerę, pomimo braku wystającego, wyprofilowanego pod dłoń uchwytu, trzyma się bardzo dobrze. Zarówno przycisk Start/Stop, jak i dźwignia transfokatora zostały rozmieszczone w taki sposób, że nie powinny nikomu sprawiać problemów, niezależnie od rozmiarów dłoni użytkownika.

 

Podczas filmowania lewa ręka z reguły podpiera przednią część korpusu od dołu. W ten sposób kciuk tej dłoni w naturalny sposób układa się w okolicach pokrętła wielofunkcyjnego. Podobnie jest z kciukiem prawej dłoni: za sprawą dobrze zrealizowanej ergonomii zarówno osoby o małych, jak i o dużych dłoniach nie będą miały problemu z naciśnięciem przycisku uruchamiającego nagrywania (który przy okazji odznacza się znakomitym czasem reakcji – nagrywanie rozpoczyna się praktycznie natychmiast). Sprawę ułatwia też fakt, że na tylnej ściance urządzenia producent nie zlokalizował żadnych innych przycisków, w które można byłoby trafić przypadkowo.

Kolejnym elementem decydującym o wygodzie korzystania z kamery jest nieodmiennie dźwignia transfokatora (zoomu). W tym przypadku Sony ma powody do zadowolenia – jest to jedno z najwygodniejszych rozwiązań tego elementu, z jakim [comment]zdarzyło mi się zetknąć w tej klasie sprzętu. Zmiana ogniskowej potrafi być zarówno bardzo szybka, jak również powolna i precyzyjna, a momenty przejścia z jednego stanu w drugi można dość szybko "wyczuć" i opanować. Zmiana ogniskowej kamery może się też odbywać z poziomu dotykowego wyświetlacza LCD, ale funkcja ta jest zrealizowana znacznie gorzej – przyciski są małe i dosyć niewygodnie rozmieszczone, a oprogramowanie kamkordera nie umożliwia zmiany prędkości zbliżania i oddalania.

Precyzyjną, ale przede wszystkim wygodną w użyciu dźwignię zoomu zamontowano na lekko wygiętej w górę części korpusu. Dzięki temu znacznie zwiększono ergonomiczność całej konstrukcji.

 

Wróćmy w tym miejscu jeszcze na moment do kwestii pokrętła wielofunkcyjnego Wychwalane na poprzedniej stronie tego testu ma jednak pewną wadę, o której w tym momencie należy wspomnieć. Jest ono zdecydowanie "nadwrażliwe". W trakcie użytkowania wielokrotnie zdarzyło się mi "przejechać" ustawienie lub zmienić je za sprawą delikatnego muśnięcia. Po pewnym czasie przywykłem do tego i stałem się ostrożniejszy, jednak na podstawie licznych doniesień użytkowników i testujących można wysnuć wniosek, że problem ten jest dość powszechny.

 

Ekran dotykowy

Dotykowe wyświetlacze LCD w zaawansowanych kamerach wideo zawsze są elementem budzącym sporo kontrowersji. Prawdą jest, że korzystanie z tego typu interfejsu wiąże się z pewnymi niedogodnościami, takimi jak konieczność częstego czyszczenia ekranu z odcisków palców, czy podtrzymywania skrzydełka wyświetlacza podczas wybierania interesujących nas opcji. Często dotykowy ekran jest też zbyt mało precyzyjny do wygodnej pracy. Jak to wygląda w przypadku modelu HDR-CX550VE?

Dzięki dużym przyciskom i widocznemu po lewej stronie ekranu paskowi służącemu do szybkiego przewijania listy opcji menu (działa on podobnie, jak analogiczne rozwiązania w zaawnsowanych smartfonach, takich jak np. iPhone) nawigacja za pomocą dotykowego wyświetlacza LCD jest dosyć komfortowa. Problem sprawia natomiast bardzo duża liczba opcji dostępnych w menu – przewijanie całej listy zajmuje dość dużo czasu.

 

Z pewnością firma Sony zrobiła wiele, aby obsługa topowej kamery z linii Handycam za pomocą ekranu dotykowego była jak najmniej uciążliwa. Dużo dobrego w tym zakresie użytkownik zawdzięcza samemu wyświetlaczowi – jest czuły, precyzyjny, a przede wszystkim duży. Na przykładzie Sony HDR-CX550VE widać chyba najlepiej, że sens stosowania czułych na dotyk ekranów LCD w kamerach ma sens w przypadku modeli, których przekątna wyświetlacza wynosi co najmniej trzy cale.

