Jak zrobić dobre zdjęcie Drogi Mlecznej - poradnik Jima Harmera

Co jest potrzebne – aparat, przyzwoity obiektyw, dobry statyw, miejsce z dala od miasta i oczywiście bezchmurna noc. Nie zapomnijcie również o ciepłym ubraniu i latarce.

Po pierwsze - sprzęt

1. Dobry statyw – sesja zdjęciowa potrwa kilka godzin, każde ujęcie będzie robione z długim czasem naświetlania, co oznacza, że aparat musi stać stabilnie.

2. Czas naświetlania – maksymalnie ok. 30 sekund. Ekspozycja jest bardzo ważna – jeżeli jej czas będzie zbyt długi, gwiazdy ukażą się na zdjęciu jako smugi. Oczywiście wszystko zależy od używanego przez Was obiektywu - im dłuższą ma ogniskową, tym krótsze naświetlanie. Jeżeli np. przy ogniskowej rzędu 18 mm w aparacie małoobrazkowym odpowiednim czasem ekspozycji okazało się być 30 sekund, to ten sam obiektyw w przypadku aparatu z matrycą APS-C (pole widzenia odpowiadające obiektywowi 28 mm w aparacie formatu 36×24 mm) wymagać już będzie ekspozycji trwającej nie dłużej niż 15-20 sekund, ponieważ w kadrze gwiazdy będą większe, a zatem ich smużenie stanie się bardziej widoczne. W przypadku zdjęcia Harmera 30 sekund okazało się być czasem wystarczającym, by gwiazdy przybrały kształt lekko podłużny, co dostrzec można było tylko po silnym powiększeniu zdjęcia.

3. Przysłona – f/2.8 lub jaśniej. Robiąc zdjęcia gwiazd, nastawiacie ostrość na nieskończoność (czyli najdalej, jak tylko może Wasz obiektyw), zatem możecie otworzyć przysłonę tak bardzo, jak tylko jesteście w stanie, aby łatwiej uchwycić słabe światło gwiazd.

[kn_free]

Harmer wykonał swoje zdjęcie używając obiektywu Nikon 14-24 mm f/2.8, co pozwoliło mu uzyskać jasność na poziomie f/2.8. Problem pojawił się z budynkiem szkoły na pierwszym planie – przy takiej wartości przysłony i ostrości ustawionej na nieskończoność był on nieostry. Dlatego też Jim wykonał tak naprawdę 2 zdjęcia z przysłoną ustawioną na taką samą, wspomnianą powyżej wartość – jedno zogniskowane na gwiazdach, a drugie na domu. Następnie połączył je w Photoshopie. Jak sam mówi, nie ma innego sposobu wykonania takiego ujęcia niż zrobienie kilku zdjęć i późniejsza ich obróbka w programie graficznym. Jeżeli fotografujecie na pustyni czy w lesie i Waszym zamiarem jest zaprezentowanie wyłącznie nieba to możecie sobie darować podobną obróbkę. Jeżeli jednak chcecie, żeby Wasze zdjęcie przypominało zdjęcie Harmera, to niestety nie macie innej możliwości.

4. Czułość matrycy – 3200 ISO. Zdjęcia nocne podobne do opisanego wymagają ustawienia wysokiej czułości ISO/matrycy. W tym wypadku Harmer wybrał wartość 3200 ISO, jednak możecie użyć nawet wyższego, jeżeli tylko Wasz sprzęt na to pozwala. Oczywiście w takim wypadku nieuniknione jest pojawienie się szumów na zdjęciu. Na szczęście można się ich pozbyć na kilka sposobów – jednym z nich jest funkcja redukcji zakłóceń przy długich czasach naświetlania/ekspozycjach ("long exposure noise reduction") obecna w większości modeli lustrzanek z ostatnich lat.
 

Fot. Jim Harmer

Po drugie – ostrość

Układ automatycznego ustawiania ostrości w aparacie wymaga do prawidłowego działania pewnej ilości światła, którego podczas fotografowania nocą zazwyczaj brakuje. Jeżeli więc robicie zdjęcie wyłącznie nieba, to rozwiązanie jest proste: nastawiacie ostrość na nieskończoność. Możecie wykorzystać również światło Księżyca – czyli ustawiacie ostrość na Księżyc, a następnie trzymając wciśnięty do połowy spust migawki, przesuwacie aparat na to miejsce nieba, które chcecie sfotografować. Jeżeli celujecie w obiekt znajdujący się bliżej, to możecie ustawić ostrość korzystając z mechanizmu AF poprzez wyostrzenie na dowolne źródło światła (lub inny jasny obiekt) znajdujące się w podobnej odległości, co miejsce, na które chcecie ustawić ostrość, a następnie przestawcie przełącznik wyboru trybu ustawiania ostrości na ręczny. To nie pozwoli aparatowi samodzielnie zmienić ostrości, o ile tylko sami przypadkowo nie przekręcicie pierścienia ostrości na obiektywie.

Jeżeli fotografujecie jakiś obiekt na pierwszym planie i jest on zbyt ciemny, aby dało się ustawić na niego ostrość, to wówczas może Wam pomóc oświetlenie go światłem latarki lub laserowym wskaźnikiem – dzięki temu aparat będzie miał na czym skupić ostrość. Innym sposobem jest pojawienie się na miejscu, kiedy jeszcze jest wystarczająco dużo światła, a następnie ustawienie ostrości i zablokowanie focusa do momentu wykonania zdjęcia (już w nocy).

[kn_advert]

Po trzecie – Droga Mleczna

Droga Mleczna jest zupełnie niewidoczna w miastach, a nawet bliskich ich okolicach z uwagi na szum świetlny. Dobrze jest wybrać noc, kiedy Księżyc nie jest w pełni. Harmer wykonał opisywane zdjęcie około godz. drugiej nad ranem w odległości półtorej godziny jazdy od najbliższego miasta. Dlatego też należy przygotować się na co najmniej kilkugodzinną wycieczkę w tereny odludne.

Po czwarte – najważniejsze w skrócie

Planujemy sesję – wybieramy miejsce, termin (tu dużo zależy od pogody) i przygotowujemy sprzęt. Bierzemy statyw, aparat, obiektyw, latarkę. Dobieramy odpowiedni czas naświetlania (nie dłuższy niż 30 sekund), otwieramy przysłonę, ustawiamy ostrość na nieskończoność i wysoką czułość ISO. Pamiętamy też o zabraniu ciepłego ubrania – nawet najlepsze zdjęcie Drogi Mlecznej nie jest warte przeziębienia.

Droga mleczna na zdjęciach