Również menu urządzenia zostało zaprojektowane tak, aby jak najbardziej ułatwić obsługę poprzez dotyk – przewija się szybko, a przyciski dobrze reagują na nacisk. Szkoda, że nieco gorzej jest już konkretnymi funkcjami, przy których przyciski są często niezbyt dobrze zaprojektowane, a przy tym i tak zasłaniają znaczną część kadru. Tak jest np. gdy korygujemy ekspozycję ujęcia lub podczas posługiwania się kamerą w trybie odtwarzania nagrywanego materiału.

My menu – bez wątpienia znakomity pomysł ułatwiający korzystanie z kamery. Można w nim umieścić sześć dowolnych opcji, które uważamy za najpotrzebniejsze. Menu takie pojawiać się będzie na ekranie po naciśnięciu przycisku wywołującego w pierwszej kolejności – jeszcze przed menu pełnym.

 

Najlepszym natomiast pomysłem projektantów oprogramowania sterującego testowaną kamerą jest bez wątpienia My menu. To w pełni konfigurowalne podręczne menu pojawiające się przed wyświetleniem pełnego menu zawiera sześć opcji, których układ dobieramy sobie samodzielnie i to w dodatku zupełnie niezależnie dla trybu wideo, foto oraz odtwarzania. Bardzo ułatwia to szybkie dotarcie do najczęściej używanych opcji.

 

Jakość obrazu
Niezależnie od tego, do jakiej klasy należy testowana kamera wideo, oczywistym jest, że każdy nabywca największą wagę przyłoży do jakości rejestrowanego przez nią obrazu. Kiedy zaś, podobnie jak w przypadku Sony HDR-CX550VE, mamy do czynienia z urządzeniem z wyższej półki cenowej, kwestia tego, co widać w nagranym materiale, odgrywa pierwszorzędne znaczenie. Dlatego też temu właśnie zagadnieniu poświęcimy w tej części testu najwięcej uwagi.

 

Ostrość

Obraz rejestrowany przez kamerę Sony HDR-CX550VE jest tak ostry, jak można tego oczekiwać po kamerze High Definition. W niewielkim stopniu ustępuje on niedoścignionym w tej klasie urządzeń wyprodukowanym przez Panasonica modelom wyposażonym w tryb 1080/50p. Co równie ważne, nie odznacza się on też aż tak dokuczliwym jak miało to miejsce w przypadku Sony NEX-VG10E efektem mory (aczkolwiek jest on niekiedy dostrzegalny).

W niektórych ujęciach można dostrzec różnicę ostrości pomiędzy centrum kadru, a jego bardziej wysuniętymi na boki obszarami. Efekt ten na szczęście w trybie wideo nie jest aż tak zauważalny. W trybie foto, gdy obraz charakteryzuje się wyższą rozdzielczością, jest już gorzej.

 

Co równie ważne, obraz podczas panoramowania charakteryzował się bardzo niewielkim spadkiem ostrości i przy odpowiednio powolnym ruchu ręki dawało się go łatwo opanować. Można mieć natomiast pewne zastrzeżenia co do jakości optyki użytej w kamerze – przy filmowaniu ujęć z drobnymi detalami widoczny jest wyraźny spadek ostrości na lewym i prawym skraju kadru. Efekt ten na szczęście nie jest bardzo uciążliwy w trybie filmowania (natomiast dość mocno przeszkadza w trybie foto, o czym wspominam w dalszej części testu).

 

Kolorystyka

Cechą bardziej zaawansowanych kamer wideo kierowanych do amatorów powinna być naturalna kolorystyka filmowanych scen – nie zaś przesadnie nasycona, co dość często jest udziałem modeli tańszych. Pod tym względem obraz rejestrowany przez testowaną kamerę prezentuje się bardzo dobrze – kolory są żywe i naturalne. Szczególnie dobrze odwzorowywane są barwy niebieskie, co znajduje swój wydźwięk w doskonałych ujęciach pogodnego nieba.

Mimo iż materiał testowy nagrywany był podczas nienajlepszych warunków pogodowych, to kolorystyka obrazu nie jest przesadnie wygaszona. W szczególności warto zwrócić uwagę na fakt zarejestrowania różnorodnych odcieni nieba stanowiącego tło sceny – nie zawsze jest to proste w sytuacji, gdy mamy do czynienia zachodem słońca i powietrzem o dużym stężeniu pyłów.

 

W warunkach gorszego oświetlenia następuje spodziewana redukcja kolorystyki obrazu, niemniej jednak rejestrowany w ten sposób obraz nadal nie odstaje znacznie od tego, co oferują inne konkurencyjne konstrukcje. Najważniejsze jest to, że w takich sytuacjach jedynym problemem, z jakim mieliśmy do czynienia, było osłabienie nasycenia barw, nie zaś ich zmiana na inne.

 

Zaszumienie

Cechą krytyczną większości nowoczesnych kamer wideo jest zaszumienie obrazu (a w przypadku jego braku spadek ostrości obrazu w wyniku użycia zbyt agresywnych algorytmów odszumiających). Ma to swoją przyczynę głównie w stosowaniu w kamerach niewielkich matryc światłoczułych o dużej rozdzielczości (nie wymaganych wprawdzie dla uzyskania dobrego obrazu wideo, lecz korzystnych z uwagi na funkcje foto oraz ze względów marketingowych).

Próba filmowania i wykonywania zdjęć testowaną kamerą po zachodzie słońca ujawnia jej największą wadę: do prawidłowej pracy wymaga ona stosunkowo mocnego oświetlenia. Choć obraz nie odznacza się zbyt wielkim zaszumieniem, to jest wyraźnie niedoświetlony i nic nie można na to poradzić (rzeczywista jasność tej sceny była kilkakrotnie wyższa).

 

W przypadku Sony HDR-CX550VE, podobnie jak w większości kamer należących do zaawansowanej klasy amatorskiej, mamy do czynienia z niskim poziomem szumów przy dobrym oświetleniu sceny oraz z zaskakująco czystym i szczegółowym obrazem również przy słabszym świetle. Należy jednak w tym momencie zwrócić uwagę na ogólnie słabą światłoczułość kamery – wymaga ona do pracy dość dobrego oświetlenia, tak że o filmowaniu po zmierzchu powinniśmy raczej zapomnieć. Jest to poważny minus tego modelu

 

Tryby zapisu

Jak większość kamer zapisujących materiał wideo w formacie AVCHD, Sony HDR-CX550VE oferuje użytkownikowi kilka trybów zapisu różniących się wymaganiami, co do przestrzeni dyskowej i – co zrozumiałe – jakością obrazu. Użytkownik [comment]ma do dyspozycji cztery formaty HD (kompresja MPEG-4) oraz format Standard Definition (kompresja MPEG-2). Co ciekawe, kamera ta jest pierwszym kamkorderem marki Sony, w którym obecny jest format HD FX zakładający wykorzystanie strumienia danych o przepływności 24 Mbit/s. Jest on niezgodny ze specyfikacją AVCHD (dlatego też nie można go wykorzystać np. do zarejestrowania materiału wideo, który zostanie następnie bezpośrednio przeniesiony na płytę BluRay), ale jako format edycyjny – a więc przeznaczony do późniejszego montażu – sprawdza się zaskakująco dobrze (pod warunkiem dysponowania odpowiednio wydajnym komputerem).

Tryb pracy (format)	Rozdzielczość obrazu	Przepływność danych (bitrate)	Kompresja
HD FX	1920×1080 (FullHD)	24 Mbit/s	MPEG-4 (AVCHD)
HD FH	1920×1080 (FullHD)	17 Mbit/s	MPEG-4 (AVCHD)
HD HQ	1440×1080 (FullHD, anamorficzny)	9 Mbit/s	MPEG-4 (AVCHD)
HD LP	1440×1080 (FullHD, anamorficzny)	5 Mbit/s	MPEG-4 (AVCHD)
STD	720×576 (PAL)	9 Mbit/s	MPEG-2 (DVD)
Zestawienie parametrów różnych typów zapisu dostępnych w kamerze Sony HDR-CX550VE.

 

Zresztą i tak ponieważ testowana kamera dysponuje wbudowaną pamięcią o pojemności 64 gigabajtów, możliwą do rozbudowania nawet o kolejne 32 gigabajty za pomocą karty pamięci, to właściwie w każdych warunkach będziemy mogli pozwolić sobie na korzystanie z trybu zapisu HD FX (24 Mbit/s). W wewnętrznej pamięci urządzenia mieści się aż sześć godzin materiału tego typu. Jeżeli więc nie przeszkadza nam fakt niepełnej zgodności tego formatu ze specyfikacją AVCHD, to powinniśmy z niego korzystać.

 

Dźwięk, tryb foto i inne funkcje
Choć kwestie jakości obrazu, funkcjonalności i ergonomii są tymi elementami każdej kamery, na które najczęściej zwracają uwagę nabywcy (a w związku z tym również i osoby testujące tego typu sprzęt), to z całą pewnością nie jedynymi godnymi uwagi. W tym rozdziale testu zajmiemy się zagadnieniami związanymi z rejestrowanym przez kamerę dźwiękiem, zdjęciami wykonywanymi w trybie foto oraz funkcjami dodatkowymi kamkordera. 

 

Jakość dźwięku i opcje jego regulacji

Mikrofon testowanej kamery dosyć tradycyjnie wbudowany został w tubus obiektywu. Umożliwia on rejestrowanie dźwięku zarówno stereofonicznego, jak i przestrzennego 5.1 w standardzie Dolby surround. Lokalizacja mikrofonu jest bardzo korzystna, ponieważ z powodu umiejscowienia pokrętła sterowania manualnego (zamiast wielofunkcyjnego pierścienia) istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo przypadkowego dotknięcia mikrofonu podczas nagrywania. Sam rejestrowany za jego pomocą dźwięk jest czysty i dość dobrze oddaje zarówno tony wysokie, jak i niskie – na tyle oczywiście, na ile pozwala na to konstrukcja tego typu. Podsumowując: oferuje dźwięk dobrej jakości, choć trudno się w tym zakresie spodziewać specjalnych rewelacji.

Wbudowany w kamerę mikrofon spełnia wymagania stawiane urządzeniu tej klasy. Rejestrowany przez niego dźwięk odznacza się stosunkowo dookólną charakterystyką, przez co filmując, należy uważać na odgłosy docierające do kamery spoza kadru.

 

Jak przystało na zaawansowaną kamerę wideo, Sony HDR-CX550VE wyposażona została nie tylko w złącza HDMI i multiAV, ale też w gniazdo słuchawek i zewnętrznego mikrofonu. Są to elementy właściwie niezbędne, jeżeli tylko myślimy o jakichkolwiek bardziej ambitnych zastosowaniach. Mikrofon można również podłączyć za pomocą stopki akcesoriów, jeżeli tylko jest on zgodny ze standardem Sony.

Niestety, tradycyjnie już nieco gorzej kwestię dźwięku rozwiązano w kamerze od strony programowej. Brakuje funkcji monitoringu poziomu natężenia dźwięku (pojawiania się przesterowań) oraz jego płynnego regulowania (dostępna jest jedynie dwustopniowa regulacja wbudowanego mikrofonu). Możliwe jest też ustawienie mikrofonu w trybie zoom – sprzężonego z regulacją ogniskowej obiektywu. Jak na tak zaawansowaną konstrukcję, jest to raczej zbyt mało.

 

Tryb fotograficzny

Model Sony HDR-CX550VE wyposażony został w przetwornik obrazu o rozdzielczości 6,6 megapikseli, z czego w trybie fotografowania efektywnie wykorzystywanych jest w zależności od formatu obrazu maksymalnie 4,5 (zdjęcia panoramiczne) lub 6  (zdjęcia o proporcjach 4:3). Oznacza to, że maksymalne rozdzielczości w obydwu wspomnianych trybach (odpowiednio 4000×2250 oraz 4000×3000 pikseli) są interpolowane. Nie byłoby w tym nic niezwykłego – tak robią bowiem niestety praktycznie wszyscy producenci kamer wideo – gdyby nie fakt, iż rozdzielczość ta jest ustawiona jako w trybie foto jako domyślna, a wartość 12 megapikseli w trybie foto widnieje na korpusie urządzenia. Zagrywka taka może byłaby zrozumiała w przypadku producenta tanich kamer wideo z Chin, ale nie uznanego potentata rynku audio-wideo w jednym z jego sztandarowych produktów.

Opcje menu dotyczące ustawień funkcji detekcji twarzy i uśmiechu fotografowanej osoby są dosyć rozbudowane i umożliwiają precyzyjną kontrolę nad działaniem tych udogodnień.

 

Możliwości regulacji parametrów wykonywanych zdjęć są bardzo skromne, ale do tego większość producentów zdążyła nas już przyzwyczaić. Nie ma więc możliwości regulacji czułości ISO, fotografowania w trybie seryjnym, ani bracketingu. Jest natomiast możliwość wykonywania zdjęć podczas filmowania (za wyjątkiem trybu HD FX), jest lampa błyskowa oraz samowyzwalacz. Jest też opcja automatycznego wykonywania zdjęcia, gdy znajdująca się w kadrze osoba uśmiechnie się (tryb smile detection) godna odnotowania o tyle, że jako jedna z nielicznych implementacji tej funkcji działa naprawdę dobrze. Dysponuje też sporymi możliwościami konfiguracji, co tylko zwiększa jej użyteczność.

Sama jakość zdjęć, jeżeli pominąć wspomniany wcześniej problem związany z rozdzielczością interpolowaną, jest dobra, choć niestety na obrazach o wyższej rozdzielczości niż FullHD takie wady obiektywu, jak aberracje chromatyczne czy spadek rozdzielczości w narożnikach kadru są już dość dobrze widoczne. Natomiast odwzorowanie kolorów wydaje się być nawet lepsze, niż w trybie wideo (przede wszystkim są bardziej nasycone, choć nadal jeszcze na poziomie naturalnym).

W trybie foto, wykonując zdjęcia w formacie 4:3, mamy do czynienia z najbardziej optymalnym wykorzystaniem przetwornika obrazu, a co za tym idzie dysponujemy najszerszym kątem widzenia. Ubocznym efektem takiego trybu  pracy (oraz wysokiej rozdzielczości fotografii) są wyraźne aberracje chromatyczne (po kliknięciu na zdjęcie można obejrzeć  fragment kadru w powiększeniu 1:1).

 

Inne funkcje

Testowana kamera dysponuje również kilkoma innymi godnymi odnotowania funkcjami. Niektóre z nich są bardziej, inne mniej użyteczne.

GPS – chyba najbardziej promowana w tym modelu kamkordera funkcja dodatkowa. Nadajnik GPS umożliwia automatyczne geotagowanie zdjęć i filmów wideo, co umożliwia szybkie ich publikowanie wraz z informacją na temat miejsca, w którym zostały wykonane. Funkcja ta od dłuższego czasu jest popularyzowana w zarówno amatorskich, jak i profesjonalnych aparatach fotograficznych. Wbudowany w kamerę nadajnik bardzo szybko nawiązuje kontakt z satelitami geolokacyjnymi, a jego obsługa sprowadza się do włączenia i wyłączenia urządzenia specjalnym przełącznikiem. W praktycznym użytkowaniu kamery wideo GPS okazuje się być jednak bardziej "bajerem", niż przydatną funkcją.

Automatyczne geotagowanie umożliwia natychmiastowe odnalezienie miejsca, w którym zostało wykonane dane ujęcie, np. dzięki aplikacji Google Earth lub internetowych galeriach takich jak Picasa.

 

Smooth Slow Record – funkcja nagrywania krótkich, trzysekundowych ujęć z prędkością 200 klatek na sekundę, co w rezultacie daje dwunastosekundowe ujęcie w zwolnionym tempie. Byłaby to funkcja bardzo użyteczna, gdyby nie fakt, iż jakość uzyskanego w ten sposób materiału jest raczej kiepska.

Golf Shot – dość dziwnie nazwana funkcja (jej zastosowanie może wykraczać znacznie dalej, niż tylko fotografowanie ludzi wymachujących wygiętym kawałkiem kija na trawiastych łąkach). Powoduje zarejestrowanie dwusekundowego ujęcia, którego pojedyncze klatki zostaną zapisane niezależnie jako pojedyncze zdjęcia.

Disc Burn – możliwość nagrania zgromadzonego w pamięci kamery materiału filmowego i fotograficznego bezpośrednio na płytę DVD bez konieczności korzystania z komputera. Wymaga odpowiedniego modelu nagrywarki DVD (oczywiście z oferty firmy Sony).

 

Czas pracy na bateriach

Dołączony do kamery akumulator NP-FV50 umożliwia ciągłe nagrywanie przez około sto minut, co jest wynikiem niezłym. W warunkach niskiej temperatury powietrza wartość ta jednak gwałtownie spada, dlatego też należy być ostrożnym podczas filmowania takich wydarzeń, jak sporty zimowe, czy zabawy na śniegu.

 

Odtwarzanie materiału i podsumowanie
Aby przegląd możliwości kamery Sony HDR-CX550VE był kompletny, należałoby jeszcze napisać kilka słów na temat pracy kamery w trybie odtwarzania. Do przełączania urządzenia w ten tryb służy jedyny, poza przyciskami nagrywania i wykonywania zdjęć, przycisk nie znajdujący się pod klapką z wyświetlaczem LCD. Trudno zrozumieć, dlaczego akurat takie rozwiązanie przyjęli producenci– jedyne, do czego rozwiązanie takie mogłoby się okazać w praktyce przydatne, to wykorzystanie podłączonej do telewizora kamery wraz z wchodzącym w skład zestawu pilotem zdalnego sterowania do odtwarzania zgromadzonego materiału na większym ekranie bez potrzeby odchylania wyświetlacza. Jednak takie działanie musiałoby zostać ograniczone do analogowego przesyłu obrazu i dźwięku, ponieważ oferujące najwyższą jakość cyfrowe złącze HDMI znajduje się również pod klapką wyświetlacza.

 

Kamera w trybie odtwarzania

Sony HDR-CX550VE dysponuje w trybie odtwarzania kilkoma przydatnymi funkcjami obecnymi również w innych modelach należących do linii Handycam. Między innymi istnieje możliwość stworzenia listy klipów, które zostaną odtworzone w pewnej określonej kolejności wyboru, wskazując ich miniatury. Użytkownik dysponuje też różnymi kryteriami sortowania ujęć, takimi jak data, miejsce filmowania, czy obecność w ujęciach wykrytych twarzy.

Napisy i przyciski sterujące w trybie odtwarzania zajmują nieco zbyt duży obszar ekranu. Na szczęście po kilku sekundach znikają – należy wówczas uważać, by nie "przywołać" ich na nowo przypadkowym dotknięciem wyświetlacza.

 

Samo odtwarzanie jest niestety nieco utrudniane przez obecne na ekranie przyciski kontrolne. Są one małe, ale dość liczne, przez co zasłaniają sporą część kadru. Na domiar złego pojawiają się przy każdym dotknięciu wyświetlacza. Ciekawą funkcją jest natomiast Highlight Playback, która umożliwia wskazanie ujęć uznanych przez nas za najbardziej udane i automatyczne ich przycięcie oraz zmontowanie z nich filmu z wybranym podkładem muzycznym. Dzięki funkcji Scenario możliwe jest też zapamiętanie owych "filmów" tak, że będą one dostępne z poziomu kamery tak długo, aż nie usuniemy z jej pamięci materiału źródłowego.

Niestety producent nie przewidział możliwości eksportu tak utworzonych "produkcji" na nośniki zewnętrzne. A szkoda.

 

Podsumowanie

Kamera Sony HDR-CX550VE to z całą pewnością model udany. Choć w momencie premiery jego cena sięgała kwoty prawie sześciu tysięcy złotych, to teraz, po spadku jej do poziomu około czterech tysięcy stanowi dość atrakcyjną alternatywę dla najbardziej zaawansowanych modeli amatorskich innych producentów takich, jak Panasonic, czy Canon. Wraz z tym modelem do wad kamer ze stajni Sony przestało się zaliczać uporczywe trzymanie się nośników Memory Stick, czy ograniczenie maksymalnej przepływności danych w zarejestrowanym materiale wideo do 17 Mbit/s. W ten sposób HDR-CX550VE stał się pierwszą od bardzo dawna kamerą z rodziny Sony Handycam, która może naprawdę zainteresować wymagających wideoamatorów. Cechy takie, jak duża pojemność pamięci wewnętrznej, czy znakomicie rozwiązany system sterowania funkcjami manualnymi czynią ten produkt bardzo udanym.

Kamera Sony HDR-CX550VE – udany model godny rozważenia, ale też nie wyróżniający się niczym szczególnym ponad swoją bezpośrednią konkurencję.

 

Ostatecznie wybór pomiędzy tą kamerą, a którymś z równoważnych jej modeli konkurencji jest więc raczej kwestią indywidualnych potrzeb i sympatii. Z całą pewnością można jednak powiedzieć, że Sony HDR-CX550VE nie odstaje specjalnie ani pod względem jakości rejestrowanego materiału, ani ergonomii od takich produktów, jak np. Panasonic HDC-HS700 czy Canon LEGRIA HF S21 (choć oczywiście pewne różnice pomiędzy nimi istnieją, przy czym świadczą one raz na korzyść jednego modelu, a raz drugiego). Jedyne, w czym "dziecko" japońskiego potentata może ustępować innym produktom w swojej klasie to pewne funkcje związane z kontrolą rejestrowanego materiału, na których brak narzekałem nawet w tak zaawansowanym modelu, jak Sony NEX-VG10E. Ale taki jest już (na razie) urok produktów tej firmy.

Zanim jednak zaproszę Was do zapoznania się z pełnymi specyfikacjami technicznymi sprzętu (poniżej) oraz obejrzenia zdjęć przykładowych i próbnego filmu nakręconego testowaną kamerą, muszę powiedzieć kilka gorzkich słów na temat elementu, który mnie bardzo nieprzyjemnie zaskoczył i którego w urządzeniach firmy Sony spodziewałbym się akurat najmniej. Łatwo zauważyć, że wszystkie ilustracje w tym artykule przedstawiające menu testowanej kamery przedstawiają anglojęzyczną wersję interfejsu. Jest tak, ponieważ polskojęzyczny jego przekład absolutnie nie nadaje się do użytku. Niestety, daleki tu jestem od przesady: nagromadzenie skrótowców takich jak "PŁ.WOL.NAGR." (nagrywanie w zwolnionym tempie, czyli funkcja Smooth Slow Record) czy "NAP.PL.B.D.OB" (naprawianie pliku bazy danych obrazów) skutecznie zniechęca do korzystania z niego. Byłby to chyba pierwszy znany mi przypadek, gdy firma Sony zupełnie nie poradziła sobie z lokalizacją interfejsu kamery.

Na ostatniej stronie tego artykułu znajdują się przykładowe zdjęcia oraz film wykonany kamerą Sony HDR-CX550VE.

 

 

Ocena końcowa (w skali 1-6):

dobry

Zalety:

bardzo dobra jakość rejestrowanego obrazu i dźwięku dobrze działający tryb iAuto pełna kontrola parametrów ekspozycji, łącznie z czasem otwarcia migawki i wielkością otworu przysłony doskonale rozwiązane sterowanie ustawieniami manualnymi (pokrętło wielofunkcyjne) zapis materiału filmowego z jakością 24 Mbit/s duży wyświetlacz LCD o wysokiej jakości obrazu bardzo dobra jakość wykonania i estetyczny wygląd zewnętrzny wygoda użytkowania

Wady:

bardzo niska światłoczułość brak funkcji wspomagających manualne ustawianie ekspozycji i ostrości obrazu brak możliwości sterowania poziomem podbicia sygnału wizyjnego (Gain) widoczne aberracje chromatyczne i spadek ostrości obrazu na krawędziach kadru w trybie foto niezbyt czytelna polska wersja językowa menu brak kabla HDMI w zestawie

Kamerę Sony HDR-CX550VE wypożyczyła do testu firma Sony Poland.

 

 

Sony HDR-CX550VE – podstawowe dane techniczne
Typ matrycy	EXMOR R CMOS, 1/2,9 cala
Efektywna rozdzielczość przetwornika	3,1 / 4,1 megapikseli (tryb wideo); 4,5 / 6 (tryb foto)
Dostępne proporcje obrazu	4:3, 16:9 (tryb wideo); 4:3, 16:9 (tryb foto)
Format zapisu (film)	AVCHD (przepływność danych 5, 9, 17, 24 Mbit/s), PAL MPEG-2 (9 Mbit/s)
Format zapisu (zdjęcia)	JPEG (wielkość pojedynczego pliku ok. 4 MB)
Rozdzielczość obrazu filmowego	1920×1080 (HD FX, HD FH) 1440 × 1080 (HD HQ, HD LP), 720×576 (STD)
Maks. rozdzielczość zdjęć (natywna / interpolowana)	2880 × 2160 pikseli / 4000 × 3000 pikseli (tryb 4:3), 4000 × 2250 pikseli (tryb 16:9)
Prędkość zapisu	50 kl./s, zapis z przeplotem
Dźwięk	Dolby surround (5.1), stereo
Wyświetlacz LCD	Xtra Fine LCD, 3,5 cala, panoramiczny, 921 600 punktów
Wizjer EVF	Xtra Fine, 0,2 cala, 201 600 punktóww
Czas otwarcia migawki	1/50 – 1/10000 s (tryb wideo; dostępne też czasy 1/6, 1/12, 1/25 s), 1/6 – 1/10000 s (tryb foto)
Zakres ogniskowych	3,8 – 38 mm (efektywnie 29,8 – 298 mm i 36,5 – 365 mm w trybie wideo; 28,7 – 287 mm / 26,3 – 263 mm w trybie foto)
Przysłona	f/1.8 – 3.8
Stabilizacja obrazu	SteadyShot (optyczna)
Zakres wzmocnienia obrazu wizyjnego	(brak danych)
Tryby ekspozycji	Auto, iAuto, manualny, preselekcji przysłony, preselekcji czasu, kompensacji
Manualne ustawianie ostrości	tak (pokrętło wielofunkcyjne), brak wspomagania MF
Balans bieli	Automatyczny, Plener, Pomieszczenia, Zapamiętywanie po naciśnięciu
Tryby tematyczne	Zmierzch, Portret o zmierzchu (tylko fotografia), Wschód lub zachód słońca, Ognie sztuczne, Krajobraz, Portret, Reflektory, Plaża, Śnieg
Nośnik zapisu	pamięć wewnętrzna (64 GB), karty pamięci Memory Stick PRO Duo / PRO-HG Duo, SD / SDHC / SDXC
Złącza	USB 2.0, HDMI, multi AV, mikrofon, słuchawki, gorąca stopka akcesoriów
Wymiary	14,3 × 7,4 × 6,6 cm
Waga	ok. 480 g (z akumulatorem)
Cena detaliczna:	ok. 3850–5000 zł
*) Dane na 9.02.2011 r.

 

 

Galeria zdjęć i wideo
Zdjęcia prezentowane w poniższej galerii wykonane zostały w rozdzielczościach interpolowanych, nie zaś natywnych. Zdecydowałem się (w drodze wyjątku) postąpić w ten sposób, ponieważ producent  nie tylko ustawia w kamerze "podkręcone" tryby foto jako, ale przede wszystkim ponieważ z napisów na obudowie kamery może wynikać, że charakteryzuje się ona w trybie fotograficznym taką właśnie rozdzielczością. Tego typu praktyki pozwalają mniej świadomemu zawiłości technicznych użytkownikowi, aby używał rozdzielczości interpolowanych jako podstawowych. Z tego powodu nie są one zbyt mile widziane, a w przypadku takiego potentata jak Sony można uznać je wręcz za naganne. Zdjęcia wykonane w rozdzielczościach natywnych są wyraźnie ostrzejsze i pozbawione licznych artefaktów związanych z mechanizmami interpolacji obrazu.

Po kliknięciu na wybrane zdjęcie, ukaże się ono w osobnym oknie w pełnej rozdzielczości. Film testowy udostępniamy, i zalecamy oglądać, w wysokiej rozdzielczości – należy jedynie pamiętać o uruchomieniu go w odpowiednim trybie (najlepiej 1080p). 

1/25 s, f/2.4, 11,8 mm	1/50 s, f/3.4, 3,8 mm
1/60 s, f/2.8, 8,4 mm	1/60 s, f/2.4, 19,4 mm
1/25 s, f/2.4, 10,5 mm	1/25 s, f/3.4, 38 mm

 

Przykładowy wideoklip - "Krakowskie Podgórze i Kazimierz u schyłku dnia"

UWAGA: Wszystkie ujęcia, zrealizowane na potrzeby filmu, zostały nakręcone bez wykorzystania statywu i monopodu. Użyty został natomiast system stabilizacji obrazu SteadyShot.